Blondona
Brunetta
Koloniale Reserve
JGmsaplasLelastisch'
Een eervolle taak in
Tropisch Nederland
MONTEURS
HOSPITAALDIENST
NIJMEGEN
31
jachten. Meer wil ik liier niet aan toe
voegen; het is meer dan voldoende om
u te doen begrijpen, dat uw dochter in
mijn land het leven zal leiden van een
groote dame. Nu, vriend Lajos, ik vraag
u om Daphne's hand.
Vader zei langen tijd niets op die
woorden. Ik begreep dat hij nadacht en
was nieuwsgierig welk antwoord hij
geven zou. Waarschijnlijk dacht hij aan
Bela Kcagor, die een der onzen was en
van wien hij veel hield om zijn mooi
vioolspel. Bela had, geloof ik, nog nooit
laten blijken, dat hij graag met Daphné
zou trouwen, maar hij zocht nooit het
gezelschap van een ander meisje dan van
Daphné en dat zei ons genoeg. Ook
wisten wij dat hij erg zuinig leefde om
den bruidsprijs te sparenminstens drie
paarden voor een poestakoningin. Ik
geloof wel dat vader ook tevreden zou
zijn geweest met drie geiten, of zelfs met
géén bruidsprijs, want hij hield veel van
Bela, zei ik al. Bela was echter trotsch
op zijn manier en hij zou nooit met leege
handen om een meisje zijn gegaan.
„Meneer de lord," zei vader eindelijk,
„ik heb dit oogenblik voorzien en reeds
vaak heb ik er mijn gedachten over
laten gaan. Ik moet u bekennen, dat het
mij zeer moeilijk valt een antwoord op
uw vraag te geven. Het klinkt misschien
onbeschaamd in uw ooren, maar ik wil
het u toch zeggen: u bent mijn vriend,
ik houd van u als van een zoon. U mijn
dochter geven zou mij niet zwaar vallen.
Ik weet niet alleen, dat u de vrouw, die
u zich kiest met uw rijkdommen geluk
kig zou kunnen maken, maar en dat
is voor mij van meer gewicht dat u
ook van den oprechten wensc.li bezield
bent haar met of zonder rijkdommen ge
lukkig te willen maken."
Vader zweeg even, alsof hij opnieuw
nadacht en de Engelschman zei ook
niets. Toen ging vader voort: „Meneer
de lord, u bent echter niet mijn éénige
vriend. Van Bela Kcagor hopd ik óók als
van een zoon. Hij heeft mij nooit om
Daphné gevraagd, maar ik weet dat het
verlangen naar haar dag en nacht leeft
in zijn muziek, en beeft in de snaren van
zijn viool. Mijn antwoord zal een van u
beiden gelukkig en den ander ongelukkig
maken. Daarom alleen, meneer de lord,
valt het mij zoo moeilijk u een antwoord
te geven. U weet dat het een onge
schreven wet is voor onze stammen, dat
de vader kiest voor zijn dochter en dat
zijn voorkeur gewoonlijk wordt bepaald
door den koopprijs, die hem geboden
wordt. Welnu, ik wil tegenover u beiden
even eerlijk als belangeloos zijn ik doe
afstand van den bruidsprijs. En mijn
dochter mag zelf kiezen.
Vader zei nog meer en de Engelsch
man ook, maar het kwam ten slotte op
hetzelfde neer: Daphné zou zelf haar
bruidegom mogen kiezen. Vader zou het
haar zeggen, zoodra zij van de rivier
terugkeerde en de Engelschman zei, dat
hij het een eerlijke beslissing vond. Toen
moeder en Daphné een uur later terug
keerden, vertelde vader haar alles. Ik
was erbij en ik zag Daphné beurtelings
rood en bleek worden.
„En nu is het antwoord aan jou,
Daphné," besloot vader. „Je mag vrij
kiezen naar wat je hart je ingeeft."
Het was de eerste maal dat er onder
ons over het uithuwelijken van Daphné
gesproken werd en moeder was erg be
wogen. Zij begon te schreien en Daphné
ook en langen tijd omhelsden ze elkaar.
Ik geloof, dat Daphné graag naai
moeders raad zou hebben geluisterd en
als Bela en de Engelschman zouden
hebben geweten, dat hun geluk of ver
driet minstens een kwartier lang van
moeder afhing, zouden ze moeder voor
heen misschien met andere oogen heb
ben aangezien. Ik bedoel dat zij zich
dan meer voor de gunst van moeder dan
voor die van vader beijverd zouden
hebben. Maar moeder gaf haar géén
raad ze zei alleen maar steeds door
haar tranen heen„O, mijn lieveling,"
terwijl Daphné daar zoo in haar armen
lag te schreien. Daphné moest eerlijk
zélf kiezen en daarom zei ze niets. En
allemaal begrepen we wel waaróm
Daphné niet kon kiezen. De Engelsch
man was altijd heel aardig voor haar ge
weest en er zullen weinig meisjes zijn
van nog geen achttien jaar, die niet
graag hun heele leven als een groote
dame in de voorname wereld en zelfs aan
het hof van den koning zouden willen
doorbrengen. Maar aan den anderen
kant stond, dat zij óns moest verlaten
en Bela, die altijd, altijd haar vriend
was geweest zoolang zij zich heugde.
