Hoe men overtollig vet kwijtraakt. DRUIVENZOUT hét land voor een zorgelooze vacantie - Rust en ontspanning. de kortste weg naar degelijke theoretische kennis. 40 Deze prettige, natuurlijke manier vermijdt medicijnen, gevaarlijk dieet en vermoeiende oefeningen. Deze dame verloor 25 pond overtollig vet op eenvoudige wijze door 's morgens bij het opstaan een glas mousseerend Wex te nemen. ,,Ik was leelijk, opgeblazen en kortademig," schrijft zij. ,,Ik nam steeds toe in gewicht. Ik probeerde alles zonder resultaat. Op zekeren dag probeerde ik Wex. Nu ben ik 25 pond lichter geworden en mijn gezondheid is veel beter. Mevr. M. W. Wanneer U Uw slank figuur wilt terugkrijgen, moet U doen als deze dame. Neem Wex, het nieuwe zout, uitsluitend bestaande uit druiven sapderivaten. Bevat geen suiker en geen schadelijke bestanddeelen. Eiken morgen twee theelepels in een half glas water direct bij 't op staan vermeerdert de levenskracht, zooals het overtollig vet vermindert. Alle apothekers en drogisten verkoopen Wex in handige, apart ver pakte hoeveelheden, een doos van 6 stuks voor 40 cent of een groote flesch voor f 1.20. briefkaart naar Heerengracht monsters VERLOOR 12 cM. VERLOOR 12 cM. HIER VERLOOR 20 cM. HIER Reducties op Zwitsersche reisbiljetten - Voordeelige alge- meene en regionale vacantie-abonnementen - 16-Daagsch reisabonnement in verband met de Zwitsersche Nationale Tentoonstelling - Reductie op benzine - Hotel arrangementen (alles inbegrepen) in alle prijsklassen. Beroemde geneeskrachtige bronnen - Uitstekende scholen en pensionaten voor onderwijs en opvoeding - Alle sporten. R echtstreeksche en goedkoope treinverbindingen Vliegdienst AmsterdamRotterdamBazel - Zürick vliegtijd 2% uur). In 1939 - „Het Zwitsersche jaar" - zeer belangrijke en interna tionaal beroemde evenementen Zwitsersche Nationale Tentoonstelling Zurich van Mei tot October. Opera-feesten in Zürich van 3 tot 23 Juni. Tentoonstelling van schilderijen van Spaansche meesters uit het Prado, te Genève Juni tot Augustus. Internationale Muziek-feestweken in Luzern en meer andere. van 3 tot 29 Augustus. Inlichtingen, prospectussen enz. verstrekken de erkende REISBUREAUX en het ZWIISERSCH ERKEERSBL REAlOfficieel Reisbureau der Zwitsersche Bondsspoorwegen. Koningsplein 11. Amsterdam. 120 leraren DIR. E. J. ROTHUIZEN en F. WIND ARNHEM Overdag praktijk's avonds Studeer techniek thuis Burgerlijke Bouwkunde, Architectuur, Meubel- en Schildertechniek, Water en Wegenbouw, Beton bouw, Werktuigbouw kunde, Auto- en VJiegtuig- techniek, Electrotechniek, Radiotechniek, Chemische Techn., Speciale Cursussen. COUPON Zend deze coupon voor kosteloos prospectus P4 5000 cursisten. Het Nederland- sche Technicum met ruim 25 jaar ervaring. mijl, (lie u te hard gereden hebt. De politie heeft u gechronometerd op vijfenzeventig mijlen. Ik zal u vijf mijlen speling toestaan, dus u hebt zeventig mijl gereden. Vijfenveertig mijlen is de toegestane snelheid. Ik beboet u dus voor vijfentwintig mijlen, dat is vijfentwintig dollar. Ik kon er geen speld tusschen krijgen en betaalde dus. „Voorts hebt u geen rijvergunning," gaat de ander voort. „U kunt heen gaan, maar u moogt niet rijden. Pro- heer dus hier een chauffeur te vinden, om u naar Hollywood te brengen. Daarginds kunt u een rijvergunning vragen." „Maar waai- za.1 ik in dit dorp een chauffeur vinden?" waag ik te vragen. De rechter haalt zijn schouders op, maar in den hoek van het vertrek staat een dame op. Het is zijn secretaresse. „Ik heb een vergunning," zegt zij vriendelijk. „Als meneer wenscht, zal ik hem wel even naar Hollywood rijden." Een genadig hoofdknikje van den rechter besluit dit inci dent met- de Ameri- kaansche rechterlijke macht. Tien minuten later rollen wij over den weg. De dame aan mijn zijde rijdt met vaste hand. Weldra slingert de wij zer v;tri den snelheids meter tusschen de hon derdentien en honderd entwintig kilometer. „Juffrouw, vijfentwin tig dollar boete!" ben ik zoo vrij haar te herin neren Zij glimlacht slechts. „TJ bent een Fransch- man bent. u hier ge komen om te filmen?" „Neen. ik ben 'n jour- nalist en gekomen om Hollywood te leeren kennen." „Aha," knikt zij. Een eind verder draait zij wagen plotseling een zijweg in. „Waar brengt u mij heen?" vraag ik. „Ik zal u iets