delijk Fraimon (Ardennen). van hun ondernemingen, het vaderlandsche lied te beluisteren en een maal te verorberen, dat als feeste lijk sluitstuk bij zulke plechtigheden past. En dit alles op nog geen honderd meter van elkaar! Zoo zie je dan Luik leven. Men voelt het aan: de tentoonstelling is hier een gepaste gelegenheid om de zenuwen eens te ontspannen. De stad van staal, vuur en koolstof heeft dat noodig. En zulks blijkt vooral bij avond, wanneer kantoren on werkhuizen gesloten en grootsch opgezette fonteinen- spel. Dat is wel een majesteitelijke hulde aan het water, een hulde, waarvan trouwens de geheele ten toonstelling blijken wil geven. Aan den Maasoever kan men alle richtingen uit: nu lokken de paviljoenen, maar men gaat er nog niet binnen, men slentert er eerst nog omheen. En men leest nu de namen van de verschillende landen, die er aan deelnemen. Men ziet Duitschland, Frankrijk, Luxem burg en ook Nederland, dat zich zoo praktisch mogelijk heeft opgesteld en een gewelf spant over een der hoofdlanen op den Maasboord. Men schenkt aandacht aan paviljoenen, die bijv. gewijd zijn aan „het bur gerlijk genie", „het zeewezen", toerisme enz. En zoo komt men tot de slotsom, dat deze tentoonstelling letterlijk alles wil laten zien wat maar iets met het water te maken heeft het is dus niet alleen een dorre show van overigens interes sante watertechniek; neen, het thema werd tot in al zijn onderdeelen uitgesponnen en op enkele oogen- blikken zelfs zoodanig, dat men naar een verband moet zoeken. De kunsten, de wetenschappen en de techniek reiken hier elkaar de hand. Daar is ook nog de sport die een aandeel krijgt 'n groot aandeel, getuige het olympische zwembassin, vlak voor het Lido, waarin allerlei zwem- en water- polo-krachtmetingen dagelijks plaats vinden. En dat was ook weer het geval toen wij er rondkuierden. Dat was een merkwaardige situatie: links, op de steenen zitplaatsen 'n troep supporters, joelend en lawaaiend, het pakje boterhammen op de knie; in 't midden, in het bassin, de waterhelden, met forsche slagen als uitgelaten jongens achter den bal jagend, een beeld van zorgeloosheid; en rechts, op de terrassen van 't Lido, rijke tafelen waarop menige champagnekoeler pronkte en waarrond zich een select pubhek met voorname allures en nauwgezetheid had geschaard. En hoogerop, in een gereserveerde ruimte, vonden congressisten nog gelegenheid om speechen af te steken op het welslagen Bij avond is de watertentoonstelling sprookjesachtig verlicht. zijn. Dan komt Luik naar de Maasoevers, dan slen tert het tusschen die wonderbaarlijk mooie verlich ting die intusschen ontstoken werd en een wereld van exotische weelde onder het oog toovert. Het avondlijk duister heeft de benauwende omgeving opgelost de dreiging van terrils en Ardennon is niet meer. Nu heeft zoowaar de tentoonstelling haar grootste beteekenis, want andermaal treedt het water op den voorgrond men hoort het klateren en ruischen, men ziet het, verlicht door duizend onzichtbaar opgestelde lampen, als gul den watervallen, in een kader van onzegbare kleurenrijkheid; kleuren, die wisselen met ge leidelijke, zachte overgangenpaars, violet, mauve, wijnrood, oranje, goudig, zilverig, het is kleurgeworden muziek, waarbij het zingen der fonteinen als een laatste, aan klank herinnerende ondertoon begeleidt. De watertentoonstelling van Luik is bij avond heerlijk en grandioos! En als men op dit alles uitgekeken geraakt en men zich wenscht te bevrijden uit dit tierige leven en verlangt naar de rust en schoonheid van het landschap, dan legt deze stad haar wegen voor u uit, die voeren naar de prachtigste punten der Ardennen. Luik immers is de groote toegangs poort tot de Ardennen en tot het boschrijke en hoog- beheuvelde land van Eupen en Malmedy, die para dijzen zijn voor den toerist. De Amblève, de Yesder, de Ourthe en hunne bijriviertjes vormen er alle zoovele schilderachtige valleien, waarin lieflijke villegiatuur-dorpjes zich genesteld hebben. Geen bosch of het heeft zijn bergbeekje, dat vroolijk over de rotssteenen huppelt en grillig tusschen 't geboomte zijn weg naar het dal zoekt; geen berg of hij biedt zijn schaduwrijke wandelingen op zijn groen begroeide helling en op zijn top, tot bekroning, het heerlijke vergezicht over den kam der Ardennen. In de Ardennen, het toeristenoord bij uitnemendheid Rémouchamps, Chaudfontaine, Coo, Aywaille, Tilff, Stavelot, Spa, Laroche zijn namen, die bij ons, Nederlanders, reeds klank en bekendheid hebben, maar niet minder bekendheid verdienen Esneux, Sy, My, Sprimont, Theux en zooveel andere. Wij meenen al te gauw de Ardennen te kennen wij vergissen ons, de mooiste punten moeten nog door ons ontdekt worden en men vindt ze inderdaad daar, waar wij er niet in 't minst vermoeden van hadden. Moge deze kleine tip er toe bijdragen, uw uitstapje in de richting van Luik volledig te doen slagen. Een der ver lichte fonteinen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 39