KRUSCHEN SALTS Vasenol Zoo n ziek geradbraakt gevoel stevigen stier, met een borst als een „Help! Janey is over de omheining hooischelf. Hij kon brullen dat het gevallen." donderde en hij had het humeur van een „Hij zal haar vermorzelen." jichtigen duivel. Ben Crosby had hem „Haal hooivorken." zijn horens laten behouden, omdat op „Een geweer." tentoonstellingen een goed paar horens „Nutteloos, we hebben alleen maar veel gewicht in de schaal legt bij het hagel. Het zou hem slechts doller maken, beoordeelen van stieren. En deze reus hem daarmee te treffen." had al veel blauwe linten gewonnen. „Iemand zal erbij moeten springen." Maar dien dag wenschte Crosby vurig, dat hij afstand gedaan had van die blauwe linten en die horens verwijderd had. Een dolle stier zonder horens is al „Waar loop je heen, Pete High?" „Ik ga een touw halen." „Je zult te laat komen." Monarch keek op het meisje neer en erg, maar mét horens is hij zoo ongeveer in z'n oogen gloeide een wild vuur. Toen het gevaarlijkste dier dat rondwandelt, zag hij den ring van witte gezichten, Misschien had Monarch dien morgen welke over de omheining heen staarden. beseft, dat het eind van zijn leven nader de en dat hij binnen kort gedoemd was 'n trotsche loopbaan heel roemloos te beëindigen in runderlapjes en roastbeef. Hij stond in zijn wei, een uitdaging brullend naar de we reld, dat hij vechtend wilde sterven. Door blind geluk was Ben Crosby erin geslaagd hem in een afsluiting binnen te lokken, maar onderhand had Mo narch een staaltje een uitdaging brullend. Hij scheen de situatie te begrijpen; 't leek wel, of hij wist, dat hij tijd genoeg had en zich even kon verlustigen in hun angst. Hij wendde zich van Janey af, rende naar een der uiterste hoeken, draai - de rond en bezag den afstand tusschen hem zelf en het lichaam van het meisje; toen boog hij zijn kop met de horens, die als fon kelende priemen om hoog staken en maak- van zijn woede te zich gereed tot den aanval, gegeven, door Johnny Nelsons' boven- De door schrik bevangen toeschou- arm geheel open te rijten en op een haar wers werden zich bewust, dat er behalve na had hij ook nog Ben C'rosby vermor- het meisje en den stier nog iets was. Een zeld. Eenmaal opgesloten in de omhei- gestalte liep door de poort van de om- ning kende zijn woede geen grenzen heining, zwijgend en vlug. Het was een meer. Hij wierp zich met zooveel kracht kleine man met een rooie sjerp en hij tegen de stevige schotten, dat ze kraak- kuierde naar Monarch, zóó kalm en ten en de menschen, die naar hem kwa- rustig, alsof de stier een rozestruik was. men kijken, van schrik terugsprongen. Op het bruine gezicht van Rooie Sjerp Gelukkig was de plaats, waarbinnen was niet het geringste spoor van vrees; Monarch gedreven was, stevig gebouwdintegendeel, hij glimlachte licht en ge er was geen gevaar, dat hij uit kon amuseerd. Overigens was hij net zoo breken. Binnenin rende hij heen en weer, zelfbewust, alsof hij op het punt stond z'n kleine oogen fonkelend en waakzaam, te gaan ontbijten. Een uit bruin papier En hoog zittend op kisten en ladders gerolde sigaret bengelde uit een mond- zagen de bewoners van Crosby Corners hoekmet den eigenaardigen gang, wei- gespannen naar den razenden koning ken ze steeds bespot hadden, wandelde der kudde, als de meeste menschen hij tot dicht bij Monarch. Het dier stond belust op sensatie. knipperend met zijn oogen naar den „Is hij niet verschrikkelijk zei Janey kleinen man te kijken. Op een afstand tegen Pete High. van een paar voet bleef Rooie Sjerp „Ik weet 't niet," antwoordde Pete staan; onverschillig blies hij een rook- luchtig. „Ik ben dikwijls met liem wolk in den snuit van het beest en toen bezig geweest." zagen ze een flits van iets roods. Het was „Maar niet sinds hij dol geworden is, Ben Crosby's rood flanellen onderhemd, Pete." dat eenige oogenblikken tevoren nog aan „Nee," gaf Pete toe, „dat wel niet. Ik de drooglijn hing. De kleine