19
hier: geluidsingenieurs, electric,iens en
secretaressen. Maanden en maanden
lang. En dan vliegt Charlie op een
morgen binnen woest, bezeten van
een idee. Er ontstaat een helscli leven.
Dag en nacht wordt er gewerkt. Charlie
draait, draait zonder ophouden. Eiken
avond ontwikkelt men het celluloid,
dat dien dag verbruikt is, Charlie
keurt het 's nachts, veroordeelt het,
ontsteekt in woede, zakt in elkander,
huilt en begint weer opnieuw...."
Er heerscht in deze studio een ver
schrikkelijke stilte. Zij is verlaten.
Onze stappen klinken hol in de gan
gen en onze stemmen weergalmen
in de loodsen. Maar als ik mijn oogen
den kost geef, ontwaak ik in een
vreemde sfeer van het verleden. Er
zijn overal décors en stukken décor
Reeves verzekert, dat hier nooit iets
afgebroken wordt, als het eenmaal
gebruikt is en dat alle décors van
Charlie nog aanwezig zijn.
Plotseling zie ik mij verplaatst in
een land, dat mij dierbaar is om zijn
herinneringen. Deze keuken met de
verroeste gereedschappen is de plek,
waar Charlie „de Kid" wiegde. Deze
hut met gespleten planken is die,- waar
hij een gelieelen nacht, wachtte op liet
ijdele meisje uit de film „Gold Rush" en
waar hij den dans droomde van de
kleine brooden. Dit vierkant stuk
verbrand gras, niet de tentstokken, die
voor de helft verrot zijn, is de plek,
waar het filmcircus stond. Op dezen
straathoek, op deze kartonnen stoep
en bij deze gaspit was liet, dat Charlie
voor de eerste maal het jonge, blinde
meisje van „City Lights" ontmoette.
Ziehier de fabriek van „Modern
Times". En ziedaar het stuk cementen
weg. waar aan het eind van iedere film
Charlie, de vagebond, verdwijnt
eenzaam, alleen.
„En nu, meneer," zegt de oude
Reeves, die mij door de studio leidt,
„moet tl ook mijn collectie curiositeiten
nog even bezichtigen."
Reeves' herinneringen aan den ou
den tijd zijn geborgen in een klein
vertrek een geheim vertrek bijna.
Het zijn foto's van Chaplin, den pot-
sierlijken clown, met aan zijn zijde
meneer Reeves als pikeur triomfan
telijke gezichten, de beelden van
Charlie's eerste films; zijn eerste kleine
hoed, het eerste wandelstokje, d»
eerste groote schoenen.
„Hij weet niet, dat ik dat bewaard
heb," zegt Reeves.
„Hij zou woest zijn,
als hij het te \veten
kwam. Dit is mijn
kleine schat. Nie
mand komt hier
binnen, want ik
heb den eenigen
sleutel.
HET GOUD
VERSMELT
Hot is in de Clo-
ver Club, dat ik
Charlie Chaplin
voor de tweede
maal ontmoet. Ik
nader 'n speeltafel,
waaraan drie man
nen en twee vrou
wen baccarat spe
len. De mannen zijn
bekende publici
teitsagenten. De
kleinste der vrou
wen, rossig en met
De kostelijke scène, waarin Charlie Chaplin als fabrieksarbeider
aan den loopenden band werkt in „Modern Times".
zenuwachtige handen, is Franceska
Gaal. de Oostenrijksche filmspeelster,
die door Hollywood met veel misbaar
en reclame tot „ster" gebombardeerd
is. Haar gezellin is Paulette Goddard,
de echtgenoote van Cliaplin.
