Pe roode lijnen met
tl uarsstreepj es.
%at is nu het voordeel van
Nederland, dat er juist zoo
geweldig veel routes zijn. Bekijk de
A.N.W.B.-fietskaarten en overal
zie je de bekende roode lijntjes
met de fijne dwarsstreepjes, overal,
maar de meeste toch wel in de
stroken van de hei en de boBsehen.
Ieder, die voor z'n pleizier een fiets
tocht gaat maken,moet op die roode
lijntjes letten, hij moet zich laten
leiden door de Bondspaddonstoelen
op de kruispunten en, in de allereerste plaats, door
zijn vrijheidszin.
Pluk den dag, zorgvuldig en gaaf. Heb er den tijd
voor over om eens te kijken, hoe de menschen in Lim
burg, den Achterhoek, Overijssel, hier en daar nog
hun eigen brood bakken in de kleine, apart staande
bakhuisjes. Probeer eens wat meer te weten te ko
men van de werkzaamheden op de velden, laat het
niet zóó zijn, dat je eigenlijk niet weet of je nu langs
een akker met vlas of met suikerbieten rijdt. Verspil
er desnoods een uur aan om boschbessen te plukken
want dat is geen verspilling, dat is de heerlijkste
manier om van je vrijen tijd te genieten, die er be
staat.
Mopper niet als je bandenpech hebt; je wordt im
mers door niemand opgejaagd, je kunt de lekken toch
op je dooie gemak dichtplakken. Natuurlijk, het is
niet prettig om voortdurend het gevoel te hebben,
dat er met je fiets wel eens iets mis zou kunnen gaan,
maar dat gevoel kan je voorkomen door tijdig voor je
vertrek je karretje nog eens goed na te laten kijken
en te laten smeren, door al te slechte banden resoluut
door nieuwe te laten vervangen. Zóó duur zijn
banden lieusch niet, dat zij het recht zouden heb
ben je vacantie-ge-
moedsrust tebeder-
venZorg er verder
voor, dat je niet
meer meeneemt dan
je beslist noodig
hebt en niet minder
dan je beslist mis
sen kunt. Hou je
van fotografeeren,
dan vergeef je het
jezelf den heelen
tocht niet als je je
camera thuis gela
ten hebt, alleen om
de bepakking wat
lichter te maken.
Lees je graag, neem
dan gerust een boek
mee, hoofdstukken,
liet fietspad Sehore-
Hansweert langs de
Wester schelde.
De trouwe fiets krijgt een oogenblik rust.
die je hebt gelezen toen je lui in het mos
lag, zullen later een heel bijzondere be-
koring voor je hebben.
Het mooiste boek.
IWJaar vergeet vooral niet, dat er nog
een boek van de natuur bestaat. Wie
denkt, dat het maken van fietstochten
bestaat in het afleggen van groote af
standen, moet zich houden aan de groote
wegen. Daar komt hij het vlugste vooruit,
al waag ik het te betwijfelen of een derge
lijke vac.antie ook inderdaad voldoening
kan schenken. Neen, alleen dan kan ik
iemand met, een gerust hart aanraden zijn
vrije dagen te besteden met het maken
van fietstochten als hij een open oog
heeft voor al het mooie om hem heen.
Voor het open landschap van de polders,
waar de sigaren van de lisclidodden
aan de oevers van
de plassen groeien
en de nevel 's
-T
Een fietspad in de
omgeving van Sas-
senheim
Op de „Hooge Veluwe".
avonds als hun rook
over de weilanden
sliert, zoo goed als
voor de galappel
tjes onderaan een
eikenblad, of voor
de belletjes van de
haver.
Het is niet noodig, dat je de namen van alle planten en dieren kent om
toch intens van de natuur te genieten. Het is alleen noodig, dat je je oogen wijd
open houdt. Dat je durft te kijken en fantaseeren, te turen en te droomen.
Zie, hoe op een winderigen zomerdag de hoornen op den top van een Overijssel
sehen heuvel te keer gaan en verbeeld je, zooals Chesterton deed, dat het
geweldige groene draken zijn, die met hu i staarten aan den grond werden
vastgebonden en nu wanhopige pogingen doen om zich los te rukken. Kijk naar
de Hollandsche polderslooten, waar Ood een stuk van de zon in heeft ge
smolten en een handvol blauw van
den hemel in heeft opgelost, gelijk
Wies Moens zegt Ga aan den kant
van die slooten zitten en let op de
sehrijverkes, waar Guido Gezelle
een gedicht aan wijdde; rijd je
over een dijk, luister dan naar de
kikkers en de bolderende boeren
wagens, zooals Adama van Sehel-
tema deed, kom je terecht in
Drenthe, mijmer dan nog eens over
de sage van de twee reuzen Kliert
en Brainmert, aan wier strijd nu
nog de naam van het Ellerïsveld
herinnert. Gaat het fietspad langs
korenvelden, herinner je dan «ie
regels van Staring: Sikkels blinken,
sikkels klinken.
Met open oogen en open hart op
de fiets door ons eigen land. Dan
ga je pas goed de noodzaak van
natuurbescherming inzien. Omdat
je in zoo'n vacantia iederen dag
opnieuw meedrinkt uit den beker
van Nederlands schoonheid....!
A. W. T. SCHOEVERS.
In het Gooi, waar een prachtig net
van fietspaden den tocht tot 'n
waar genot maakt.