man had ben gewend aan alle soorten vee, maar het voor de oogen van den stier laten ik heb nog nooit een stier als dezen dansen. Monarch vergat voor het gezien. Ik hou er al niet van met gewone stieren om te gaan, maar met 'n dollen... dank je wel." „Eet eens op, hoe hij zijn gemeene oogen recht op ons gericht heeft,"huiverde Janey. „Net alsof hij zegt; „Had ik je maar hier." Pete, ik ben bang." „Ik ben hier," zei Pete High kalmeerend. „Kijk. Janey, hij krijgt weer een aan val; hij probeert nu de andere schutting te rammen Ben I 'rosby's rotxl /la nellen <mderhemd. oogenblik zijn plan om Janey Crosby te doo- den: hij zag den roo- de lap en stormde er op los. De vrouwen wendden haar hoof den af, de mannen zetten hun tanden op elkaar. Ze zagen Rooie Sjerp opzij glippen met de vlugheid van een tijgerkat. En de stier, onmachtig zich in te houden, stootte zijn kop tegen een der schotten. Rooie Sjerp draaide zich om, glimlachte vergenoegd en boog Janey Crosby was, om een beter ge- diep naar de omstanders. Zij zagen, dat zicht te hebben, op de hoogste sport van hij in zijn rechterhand iets langs en een ladder geklommen, die tegen de flikkerends had, dat de stralen van de hooge ompaling stond. Plotseling hoorde zon ving en weerkaatste; ze bemerk- men gekraak. Verschrikte kreten weer- ten, dat het grootvader Crosby's oude klonken. Janey was over den muur zwaard was, dat in de eetkamer ge- gevallen en lag bijna bewusteloos van hangen had. Hij hield het in zijn hand, angst voor de pooten van den woedenden zoo licht en gemakkelijk als een stier. botermesje. De vrouwen gilden, de mannen ren- Monarch herstelde zich van zijn den door elkaar, niet wetende wat te doen. en bevelen roepend zonder zin. Vervolg op blz. 20 gelegen In het hart van Grootduitschland. Leipzig, met het grootste station van Europa, laat bij den reiziger blijvende indrukken achter door het trotsche „Völkerschlachtdenk- mal", het Thomaner koor, de belangrijke Musea, den schoonen zoölogischen tuin, haar uitgebreide plantsoenen, en vele andere. Door haar centrale ligging in het Rijk wordt de stad in het bijzonder gekozen voor het beleggen van congressen en het houden van tentoonstellingen. Inlichtingen en prospect! Verkehrs-Verein, Leipzig E.V., Stadtverkehrsamt Leipzig en het Duitsch Verkeersbureau, KalverstraatlH, Amsterdam C. Als Uw man 's morgens niet uit bed kan komenknorrig is aan het ontbijtals hij klaagt over hoofdpijn, vermoeidheid. Als hij 's avonds na zijn werk in een stoel hangt, te moe om te lachen. WAT IS ER MET HEM? Overver moeidheid door onzuiver bloed! Help hem over zijn inzinking heenGeef hem eiken morgen die „dagelijksche dosis" Kruschen. Mevrouw E. M. E. uit N. deed dat ook. Zij schreef ons: „Ik sta verstomd over de verande ring in mijn man door het nemen van Kruschen Salts. Hij had geen eetlust, was altijd moe, had wallen onder de oogen en een -vreeselijk humeur. Slapeloosheid maakte het nog erger, tot ik hem ertoe bracht in zijn morgenthee Kruschen Salts te doen. Hij is nu opgewekt als hij thuis komt maakt grapjes en slaapt 's nachts uitstekend. Ik ben C van harte dankbaar." Dit is een van de duizenden gevallen waarin Kruschen Salts vreugde bracht in een gezin, waar de huise lijke vrede werd bedreigd door een verslapt gestel. Kruschen's zes mine rale zouten sporen lever, nieren en ingewanden aan tot krachtiger werking, zoodat deze bloedzuiveren de organen alle onreinheden uit het gestel filteren. Als Uw bloed eenmaal gezuiverd is zullen Uw kwalen verdwijnen Laat Uw man morgen met Kruschen Salts beginnen en met den dag ziet ge zijn vroegere vroolijkheid en energie terugkeeren. Hij wordt een ander een opge wekter mensch! verkrijgbaar bij apothekers en drogisten a f 0.40, f 0.75 en f 1.60 (extra groot pak). Fabrikanten: E. Griffiths Hughes Ltd., Manchester (Engeland). Opgericht 1756. door regelmatig gebruik van Voet-Poeder

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 15