Ik bespeur, dat iemand haar gena
derd is. Het is Chaplin. Hij staat achter
haar, met zijn handen op zijn rug. Zij
heeft hem niet gezien en hij zegt geen
woord. Zwijgend kijkt hij toe, hoe de
speelpenningen van duizend dollar
per stuk over het tafeltje rollen. Maar
ik zie, dat hij lijdt en dat hij een aan
vechting krijgt om te schreeuwen, te
spotlachen en het groene laken met
één veeg van zijn arm schoon te vegen
Hij beheersckt zich echter.
Dezen nacht zal
hij zich aan mijn
verlangen moeten
onderwerpen en
over zijn plannen
moeten uitweiden.
Ik interpelleer hem
erover en onmid
dellijk verdwijnt
zijn glimlach. Zijn
stem wordt weer
barstig en heesch.
„Het is uit. Ik
zal nooit meer. voor
Charlie spelen. Die
vagebond is dood."
„Waarom?"
vraag ik.
„Wel, het is ge
noeg. Ik ben uitge
put over dit onder
werp. Er zijn nood
zakelijker dingen,
die verfilmd dienen
te worden. Ik denk
aanNapoleon. Maar
ik kan niet meer.
Ik treed nu weer op
als regisseur. Ik ben aan de voorberei
ding bezig van twee films, waarin Pau
lette Goddard, mijn vrouw, de hoofd
rol zal vervullen. Zelf zal ik er slechts
als figurant in verschijnen, doch niet
langer dan een minuut. Misschien zal
ik een lift bedienen, of anders een
tafel dekken. Slechts één minuut, om
de film geluk aan te brengen."
CHAPLIN'S GEHEIM
Hij staat plotseling op en gaat naar
het orkest. Hier neemt hij de plaats
in van een der orkestleden, die voor
hem opstaat. Hij strijkt over de cim
balen en slaat de groote trom. Er is
bijna niemand meer in de zaal, de dag
begint reeds te lichten. Maar de weini
gen, die er nog zijn. applaudisseeren
hartelijk. Paulette Goddard, zijn
vrouw, zit onbeweeglijk op haar stoel
en kijkt haar echtgenoot, die gestieu-
Al jaren loopt Charlie Chap
lin met het plan rond voor
Napoleon te spelen; hij liet
zich zelfs fotografeeren als den
grooten keizer. Thans schijnt
Chaplin een film voor te
bereiden, waarin hij op
treedt als dictator
leert en luidruchtig
lacht, met 'n strak-
ken blik aan.
Wij tweeën, zij
en ik, denken op
het oogenblik aan
hetzelfde, daar ben
ik zeker van. Wij
denken, dat Charlie
Chaplin, de hans
worst. kan spelen
om zichzelf te be
dwelmen. maar dat
hij daarmee niet
ontkomen zal aan
zijn kwellende her
inneringen, noch
aan het geheim van
zijii bitterheid.
Daar is vooreerst de
kwellende herinnering aan
de ellende, die hij geleden
heeft.
Ten slotte gaat hij nog gebukt onder
het idée-fixe, dat hij ongeluk brengt
aan de vrouwen, die met hem samen
werken. Geen van allen, die met hem
hebben gespeeld, is geslaagd in het
leven. Edna Purriance is arm. Zij
leeft van een jaargeld, dat Chaplin
haar verstrekt op een klein kamertje in
Hollywood. Mildred Harris van zijn
eerste films, Georgia Hale van „Gold
Rush", Virginia Cherrill van „City
Lights", ze zijn spoorloos verdwenen.
Er blijft nog één medewerkster
over, de laatste, die van „Modern
Times". Het is Paulette Goddard. Hij
heeft haar gehuwd. Met dit huwelijk
heeft hij de betoovering willen ver
breken en zich willen redden van nog
meer wroeging. Hij zal haar een kans
geven tot het uiterste en alles voor
haar opofferen. De dienaar van het
genie wil niet meer zijn dan de scha
duw van de vrouw, die hij liefheeft.
Een herin nering aan
Chaplin'sfilm „Cir
cus", waarin hij in
een leeuwenkooi te
rechtkomt.