WEK UW LEVER-GAL OP MET DE WAPENEN DER MUZE ARRID faimdiigafo- Een verhaal uit het land van de poesta door' Szegy Belinha Nieuw TRANSPIREEREN 30 Als U een van de vier populaire Voigtlander Camera's had zoudt U ook zulke leuke foto's kunnen maken. De 4 populaire Voig/landers zijn camera's voor goede foto's, maar populair geprijsd Goedkoope Bess a met Voigtar 7.7, 3-punt-instelling en ontspanner aan den loopbodem tot 1,75 sec. Metalen Brillont met Voigtar 7.7, een prachtcamera voor fl. 21.— Bessa 6x9 met Voigtar 6.3, zeifont- spanner en Prontor sluiter, verder als goedk. Bessatl» Ol» Klein Bessa 6x6 met Voigtar 3.5,- Prontor II. vaste geelfilter en dieptescherpte-aanwijzer tl» 55» NIEUWE PRIJSWEDSTRIJD! Doe mee aan den wekelijkschen wedstrijdI Prachtige prijzen, n.l. elke week een camera van II. 40.- plus 20 andere prijzen! Wedstrijdformulieren en cameraprospecti (stof voor den wedstrijd) gratis bij Uw fotohandelaar of den Importeur: Fa. J. P. VOS, Nieuwe Haven 94, Rotterdam. -f— 1 1 0 0 J AAR FOTOGRAFIE i 9 9 J A A R f CAMERA'S Voigi lander film 100 °/o zekerheid! EN U ZULT 'S MORGENS UIT BED SPRINGEN, GEREED OM BERGEN TE VERZETTEN, lederen dag moet uw lever een liter lever-gal in uw ingewanden doen vloeien. Wanneer deze stroom van lever-gal onvol doende is, verteert Uw voedsel niet, het bederft. U voelt u opgeblazen, u raakt ver stopt. Uw lichaam is vergiftigd, u voelt u beroerd en ellendig, u ziet alles zwart. De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen. U moet CARTER'S LEVER PILLETJES nemen om deze liter lever- gal vrij te doen vloeien en u zult u een geheel ander mensch voelen. Onschadelijk, plantaardig, zacht, onovertroffen om de lever-gal te doen vloeien. Eischt Carter's Lever-Pilletjes bij apothe kers en drogisten, f 0.75. Dèpöt Carter's Products - Den Haag S Mijnheer, 5 Zend mij gratis een flink monster Carter's l I Lev er pilletjes. Naam Straat Woonplaats S Zoolang ik mij herinneren kan, hebben wij aan de oevers van de Köros gewoond. Niet altijd op dezelfde plek echter. Om de drie of vier jaren veranderde ons dorp van weide plaats. Dat gaf een drukte van belang; de mannen joegen van heinde en ver de paarden bijeen, de vrouwen en meisjes braken de tenten af en wij jongens stook ten een vuurtje van het achtergebleven afval op de kale en platgetreden dorps plaats. Als alles dan gereed was gaf mijn vader het sein tot den aftocht en het heele dorp trok drie of vier dagreizen voort, om op een nieuwe weideplaats met welig jong gras de tenten weer op te zetten. Zoo sleten wij ons heele leven in de poesta, heen en weer trekkende langs de oevers van de levenwekkende Köros, die alles deed groeien en bloeien het gras, de vruchten, de paarden en de mensehen. Mijn vader was het hoofd van den kleinen stam poesta-Magvaren. Hij was een groote, breedgeschouderde man, met lange, zwarte, gekrulde haren en vurige donkere oogen, waarmee hij ons, kin deren, en ook den ouderen meer vrees wist in te boezemen dan met zijn sterke handen. Sterk was hij, want heel alleen droeg hij eens een zieken pony drie urn- ver op zijn schouders naar den corral en toen konden wij alleen maar aan hem zien, dat de spieren in zijn hals tot dikke koorden gezwollen waren. Lajos Belinka heette mijn vader. Maar de ouderen noemden hem nooit anders dan „Wilde Lajos". Wild heb ik hem echter nooit gezien, wel hield hij er veel van zijn krachten met die van anderen te meten. Soms vocht hij met drie man nen tegelijk, niet in ernst natuurlijk, maar spelend, en nog nooit heb ik hem als verliezer den kamp zien eindigen. Voor mijn moeder waren diezelfde sterke handen zacht en teer als van een kind, want hij hield van haar en ook van Daphné en mij. Daphné was geen echte Magyaren- naam. Maar mijn moeder heette zoo en ook haar moeder en deze was in Grieken land geboren en zoo kwam die naam in de familie. Daphné was het mooiste meisje van 't dorp. Drie jaar achtereen, van haar vijftiende tot haar zeventiende jaar, was zij in Békés, waar alle zwer vende