„Vader," zei Daphné, „ik kan niet
kiezen. Doet u liet voor me. Als u het
wenscht wil ik trouwen; zég maar, wie
mijn bruidegom zal zijn.
Toen keken we alle drie vader aan.
Wij konden zien dat hij verlegen zat met
zijn keus omdat hij graag niemand
verdriet wilde doen. Eindelijk werd hij
korzelig om zijn eigen wankelmoedig
heid. „Goed," zei hij norscli, „laat ze er
samen om vechten. Dat is het oude ge
bruik van de poesta, als er twee of meer
bruidegoms zijn. Het gevecht is vrij,
maar ze mogen geen wapens gebruiken.
Hij, die ligt, is verliezer.
Moeder zei dat het geen Salomo's uit
spraak was, maar dat kwam misschien,
omdat zij niet van vechten hield.
Daphné had echter geen aanmerking;
zij wist bepaald zelf niet wat zij het
liefste wilde. Vader zou liet tegen den
Engelschman zeggen, zoodra hij hem
zag en ik werd weggestuurd, om Bela
mee te deelen wat vader beslist had. Ik
vond hem in den corral bij de paarden,
die veulens verwachtten en toen ik hem
zei wat er gebeurd was, zag ik hem even
beven.
„Broertje," zei hij (zoo noemde hij me
altijd en tegen Daphné zei hij vaak
„zusje"), „broertje, ik dacht niet dat het
zoover komen zou met dien Engelsch
man. Maar ik neem het tweegevecht
aan.
Hij zei nog meer, maar niet met woor
den. Want hij had zijn viool bij zich, die
hij overal met zich meedroeg en daar
wist hij meer mee te zeggen dan met
zijn tong. Eindelijk ging ik weg, nadat
ik hem had gezegd, dat het tweegevecht
's avonds zou plaatsvinden.
Toen de poesta dien avond toegedekt
lag onder de dichte duisternis en het
groote vuur vreemde schaduwen deed
dansen over en tusschen de tenten, zaten
we" allemaal bij elkaar in een grooten
kring. Ik geloof niet dat één kind sliep,
want de moeders hadden de zuigelingen
meegebracht. De Engelschman zat naast
vader en nu en dan boog hij zich even
voorover, om naar Daphné te kijken. Zij
was naast moeder gezeten en zag er
bleek en bedrukt uit. Als haar blik dien
van den Engelschman ontmoette, bloos
de zij en keek haastig voor zich uit.
Iedereen kon zien dat zij zenuwachtig
was en de langgesteelde, gele poestakelk.
waarmee de meisjes in de poesta den uit
verkoren bruidegom trouw en onder
werping beloven, beefde in haar handen.
Ik had zoo'n vriendschappelijk twee
gevecht om een meisje reeds herhaalde
lijk aanschouwd en de anderen eveneens,
maar het was nu geheel verschillend van
vorige keeren. Anders gingen onze man
nen weddenschappen aan wie den twee
kamp winnen zou, maar daar was nu
geen sprake van. Ze hadden den En
gelschman al vaak genoeg zien vechten
en ze gaven Bela geen schijn van kans.
Juist daarom waren de vrouwen mis
schien allemaal op de hand van Bela,
want ik hoorde dat zij hem algemeen
Slot op blz. 31
voor blond haar
De alkali-vrije haarwasmid
delen voor volmaakte haarver-
zorging. Na het wassen droogt
het haar verrassend snel. Uu
grootste charme is Uw haar.
donker haar
Voor flinke, ongehuwde jongemannen tusschen 18 en 30 jaar
(adspirant monteur maximum leeftijd 25 jaar) is plaats bij de
Infanterie, Genie en de Luchtvaartafdeeling, (voor opleiding
tot monteur) van het Koninklijk Nederlandsch Indisch Leger.
Aanmelding kan geschieden en inlichtingen omtrent bezol
diging, dienstverband en mogelijke vooruitzichten zijn te
bekomen bij den Commandant van de
antiseptisch snelverband
voor kleine verwondingen
Daarmede verzorgt U elke wond vlug en
afdoende. Het desinfecteerende gaaskussentje
werkt bloedstillend en kiemdoodend, terwijl
de elastische pleister
aan elke beweging
mee geeft. Koop nog
heden een pakje
Hansaplast elastisch!
Verkrijgbaar vanaf 15 Cent.