DE STERREN VAN HOLLYWOOD
„Vertel mij van Marie
A fitoinette99 verzoekt
Norma Shearer mij
Met dit artikel eindigt Paul Bringuier de reportagereeks, die hij
in ons blad wijdde aan de beroemdheden der filmstad Holly
wood. Tot besluit verhaalt hij de geschiedenis van Norma
Shearer en haar echtgenoot, den productieleider Irving Thalberg.
DE VROUW, DIE DOOR HAAR HUWELIJK MET
IRVING THALBERG VOOR HOLLYWOOD EEN
SYMBOOL WERD VAN DE LIEFDE, VAN DE
TROUW EN VAN HET GELUK, BLEEF ACHTER
ALS EEN GEKWETSTE WEDUWE, DIE DE NA
GEDACHTENIS VAN DEN GESTORVENE EERDE
MET DE VOLTOOIING VAN EEN FILM, WAAR
MEE HIJ WAS BEGONNEN
et is vijftien ja
ren geleden, dat
William Fox
over de film re
geerde. Een van
zijn stille ven-
nooten beval hem op zekeren dag
een jongeman aan. Doe voor
hem wat je kunt. Hij heep veel am
bitie. Hij heet Irving Thalberg
Fox engageerde hem als secretaris
boven de vijftig secretaressen, die hij
reeds in dienst had. Twee maanden
later was Thalberg, in weerwil van zijn
jeugdigen leeftijd,
de eerste medewer
ker van z'n chef. Hij
trok de aandacht
van filmconcurren
ten en op zekeren
dag liet Louis B.
Mayer, de directeur
van de Metro Gold-
wyn-film, hem op
een discrete manier
weten, dat de groot e
kans van zijn leven
niet bij de Fox,
maar bij de Metro
lag.
Irving Thalberg
begreep hem. Hij
verliet Fox en ging
over naar de Metro.
Twee jaar later had
hij er de hoogste
functie bereikt, na
melijk die van productieleider. Om
hem voor de Metro te behouden zocht
mén naar een hoogeren titel voor hem
'n dictatorialen titel. De Ameri-
kaansclie filmwereld kende tot nu
toe als hoogsten titel dien van „czaar
van het celluloid" keizer van de
film. Nog niemand had men echter
ooit met „genie" betiteld. Thalberg
viel die uitzonderlijke eer te beurt.
Voortaan werd hij „het genie van Hol
lywood" genoemd.
Thalberg is in die dagen feitelijk
niets anders dan de gehoorzame die
naar van het kapitaal, dat de film
industrie financiert. Maar zijn persoon
lijk gezag en zijn geniale visie op het
celluloid verheffen hem hoog boven
zijn dienstbaarheid. Hij is overal tege
lijk en werkt twintig uur per dag. Be
zeten door een passie voor zijn werk
heeft hij geen privé-leven. Op zekeren
dag ziet hij in de studio een vrouw
zitten, zij wacht, of iemand zoo goed
wil zijn haar te ontvangen. Hij loopt
door zonder naar haar om te zien, maar
's avonds ontdekt hij met zenuwach
tige verbazing, dat die vrouw, met
haar vreemde, blauwe oogen, die niet
heelemaal recht voor zich uitstaren, en
met haar fijne, blonde haren, zijn ge
dachten niet met rust laat. Woedend
om die afleiding laat hij een vluchtig
onderzoek naar haar instellen. En
spoedig verneemt
hij dat zij een ac
trice is, die is ge-
engageerd voor de
rollen van histo
rische personen.
Haar naam is Nor-
ma Shearer.
DE IDYLLE
Norma Shearer
is geboren in een
voorstad van Mon
treal uit 'n burger
lijke familie. Haar
vader was directeur
van een plaatse
lijke bankinstelling.
Een financieele ca
tastrophe ruïneert
William I' ox. het gezin en binnen
weinige weken doet
de ellende haar intrede in hun woning.
Het gezin valt uit elkander. Het
mannelijk deel begint den strijd 0111 het
bestaan in Canada en mevrouw Shea
rer en haar twee dochters vertrekken
naar New York. De jaren die hierop
volgen zijn hard. Na heel veel moeite
gelukt het Norma eindelijk een scha
mel beetje geld te verdienen als bios
cooppianiste. En daar wordt zij toe
vallig opgemerkt door een filmregis
seur, die naar een van zijn eigei) films
komt kijken. Hij schijnt iets in haar te
zien en laat haar een kleine rol spelen.
Na de voltooiing van de film geeft hij
haar haar congé. Maar Norma laat de
film niet meer in den steek. Zij gaat de
studio's af en neemt aan wat zij krijgen
kan. Ten slotte
zwicht 'n agent van
Hollywood voor
haar aandrang; zij
krijgt een reisbiljet
voor Californië en
een tijdelijk con
tract voor de Metro.
