m
f
9
Het zwijn wordt op de plaats zelf gevild
en de honden krijgen de ingewanden.
Moeder Natuur heeft uitgemaakt, dat kan
goeroes in Australië, krokodillen in den Nijl
en pinguïns aan de zuidpool thuishooren en
tot nu toe hebben de inensclien nog geen
pogingen gedaan om het dierenrijk op 'n andere wijze
over de aarde te verdoelen. Met de planten was dit wat
anders, vooral de landbouwgewassen, maar van de
dieren kennen we slechts enkele voorbeelden: den
invoer van paarden door de Spanjaarden in Noord -
Amerika, van konijntjes in Australië, van de muskus
rat in Bohemen. In liet eerste geval was dit ingrijpen
in den natuurlijken stand van zaken niet ongunstig,
maar in de beide laatste zal het nageslacht den
man, die zulke „dierverhuizingen" op zijn geweten
heeft gehad, niet erg dankbaar zijn.
Het is niet zeker, of de wilde zwijnen, die een
De huil wordt noorden dichtst-
bijzijnden weg gedragen.
jaar of vijfentwintig geleden door een sportleven
Engelsehman naar Noord-Amerika werden gebracht,
daar uiteindelijk welkom zijn of niet. Een kwart
eeuw lang heeft men niets van de dieren gemerkt
want ze zijn losgelaten in bijna ontoegankelijk berg
land, dat bovendien zoo zwaar beboseht is, dat
men er nauwelijks een kudde olifanten, laat
staan een troepje zwijnen in terugvindt.
Maar onlangs heeft men ze toch opnieuw ont
dekt en aangezien in deze streken, het Unieoi-
gebergte op de grens van Noord-Carolina en
Tennessee, de landbouw niet zoo intensief
beoefend wordt, dat de dieren veel schade
aan kunnen richten, is men voorloopig blij
met deze „vondst", want 1111 kunnen de
jagers hun hart ophalen. Men heeft zelfs
Het einde van een suecesvoUen dag.
Het zwijn wordt op den bumper van
den auto vastgebonden en langs de
smalle bergwegen gaat het huiswaarts.
al maatregelen getroffen, dat er
niet met al te veel enthousiasme
op dit wild gejaagd wordt, want
dan zou 't gauw uit zijn met de pret.
Aangezien echter een zeug tien
tot twaalf biggen per jaar werpt, is
het best mogelijk, dat op '11 gegeven
oogenblik die maatregelen niet
meer noodig zullen zijn, omdat dan
het aantal te groot geworden is
en dan kan deze nieuwe „opluis
tering" van de Amerikaansehe
bossehen een ernstige plaag worden.
De buit wordt gewogen.