stammen eenmaal in het jaar samenkwamen voor den paardenhandel, zelfs tot poestakoningin gekozeneen eer, die bij menschenheugenis geen meisje ooit meer dan éénmaal ten deel gevallen was. Haar schoonheid en de vleierijen, waarmee zij verwend werd, hadden Daphné gelukkig niet ijdel gemaakt. Alle jongens aan de oevers der Köros bedelden om haar gunst, doch zij had slechts één echten vriend. Die eene was Bela Kcagor en wonderlijk genoeg was hij noch de knapste, noch de sterkste jongen van liet dorp. Ook putte hij zich niet uit in vleiende complimentjes, zoo als de anderen, noch deed hij iets om haar gunst te winnen. Voor een meisje leek hij mij zelfs vervelend gezelschap toe, want hij zat gewoonlijk droomerid voor zich uit te kijken als hij met Daphné samen was. Maar hij kon het mooist viool spelen van alle jongens van het dorp en misschien gaf zij hem daar om de voorkeur. Vaak verschenen er vreemdelingen in ons dorp. De meesten bleven slechts een paar uren, doch sommigen wel eens eenige dagen of zelfs weken. liet waren dikwijls Duitschers en Fran- schen, doch meest Engelschen. Zij kwamen om onze tenten en paarden te zien en om ons te fotografeeren, maar die het langst bleven kwamen om de muziek op te schrijven, die wij 's avonds speelden. Het langste bezoek dat wij ooit heb ben gehad, was dat van een Engelsch- man. Ik weet niet hoe hij heette, maar op het valies dat hij meebracht stond een zevenpnntig kroontje afgebeeld en hij moet dus een voorname heer zijn geweest. Hij was lang en blond en kwam voor de paarden, maar hij luisterde ook graag naar onze muziek en als hij zoo in ons midden zat, keek hij altijd naar Daphné. Het was zijn bedoeling sléchts een paar dagen te blijven, maar het werden een paar maanden en al dien tijd logeerde hij in het gasten gedeelte van onze eigen groote tent. Voor allen was hij even vriendelijk, hij lachte graag en wij bewonderden hem om den moed, waarmee hij zelfs de wildste paarden durfde naderen en berijden. Vaak mat hij ook zijn krachten met vader. Maar hij hield er een heel andere tactiek van vechten op na dan wij. Hij sloeg met zijn vuisten, terwijl wij onze spierkracht uitsluitend aan wendden om 'n tegenstander op zijn rug te krijgen. Ofschoon zijn vuist hard was als staal en hij zóó vaak en onverwacht toesloeg, dat zijn bewegingen niet te volgen waren, gelukte het hem nooit vader te vellen, ofschoon deze inenigen raken slag kreeg. Wel echter wist vader hem bijna altijd op den grond te krijgen. Op zekeren dag riep de Engelschman vader bij zich in het gastengedeelte. Moeder en Daphné waren water halen aan de rivier en ik denk dat hij op dit tijdstip gewacht had. „Vriend Lajos Belinka," zei hij, „ik heb u iets te vragen. IJ weet dat ik hier kwam met het voornemen na eenige dagen weer te vertrekken. Thans ben ik hier twee maanden; kunt u vermoeden wat mij hier gevangen houdt?" „Ja," hoorde ik vader antwoorden, „ik vermoed het, meneer de lord." „Daphné is het," vervolgde de En gelschman. „Ik houd van haar en ik zou gelukkig zijn, als zij mijn vrouw wilde worden. Wat ik nu ga zeggen, mag geen gewicht in de schaal leggen bij uw be slissing, maar toch dient u te weten of de toekomst van uw dochter wel in veilige handen is. U weet hoe oud ik benvijf entwintig jaar. In mijn land bezit ik een groot kasteel en een landgoed dat nog grooter is; ik heb een huis in Londen, de stad, waar vele van uw paarden naar toe gaan, en ik ben eigenaar van twee Reukwerende crème STOPT op veilige manier e unnnane 1. Bederft Uw kleeding niet - tast de huid niet aan. 2. Is onmiddellijk droog. Kan zelfs direct na het ontharen worden gebruikt. 3. Houdt de armholte 1-3 dagen droog en vrij van reuk. 4. Witte, vetvrije crème met frisschen geur. 5. Beschermt Uw kleeding tegen transpiratie-vlekken; maakt sous-bras overbodig. f. 1.- per pot. Grossmitn s vermaard Lavendelwater in moderne flacons! Mooi om te zien zuiver van in houd ...heerlijkvan geur In fleurige doosjes!

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 30