Het contract was
inderdaad zéér tij
delijk en de kans,
die men haar bood,
uiterst klein. Haar
werkelijke kans
kreeg zij pas, toen
zij daar gezeten was
in de gang, die
Irving Thalberg
passeerde.
Twee dagen later
liet een regisseur
van de Metro haar
.ontbieden, onder
vroeg haar en ver
trouwde haar een
belangrijke rol toe.
Die film werd een
succes. En terstond
daarna werd zij ge
promoveerd tot
„ster" het suc
ces werd haar toe
geworpen.
Dat duurde drie jaren. En drie jaar
lang hield Thalberg zijn liefde voor
haar verborgen. Hij was bang van
deze liefde, die hem volkomen in bezit
had. Hij vermeed Norma.
Op zekeren avond, een van de laat
ste van die drie jaren, werd in het Chi-
neesche theater in Hollywood de
nieuwste film van Norma Shearer ver
toond. Norma woonde de voorstelling
persoonlijk bij en stralend, door alle
aanwezigen gehuldigd, verliet zij het
theater. Plotseling zag zij Thalberg
naast zich staan. Hij nam haar arm en
stapte met haar in een auto. En daar
was het eindelijk, dat hij haar bekende
dat hij haar liefhad.
Hun idylle werd de idylle van Holly
wood. Allen wedijverden met elkander,
om hun huwelijksbootje vlot van stapel
te laten loopen als de schóónste
film van Hollywood. De harde jeugd
van Norma, haar kwijnende gratie,
haar persoonlijkheid en het karakter
van Thalberg, de strijd, dien hij had
gevoerd tegen zijn hart en waarin hij
verliezer was geweest, verzekerden
hun een sfeer van aandoening, waar
de gewone reacties van Hollywood, de
jaloezie en de nijd, ineenstortten. Hun
idylle was Hollywood, met zijn vele
lichtvaardig gesloten huwelijken, bo
vendien hoogst welkom als symbool.
THALBERG'S DOOD
Hun huwelijksleven werd als hun
liefde trouw en oprecht. De een
leefde slechts voor den ander. Nu hij
zijn hart geen geweld meer hoefde aan
te doen, nam Thalberg persoonlijk de
zorg op zich voor de films, waarin zijn
vrpuw optrad. Norma Shearer, een
sehoone en gevoelige Canadeegéhe,
was een lastig project voor het oog van
de camera haar onzekere b}ik was
oorzaak, dat het heel wat moeite
kostte haar op haar voordeeligst te
doen uitkomen op het witte doek.
Norma Shearer in kaar rol van Marie Antoinette.
Wekenlang hield Thalberg zich uit
sluitend met opnamen bezig, liet den
operateur met oneindig geduld deeerste
schetsen over doen en gaf haar duizend
en een aanwijzingen. Zóó vermaakte
hij het gezicht van de geliefde vrouw.
Maar het noodlot wachtte op zijn
revanche. Thalberg was sedert tien
jaren gewoon slechts drie uur per
nacht te slapen. Hij had zijn lichaam
en zijn zenuwen gesloopt en werd
ernstig ziek. Zes maanden verbleef hij
in een rusthuis en Norma liet alles in
den steek, om hem te volgen.
Toen hij in Hollywood terugkeerde,
was hij reeds bijna vergeten. Zijn
positie aan de Metro was door een
ander ingenomen. Letterlijk niets,
geen verdienste en geen titel, is in
Hollywood tegen een afwezigheid van
zes maanden bestand. Het „genie"
van eertijds moest weer van voren af
aan beginnen.
Zonder een woord van wrok ging hij
terug in de rij en hernam den strijd. In
slechts enkele maanden tijds had hij
geheel zijn oude macht weer terugge
wonnen.
Maar het noodlot liet hem niet met
rust. Hoewel koortsig en zwak, wilde
Thalberg toch persoonlijk assisteeren
bij een première van Norma's nieuwste
film. Men zag hem bleek en gloeiend
van koorts krachteloos in de armen van
zijn vrouw hangen. Dat was het
laatste beeld, dat Hollywood van zijn
genie bejijeld. Want drie dagen daarna
overleed hij.
Met ongeloofelijken moed verdroeg
Norma den zwaren slag. Zij vergoot
geen traan en bleef met zijn hand in de
hare aan zijn doodsbed zitten, tot het
oogenblik dat het afscheid daar was.
Met droge oogen, strak en gespannen,
volgde zij hem naar zijn laatste rust
plaats. Het scheen zelfs aanvankelijk,
dat zij zonder merkbare gevolgen over
het zware verlies heen zou komen.