DE CITADEL
Voetje voor voetje schrijdt de wetenschap voort,
en slechts druppelsgewijs dringen de vorderin
gen ervan tot het groote publiek doorDat niet
alleen de geheimzinnige samenstelling der bac
teriën een snellere vordering tegenhoudt,
maar ook funeste praktyken daarvan de oor
zaak zijn, toont deze film De Citadel, welke
zonder goedkoope effecten tot diep in het hart
van het vraagstuk doordringt.
Geladen met een sterk sociaal gevoel, neemt dr. Andrew (niet groote verbetenheid
door Robert Donat gespeeldzijn eerste patiënt onderhanden.
Te midden van het troostelooze landschap en de vaak erbarmelijke behui
zingen van het Engelsohe mijndistrict Wales speelt deze hoogst
ernstige film, welke bedoeld is als een aanklacht tegen alle vooroor
deel. Zij werd gemaakt, naar den roman van A. J. Oronin, het boek dat
een overweldigend succes had. Het is een drama uit de dokterswereld,
waarin de strijd van een jongen dokter wordt geschilderd tegen een citadel
van domheid van de zijde der menschheid, welke hij juist wil helpen en
dienen. Hij ziet de ellende, waarin bepaalde groepen van menschen verkeeren,
hij ziet hun lijden en hun bitterheden en als hij dan die kwalen met
zwaard en harnas te lijf wil gaan, stuit hij slechts op een onwrikbaren muur,
welke „massa" heet en die met een kwasi scherpzinnigheid liever ten onder
gaat aan de gewoonte dan zich aan te passen aan het nieuwe, wat voor
hun welzijn is. Doch niet alleen de eenvoudigen des harten werken hem in
hun onverstand tegen, zijn jeugdig enthousiaste en oprechte mensehlie-
vendheid wordt ook door vele oudere collega's te niet gedaan, die mis
schien vroeger wel gelijke idealen bezaten, doch die reeds lang het bijltje
erbij hadden neergelegd en die hem nu, in een soort naijver, niet de eer van
het succes gunnen. De jonge dokter gaat er aan ten onder, d.w.z. hij wordt
een modedokter, die rijke
patiënten, al naar gelang
van hun welstand, kwalen
toedicht enhen daarvoortot
in het oneindige behandelt.
Het ongeluk van een oud
vriend en ex-medestrijder
tegen de wantoestanden
opent hem de oogen en
in een felle philippica tegen
de gewetenlooze opvattin
gen van bepaalde groepen
der wetenschap eindigt
deze sterke en hartstoch
telijk gemaakte film van
King Vidor. Misschien was
het niet kwaad geweest, in
dien het medisch genoot
schap, voor welks rechter
stoel de jonge dokter moest
verschijnen, hem ook in de
film, evenals in het boek,
had vrijgesproken. Dit had
waarschijnlijk den indruk
van het vlammende plei
dooi een beetje verzwakt,
doch aan den anderen kant
het rechtsgevoel van het
groote publiek meer be
vredigd.
Hoe het zij, ook deze
film behoort weer tot
de opmerkelijke produc
ten van de Metro Gold-
wyn Mayer, de maatschap
pij die in den laatsten tijd
met haar goede en sociale
films zoo sterk op den voor
grond is getreden.
Als de modedokter Andrew ziet, hoe door de ondeskundigheid van zijn collega
de operatie op zijn eenigen vriend mislukt, zegt hij de wereld van snobs vaarwel
en begint andermaal 'n strijd tegen de Citadel.
Met behulp van zijn vrouw (Rosalind Russell) en een pracht-microscoop, hem
door zijn vriend geschonken, richt dr. Andrew vol goeden moed een praktijk op.
