DE STERREN VAN HOLLYWOOD „Vertel mij van Marie A fitoinette99 verzoekt Norma Shearer mij Met dit artikel eindigt Paul Bringuier de reportagereeks, die hij in ons blad wijdde aan de beroemdheden der filmstad Holly wood. Tot besluit verhaalt hij de geschiedenis van Norma Shearer en haar echtgenoot, den productieleider Irving Thalberg. DE VROUW, DIE DOOR HAAR HUWELIJK MET IRVING THALBERG VOOR HOLLYWOOD EEN SYMBOOL WERD VAN DE LIEFDE, VAN DE TROUW EN VAN HET GELUK, BLEEF ACHTER ALS EEN GEKWETSTE WEDUWE, DIE DE NA GEDACHTENIS VAN DEN GESTORVENE EERDE MET DE VOLTOOIING VAN EEN FILM, WAAR MEE HIJ WAS BEGONNEN et is vijftien ja ren geleden, dat William Fox over de film re geerde. Een van zijn stille ven- nooten beval hem op zekeren dag een jongeman aan. Doe voor hem wat je kunt. Hij heep veel am bitie. Hij heet Irving Thalberg Fox engageerde hem als secretaris boven de vijftig secretaressen, die hij reeds in dienst had. Twee maanden later was Thalberg, in weerwil van zijn jeugdigen leeftijd, de eerste medewer ker van z'n chef. Hij trok de aandacht van filmconcurren ten en op zekeren dag liet Louis B. Mayer, de directeur van de Metro Gold- wyn-film, hem op een discrete manier weten, dat de groot e kans van zijn leven niet bij de Fox, maar bij de Metro lag. Irving Thalberg begreep hem. Hij verliet Fox en ging over naar de Metro. Twee jaar later had hij er de hoogste functie bereikt, na melijk die van productieleider. Om hem voor de Metro te behouden zocht mén naar een hoogeren titel voor hem 'n dictatorialen titel. De Ameri- kaansclie filmwereld kende tot nu toe als hoogsten titel dien van „czaar van het celluloid" keizer van de film. Nog niemand had men echter ooit met „genie" betiteld. Thalberg viel die uitzonderlijke eer te beurt. Voortaan werd hij „het genie van Hol lywood" genoemd. Thalberg is in die dagen feitelijk niets anders dan de gehoorzame die naar van het kapitaal, dat de film industrie financiert. Maar zijn persoon lijk gezag en zijn geniale visie op het celluloid verheffen hem hoog boven zijn dienstbaarheid. Hij is overal tege lijk en werkt twintig uur per dag. Be zeten door een passie voor zijn werk heeft hij geen privé-leven. Op zekeren dag ziet hij in de studio een vrouw zitten, zij wacht, of iemand zoo goed wil zijn haar te ontvangen. Hij loopt door zonder naar haar om te zien, maar 's avonds ontdekt hij met zenuwach tige verbazing, dat die vrouw, met haar vreemde, blauwe oogen, die niet heelemaal recht voor zich uitstaren, en met haar fijne, blonde haren, zijn ge dachten niet met rust laat. Woedend om die afleiding laat hij een vluchtig onderzoek naar haar instellen. En spoedig verneemt hij dat zij een ac trice is, die is ge- engageerd voor de rollen van histo rische personen. Haar naam is Nor- ma Shearer. DE IDYLLE Norma Shearer is geboren in een voorstad van Mon treal uit 'n burger lijke familie. Haar vader was directeur van een plaatse lijke bankinstelling. Een financieele ca tastrophe ruïneert William I' ox. het gezin en binnen weinige weken doet de ellende haar intrede in hun woning. Het gezin valt uit elkander. Het mannelijk deel begint den strijd 0111 het bestaan in Canada en mevrouw Shea rer en haar twee dochters vertrekken naar New York. De jaren die hierop volgen zijn hard. Na heel veel moeite gelukt het Norma eindelijk een scha mel beetje geld te verdienen als bios cooppianiste. En daar wordt zij toe vallig opgemerkt door een filmregis seur, die naar een van zijn eigei) films komt kijken. Hij schijnt iets in haar te zien en laat haar een kleine rol spelen. Na de voltooiing van de film geeft hij haar haar congé. Maar Norma laat de film niet meer in den steek. Zij gaat de studio's af en neemt aan wat zij krijgen kan. Ten slotte zwicht 'n agent van Hollywood voor haar aandrang; zij krijgt een reisbiljet voor Californië en een tijdelijk con tract voor de Metro. Het contract