14?' 13 De professor grinnikte goedkeurend. „Ik geloof niet, dat we onzen tijd hier „Prachtig, prachtig. Hoor je dat, verder behoeven te verknoeien, vader Eva, kindlief? Nu, kom mee." Deze flat is toch niet geschikt voor ons." Eva scheen op het punt te staan te Zij liep naar de deur, maar Jeremy spreken, maar Jeremy was haar voor. sprong naar voren en versperde haar „Een kwaad geweten maakt van ons den weg. allen lafaards," zei hij zachtjes. „Kom, kom," zei hij verwijtend. ,,U Het meisje schrok en keek hem kunt een flat toch niet naar één kamer verontwaardigd aan, maar hij bestu- beoordeelen? U zou net zoo goed een deerde juist ingespannen de punten vrouw alleen naar haar tafelmanieren van zijn schoenen. Zij beet zich op de kunnen beoordeelen. Ik sta er op, dat lippen en fronste even haar wenk- ik u de keuken laat zien. Bovendien brauwen tegen zijn gebogen hoofd; regent het nog steeds. Pardon." daarop richtte ze zich op en zonder een Hij ging de hal door, opende een woord te spreken liep ze langs hem andere deur en bleef ter zijde staan, heen de kleine hall binnen. Haar vader zoodat zo naar binnen konden gaan. volgde en Jeremy opende met een breed „Klein natuurlijk, maar practisch," gebaar de deur van zijn zitkamer, als meende hij. „Uitgerust met alle moderne een edelman, die een troep toeristen gemakken, een veiligheidsgasfornuis, zijn voorvaderlijk kasteel laat zien. geëmailleerde waschbak, een solide „Dit," legde hij uit, „is de beste keukenkast, een haakje aan het raam kamer, op het papiertje, dat u van de tegen inbrekers, een vleeschkastje met makelaars meegekregen hebt, beschre- gaatjes, geen muizen, altijd stroomend ven als „kamer". Er zijn twee „kamers" koud water tenzij u de kraan laat en één „slaapk." of als u dat wilttwee repareeren - met water afneembare „slaapk." en één „kamer". Dat hangt muren, overal linoleum en nog twee van uw eigen smaak en standpunt af." kleerhaken aan de deur, die ik u als „Juist," zei de professor en hij keek een teeken van goodwill cadeau geef." verstrooid om zich heen. „Juist." Naar Hij zweeg om adem te halen en de zijn houding te oordeelen, was het duide- professor knikte, heelemaal in de war. ljjk, dat huizenkijken nu niet bepaald „Juist," zei hij zwakjes. „Juist, een genoegen voor hem was; hij zag er Niet, Eva?" uit alsof hij meer van hiëroglyphen en Eva zei niets, maar wendde zich weer ante-diluviaansche fossielen hield dan naar de deur. van huisinrichtingen en huurovereen- „Ik denk," zei Jeremv zachtjes, komsten. „Een aardige kamer, niet- „dat mijn vrouw zich hier heel gelukkig waar, Eva?" gevoeld zou hebben. Zij kon goed eieren Geen antwoord van Eva. koken, al zeg ik het zelf. Die blauwe „Voor een flat," vervolgde Jeremy, pan heb ik bij wijze van verrassing voor „is dit een prachtige flat. Ik ga alleen haar gekocht, maar zij heeft 'm nooit weg, omdat ik hier onmogelijk langer gezien en deze keuken ook niet. kan wonen." De professor keek op. „Wat? Onmogelijk? Wat dan. toch geen lekken, hoop ik?" „Geen lekken. Herinneringen." „Vader...." begon Eva plotseling. „Mag ik uw aandacht op het uit- Wij waren maar een maand verloofd, ziet u, en toen maakte ze het uit. Bing! zoo ging het!" „Tsjk, tsjk!" merkte de professor op, droomerig, maar beleefd. „Misschien," zei Eva, blijkbaar tegen het gasfornuis, „had zé eeii goede zicht vestigen?" vroeg Jeremy be- reden." leefd. „Op een helderen dag kan men „O, dat weet ik niet," zei Jeremy duidelijk enkele boomen van het park onverschillig. „Zou u tapioca een goede zien, als de menschen aan den overkant reden vinden?" de wasch niet hebben opgehangen." „Tapioca?" herhaaldede professor Hij kwam dichter bij den professor en verbijsterd, want hij begreep er niets liet zijn stem dalen tot vertrouwelijk meer van. Tapioca? gefluister. „U zult het nauwelijks ge- Jeremy knikte. looven, mijnheer, maar de man op „Ze hield van tapioca en ze houdt nummer zeventien draagt rose zijden er zonder twijfel nog van. Ik persoonlijk borstrokken." houd nog eerder van nachtschade of De professor werd nerveus. opgewarmde stijfsel. Toevallig zei ik „Eiken Maandag zijn ze te bezichti- haar op een dag, dat als zij mij tapioca gen," zei Jeremy, „maar