k&t u/ai&Jii
JSQEEEBZE
zeilscheepje of motorboot
Als vroeger „de gewone man" zich eens verstoutte om in een booije te stappen,
dan was het een pieremegoggelmet vaste riemen, waarin hij en zijn gezin op
gepropt zaten. Vader roeide in zijn hemdsmouwen, moeder zat met haar parasol
boven haar hoed-met-blommen op het achterbankje. De kinderen moesten doodstil
zitten, omdat hobbelen zoo gevaarlijk was en als er eens een stoombootje langs
ging en 't familieschuitje even op de deining wiegde, dan klonken er angstkreten.
ie tijden zijn voorbij. Nederland heeft
L het water ontdekt, beoefent de fris-
J sche sport op 'n heel wat eleganter
7 en gezonder manier dan een twin-
tigtal jaren geleden het geval was.
Dat hebben wij in de eerste
plaats te danken aan de kano, 't ranke ding, dat
we gevoeglijk kunnen beschouwen als de fiets
van het water. Wat kost een kano? Voor
velen niet meer dan een handjevol hout en
wat knutseltalent. Talloozen hebben
kano zelf gemaakt, op lange wint<
avonden, ergens op zolder. Door
gaans was het vervaardigen van
het scheepje eenvoudiger dan 't
te water laten. Want menig
grootestadshuis is er niet op
berekend om een wat royale
kano langs de trap te ver
voeren.
De menschen met
Een boeier onder zeil
op het IJselmeer.
minder handige vingers kunnen voor
weinig geld een kano koopen en er van
genieten, Zondagen achtereen. Zwer
ven door het uitbundige Hollandsche
polderland, onder verzadigde water-
luchten, tusschen stralende weide
land door, langs slooten, waar geen
ander vaartuig kan komen.
Stoutmoedige zwervers zijn er
in geslaagd om heel Nederland
per kano te bereizen, 's mor
gens niet wetend, waar ze des
avonds het zondoorstoofde
hoofd zouden nederlegge
In een boerenschuur, 'r
hooiberg, onder het
kleine, lichte tentje, dat
overal is op te zetten. Dat is
het sportieve avontuur! Dat is vrjj
zijn van alle beslommeringen des
dagelijkschen levens! Dat is jezelf
ontdekken in de natuur!
Dikwijls komt het voor, dat
kanovaarders, het peddelen moe,
hun verlangens wat hooger gaan
stellen en zeiler willen worden.
Zij hebben gemerkt, hoe 'n genot
het is om een klein zeiltje op hun
scheepje te zetten en daarmee bij
den wind voort te glijden, zonder
iets anders te bewegen dan de
lijntjes van hun roertje. Wat een
verovering op de natuur Zij
moeten zich voelen als de oer-
mensch, die op de geniale gedachte
kwam om een groot palmblad op
zijn uitgeholden boomstam te
plaatsen en den wind het werk
over te laten.
Maar al spoedig merken zij, dat
de mogelijkheden van 'n zeilkano
toch wel zeer beperkt, zijn. Je
kunt er nauwelijks mee laveeren en
bent heel erg van het mooie weer en
het vlakke water afhankelijk. Zoodra
een behoorlijke bries begint te waaien
en de golven kopjes gaan vertoonen,
doet de kanosporter verstandig als hij
zich niet te ver van den kant waagt.
En dat is juist het weer, waar de zeilers
het van hebben moeten! Hij ziet het nie
tigste B.M.-etje, een larkje, 'n 12-voetsjol
en andere dwergen van de zeilvloot met
het grootste gemak over de golven snui
ven. Goed zij buizen wel een beetje,
maar ze kunnen wat hebben. En de
grootere jachten, de Pampus-, Regen
boog- en U-klassers om maar eens
een paar kielschepen te noemen la
chen eenvoudig om het geweld van wind
en water. Het kan hun niet te hard gaan
Dat is de ruige sport van de „zwaar -
weer"-zeilers, die niet bang zijn van een
beetje bries en zelfs juichen, als er een
harde koelte doorzet en er gewerkt moet
worden aan boord.
Het is nog niet zoo lang geleden, dat
de menschen met een smalle beurs er
niet aan konden denken om zich een
jachtje aan te schaffen. Ja in Fries
land, waar het zeilen sinds jaar en dag
een echte volkssport is, bezat de een
voudige landman zijn schouwtje, dat hij
meesterlijk hanteerde zoowel bij den
wedstrijd als op toer.
Waarlijk het is geen wonder, dat
het goedkoope zeilscheepje in Friesland is geboren.
Het was de fantasierijke kapper-sigarenwinkelier
Bulthuis uit Bergum, die op de gedachte kwam
om ook zijn niet-kapitaalkrachtigen landgenooten
een scherp jachtje te bezorgen.
Die wonderlijke Bulthuis had nog nooit een schip
ontworpen. Het was een dichterlijke inval van hem
om zijn B.M.-etje te scheppen. Wat moet hij heb
ben genoten, toen hij den eersten den besten wed
strijd won! Het regende aanvragen van de Friezen
om óók zoo'n jachtje te mogen bouwen. Dat was nog
eens een scheepje! Het stak niet diep, zoodat je er
over de droogten van de Friesche meren
gemakkelijk mee kon zeilen, en 't
kostte werkelijk niet veel.
Dat kwam door den
„latjes-bouw". Met
M - V - korte stuk-
Wie de water
sport beoefent moet
kunnen zwemmen en zeker
geldt dit voor de kanovaarders.
jes hout was de scheepshuid te vervaardigen.
Was 't wonder, dat de B.M. stormenderhand de
zeilerswereld veroverde? Al spoedig werd zij ge
volgd door de 16 M2, die wat meer schip was. Hon
derden van deze vaartuigen treft men thans aan op
meren en plassen van Friesland en Holland. Arbei
ders en kleine middenstanders kunnen nu naar
hartelust genieten van de gezondste, nobelste sport,
die er is: het zeilen!
Het wordt werkelijk druk op het water. Het een
zame, statige jacht stoffeert niet langer onze wate
ren. Het wordt omkrield door allerlei klein goed.
Kom op een Zondag eens naar de Kaag, de West-
einder, de Kralingsche plassen, Loosdrecht, de Bel
ter Wijden, het Sneekermeer en het schemert er van
de blanke zeiltjes.