was inderdaad zéér tij delijk en de kans, die men haar bood, uiterst klein. Haar werkelijke kans kreeg zij pas, toen zij daar gezeten was in de gang, die Irving Thalberg passeerde. Twee dagen later liet een regisseur van de Metro haar .ontbieden, onder vroeg haar en ver trouwde haar een belangrijke rol toe. Die film werd een succes. En terstond daarna werd zij ge promoveerd tot „ster" het suc ces werd haar toe geworpen. Dat duurde drie jaren. En drie jaar lang hield Thalberg zijn liefde voor haar verborgen. Hij was bang van deze liefde, die hem volkomen in bezit had. Hij vermeed Norma. Op zekeren avond, een van de laat ste van die drie jaren, werd in het Chi- neesche theater in Hollywood de nieuwste film van Norma Shearer ver toond. Norma woonde de voorstelling persoonlijk bij en stralend, door alle aanwezigen gehuldigd, verliet zij het theater. Plotseling zag zij Thalberg naast zich staan. Hij nam haar arm en stapte met haar in een auto. En daar was het eindelijk, dat hij haar bekende dat hij haar liefhad. Hun idylle werd de idylle van Holly wood. Allen wedijverden met elkander, om hun huwelijksbootje vlot van stapel te laten loopen als de schóónste film van Hollywood. De harde jeugd van Norma, haar kwijnende gratie, haar persoonlijkheid en het karakter van Thalberg, de strijd, dien hij had gevoerd tegen zijn hart en waarin hij verliezer was geweest, verzekerden hun een sfeer van aandoening, waar de gewone reacties van Hollywood, de jaloezie en de nijd, ineenstortten. Hun idylle was Hollywood, met zijn vele lichtvaardig gesloten huwelijken, bo vendien hoogst welkom als symbool. THALBERG'S DOOD Hun huwelijksleven werd als hun liefde trouw en oprecht. De een leefde slechts voor den ander. Nu hij zijn hart geen geweld meer hoefde aan te doen, nam Thalberg persoonlijk de zorg op zich voor de films, waarin zijn vrpuw optrad. Norma Shearer, een sehoone en gevoelige Canadeegéhe, was een lastig project voor het oog van de camera haar onzekere b}ik was oorzaak, dat het heel wat moeite kostte haar op haar voordeeligst te doen uitkomen op het witte doek. Norma Shearer in kaar rol van Marie Antoinette. Wekenlang hield Thalberg zich uit sluitend met opnamen bezig, liet den operateur met oneindig geduld deeerste schetsen over doen en gaf haar duizend en een aanwijzingen. Zóó vermaakte hij het gezicht van de geliefde vrouw. Maar het noodlot wachtte op zijn revanche. Thalberg was sedert tien jaren gewoon slechts drie uur per nacht te slapen. Hij had zijn lichaam en zijn zenuwen gesloopt en werd ernstig ziek. Zes maanden verbleef hij in een rusthuis en Norma liet alles in den steek, om hem te volgen. Toen hij in Hollywood terugkeerde, was hij reeds bijna vergeten. Zijn positie aan de Metro was door een ander ingenomen. Letterlijk niets, geen verdienste en geen titel, is in Hollywood tegen een afwezigheid van zes maanden bestand. Het „genie" van eertijds moest weer van voren af aan beginnen. Zonder een woord van wrok ging hij terug in de rij en hernam den strijd. In slechts enkele maanden tijds had hij geheel zijn oude macht weer terugge wonnen. Maar het noodlot liet hem niet met rust. Hoewel koortsig en zwak, wilde Thalberg toch persoonlijk assisteeren bij een première van Norma's nieuwste film. Men zag hem bleek en gloeiend van koorts krachteloos in de armen van zijn vrouw hangen. Dat was het laatste beeld, dat Hollywood van zijn genie bejijeld. Want drie dagen daarna overleed hij. Met ongeloofelijken moed verdroeg Norma den zwaren slag. Zij vergoot geen traan en bleef met zijn hand in de hare aan zijn doodsbed zitten, tot het oogenblik dat het afscheid daar was. Met droge oogen, strak en gespannen, volgde zij hem naar zijn laatste rust plaats. Het scheen zelfs aanvankelijk, dat zij zonder merkbare gevolgen over het zware verlies heen zou komen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 26