laten zien, waaraan anderen wellicht niet hebben ge dacht." De weg leidt om een heuvel naar een verlaten landstreek. Wij draaien een bocht en plotseling bevinden wij ons in een vallei met een vreemde stad. Voor mijn verbaasde oogen ver rijzen versterkte kasteelen en Byzan- tijnsche paleizen met rose muren en groene koepels, met getraliede ven sters en balkons en onmetelijke ter rassen met vijvers en fonteinen. Ik waan mij in het oosten verplaatst, maar nergens ontdek ik leven in deze vreemde stad. Het is een doode stad. Mijn vriendelijke geleidster licht mij met een paar woorden in. Wij bevinden ons in de Verborgen Valley en die plek is het decor, waar de film maatschappijen hun buitenopnamen maken. Met een kalme vaart rijden wij door een streek, waar de eene stad na de andere verrijst bouw werken van hout en karton, bedekt met pleisterkalk en gekleurd gips. „Dit is San Francisco van zestig jaar geleden," zegt de dame naast mij, als wij den chaos van een verwoeste stad naderen. „Hier werd indertijd de vermaarde aardbeving opgenomen; 'n film, (lie u zich nog wel zult herin neren. Hier vindt u de klassieke cow boy-stad, met haar „saloon" en dans- cabaret, 't bureau van den sheriff en de ongeplaveide straten, waar de cowboys schietend door trekken. Tom Mix, de held uit zoovele cowboy-films. den Het komt mij voor dat haar stem even breekt, terwijl zij mij da,t ver telt. Zij schijnt hier goed den weg te weten. Van ter zijde kijk ik haar eens aan. Zij kan ongeveer veertig jaar oud zijn. Alsof zij mijn gedachten raadt, begint zij plotseling te spreken. „Ik ben vijftien jaar figurante ge weest. Ik figureerde bijna altijd in de Wild-West-films. Het was m'n specialiteit. Ik hen misschien honderd maal 'n jong meisje geweest, dat ont voerd werd door de roodhuiden. Toen ik ouder werd, was ik jarenlang de vrouw van den sheriff en ten slotte 'n oude Indiaansche toovenares. Ik ben nooit op het eerste plan kunnen komen, maar ik heb me nooit beklaagd. Ik was gelukkig met m'n baan en zoo lang mogelijk heb ik er mij aan vastge klampt. Maar eens komt de tijd, waar op inen te oud wordt voor dit, beroep." Zij spreekt thans meer in zichzelf dan tot mij, doolt door (1e landstreek van haar jeugdpassie en verhaalt van haar herinneringen. „Hier sprong William Hart altijd op zijn ongezadeld paard. Door dit venster schoot Tom Mix op de vluch tende Indianen. En hier laadde Wallace Reid met zijn onweerstaan- baren glimlach zijn pis tool altijd. En bekijkt u dezen grooten boom eens bij den uitgang van 't dorp. Hieraan werden de verraders opgehangen uit honderd films zult u zich dezen boom kun nen herinneren. Soms bleven wij hier twee of drie weken draaien, zonder naar Hollywood terug te kee- ren. Wij installeerden ons in 'n tentenkamp en leefden als cowboys en Indianen. Hier is het, dat Wallace Reid mij op een avond bekende, dat- hij van mij hield en dat hij mij vroeg z'n vrouw te worden. Hij was de groot ste ster van zijn tijd. Een lieelen nacht heb ik toen in den waan mo gen verkeeren, dat mijn kans geko men was en dat ik uit de schaduw van de middelmatigheid in het licht van den roem zou treden...." Haar stem breekt opnieuw bij deze herinnering. Ik hoor haar vertrouwe lijke biecht aan, doch durf niet op het vervolg aan te dringen. Een oogenblik later gaat zij echter door. „Hij was beschonken dien avond," vervolgt zij zachtjes. „Den volgenden morgen kwam hij bij me ontnuch terd en bezorgd. „Juffrouw Barbara, wat heb ik gisteravond voor dwaas heden gezegd?" vroeg hij. Ik keek hem eens strak aan en kreeg medelijden met hem. Mijn stem beefde, geloof ik, maar ik heb hem geantwoord, dat ik me-niet kon herinneren dat hij me iets had gezegd Zij wendt haar blik van mij af en ik vermoed, dat de herinnering na zooveel jaren nog tranen in haar oogen perst. Zwijgend rijden wij terug naar Hollywood. Mijn geleidster stopt (licht in de nabijheid van het dorp. „Vergezelt u mij niet naar Holly wood?" vraag ik. Zij heft haar blik op en schijnt in de verte de lichten te zoeken van den Sunset Boulevard. „Neen antwoordde zij, „ik ben tevreden met, in de nabijheid ervan te leven. Maar ik kan er niet terug- keeren, zelfs niet voor 'n minuut. Ik zou liet te kwaad krijgen met mezelf."

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 38