r
i./ 4 tT
y y
I
m, t i
JÉè n xkL^V
Hi
T> v
- *v yCr
Het feest tier
vier elementen
Als het haringvrouwtje jammert
en de ijsco-venter lacht
als de zon het ki-ppeneitje
hard kookten het asfalt zacht
fl/s de krentenbroodjes droog zijn
en de overhemden nat
e» liever Nova Zernbla
inliep dan de binnenstad
aZs Je ijverigste werker
niets meer voor zijn arbeid voelt
ja, zelfs de examenwoede
uitgeziekt is, doodgewoeld
wisselt dan den gloed met glorie,
zomerlast met zonwrlust
de benauwing van de steden
met de ruimheid van de kust
Neem uw wagen, stap een trein in,
pak een bus of grijp uw fiets
huur een auto, of, wil 'Z lukken,
rijd met iemand mee voor niets
of gebruik het meest klassieke
schoonste middel van transport
trek per beenenwagen daarheen
waar ons land bekabbeld wordt
door de golven van Breeveertien
door den grooten haringpias,
die van oudsher Neerlands trouwe
vriend en felle vijand was
JJit de strakke bonken steenen
naar den milden duinenvoet,
uit de deining van de menschen
naar de deining van den vloed
Niet meer joelen op de beurzen,
maar krioelen aan het strand,
niet meer duiken in de zaken
maar aan 'Z duikelen in 't zand
Nu geen politiek gevecht meer,
geen vertoon van deftigheid,
geen gekuip of concurrentie
jaloezie of haat en nijd
nu eenparig enkel mensch-zijn
waar 'Z verkwikking sproeit en spat,
eensgezind de bloote voeten
frischgespoeld in 'Z groote bad
of ze sukkelden of dansten,
of ze plomp of sierlijk zijn,
alle hebben ze vijf teenen,
alle doen ze wel eens pijn
Neem een strandstoel of een zandstoel,
zet u neer of strek u uit,
sluit uw oogen voor den aanblik
en uw ooren voor 'Z geluid
van die beste medetnenschen
die genieten om u heen
weesalsof zij er niet waren,
wees Tibet de natuur alleen
Laat uw aanklacht niet verdwalen
naar een anders have en goed
in- of buitenwaartsche knieën,
eksteroog of platzoolvoet
Oeej u over, als een baby
op den schoot van ma Natuur,
aan de macht der elementen:
water, aarde, lucht en vuur!
In het water immers vindt een
HoUandsch kind dat is bekend
(of 'Z van harte zij, dan tegen
wil en dank) zijn element!
Laat uw blik er over weiden,
zie het spel der golven aan
laat u laven door haar frischheid,
laat uw ziel in droomen gaan,
laat uw leden overspoelen,
dragen, door dien weeken druk,
maar pas op, en mijd de grenslijn
tusschen heul en ongeluk
Ergens ligt die lijn, onzichtbaar,
waar het elenbent zich keert,
en de feestprooi, die het likte,
bijt en inslikt en verteert.
Keer bijtijds terug Tiaar moeder
Aarde met haar schoot van zand,
speel en spartel, dol en dartel
maar als baby met verstand!
Alle vier de elementen
aarde, water, vuur en lucht,
keeren buiten wijsheidsgrenzen
'Z feestgejuich tot traan en zucht:
water laaft of laat verdrinken;
'Z zand vermaakt of prikt en schrijnt
7 f'
wind verkwikt of maakt verkouden
't vuur de zon, die 't feest beschijnt,
't vuur, o dames! scheukt gezondheid
plus het veelbegeerde schoon,
dal gij soms met brunol nanuiakt:
't tintje van de koffieboon
maar gebruikt ge 't niet met ntale,
wijkt ge er niet op tijd neer uit,
dan keert gij niet huiswaarts met een
bruine, maar met heel geen huid!
Vieren wij dus, broeders, zusters,
blij het zand-zee-zonnejeest,
tot verkwikking van het liehaam
onder leiding van den geest!
of wij zitten, als de drinker
die niet op zijn aantal let,
na de feestvreugd met een kater
grooter dan de heele pret.
E. STANS