op den duur durfde te geven, nadat we getrouwd raakt men er tegen gehard. Let op het waren, dat ik dan van haar zou scliei- zeil," voegde hij er plotseling bij. den. Het was een grapje natuurlijk, „Wat?" vroeg de professor vaag. want ik geloof niet, dat tapioca als „Het zeil.... u staat er op. Dat moet een reden tot echtscheiding wordt ge- u overnemen, weet u. Ik heh het laten accepteerd, hoewel dat wel zoo moest leggen, omdat ik dacht, dat het mijn zijn. Zij antwoordde, dat ik eenvoudig vrouw moeite zou sparen." te eten had wat zij mij voorzette en „Uw vrouw?" riep de professor uit. dat ik anders niets kreeg." Hij keek haastig de kamer rond, alsof „Ook een grapje, denk ik," meende hij verwachtte, dat de dame in kwestie de professor. plotseling achter een stoel te voorschijn Jerry haalde nonchalant zijn schou- zou springen. „Ik wist niet. ik ders op. hoop, dat we niet storen„Denk ik ook, denk ik ook. Maar u Jeremy glimlachte geruststellend. weet, hoe het gaat. het eene woord „Blijf kalm, mijnheer. Ze bestaat lokt het andere uit en voor je het weet niet. op het oogenblik." moet je den geneeskundigen dienst Het professorale gezicht vertoonde opbellen. Je zegt in je opwinding dingen, een uitdrukking van beleefd mede- heel onverstandig natuurlijk, maar zoo lijden. „O, het spijt me...." is het nu eenmaal. Jong, warm bloed „Een tamelijk droevige geschiedenis en zoo. Als ik nu tapioca zie, dan word in haar soort," zei Jeremy peinzend, ik rood en sla iets kapot." „Zij. „Tsjk, tsjk!" zei de professor. „Wel, „Vader," weerklonk nu de stem van wel!" Eva een heldere, koele stem „we Jeremy haalde zijn schouders weer hebben niet veel tijd, weet u. Wij op en keek Eva aan, die slank en rechtop moesten. in de deuropening stond. Zij keek hem was een aardig meisje, maar strak in zijn oogen en plotseling scheen nogal eigenwijs, waarschijnlijk, omdat mr. Forester zijn zelfverzekerde houding ze geen ouders had. Zij had geen moeder, te verliezen. Hij deed onwillekeurig en haar vader een keurige man, ge- een stap vooruit en stak zijn hand uit. loof ik was op dat oogenblik ergens in het buitenland. Wij...." Vervolg op blz. 15 lederen ochtend verheugt U zich over Uw fraaie toilettafel. Al de mooie dingetjes, die er op staan, zijn een genot voor het oog. Maar op een goe den dag ontdekt U dat het handvat en de rug van Uw mooie haarborstel wel keurig zijn gewreven, maartusschende borstels hapert het. Uw dienstbode heeft dus bij het schoonmaken van de horstel niet opgelet. Wat zoudt U in zoo'n geval doen? Dat zal van Uw temperament afhangen: Maar U zult er stellig voor zorgen, dat in het vervolg wordt opgelet en dat ook de borstels zelf terdege worden gereinigd. En U? Reinigt U zorgvuldig of let U ook niet op'? Kostbaarder dan de zilveren haarborstel is Uw gezondheid. Maar handelt U zelf ook niet nalatig bij de reiniging van Uwe tanden? Even nalatig als het dienstmeisje bij de reiniging van de haarborstel? Want niet het voor het oog prachtig uiterlijke beslist over het lot Uwer tanden, waarvan veel meer afhangt dan de werking van Uw glimlach op anderen, doch een behaaglijk gevoel, gezondheid en het besparen van vele rekeningen. Slechts de grondige reiniging kan Uw gebit in stand houden. Weten schappelijke onderzoekingen hebben geleerd, dat slechte tanden dikwijls de oorzaak van gevaarlijke sluipende ziekten zijn. Reinig Uw tanden grondig! Spoel Uw mond ter dege 's ochtends, 's mid dags en 's avonds, ook tusschen de tanden, opdat alle etensrestjes zelfs uit de kleinste hoekjes en gaatjes weggespoeld worden. Een eenvoudige regel: Gorgel steeds met ODOL ook tusschen de tanden. ODOL doodt de voor de gezondheid schadelijke bacteriën en desinfecteert mond en keel. Gebruik steeds ODOL voor het naar bed gaan en geniet 's morgens van de verkwikkende werking van een mondspoeling met ODOL. U zult dan den heelen dag een prettig en opgewekt gevoel hebben. Met Odol paart U Zindelijkheid aan Sehoonheid ODOL, het antiseptische mondwater is een Neder- landsch fabrikaat van prima kwaliteit en in flacons voor resp. 1,25 en 1,95 overal verkrijgbaar. een handige reisflacon a 0,75. Het nieuwste

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 13