ZOMER
AAN DE WALCHERSCHE KUST
In Vlissingen, daar wordt aangepakt en gezorgd, dat een aaneenge
sloten Boulevard, zij 't op bescheidener wijze dan aan de Belgische
kust, een monumentale en gezellige afsluiting vormt van het strand.
En nu kunnen we wel gaan zitten scheeloogen
naar die goudmijn, die onze zuiderburen van
hun duin en strand hebben weten te maken.
En we kunnen elkaar jaloersch en mokkend gaan
zitten afvragen: waarom kan dat nou bij ons ook
zoo niet?
Maar 't is altijd nog practischer, de dingen te
zien zooals ze zijn en er dan van te maken, wat er
van te maken valt.
Onze Zeeuwsche stranden zijn nu eenmaal te veel
verbrokkeld over de drie provincie-deelen ze
hebben te weinig samenhang en verkeer met de
Belgische kust 0111 daar een geheel mee te kunnen
vormen en hun achterland is niet groot genoeg en
heeft niet genoeg te bieden voor de dagen van ongun
stig weer, dan dat er kans zou zijn op een zoo groot-
scheepsche exploitatie. Luxe-badplaatsen zullen er
niet licht levensvatbaarheid in Zeeland bezitten.
Maar daar staat dan ook tegenover, dat intieme
familie-badplaatsen aangewezen zijn juist op een
omgeving als de onze. Om ons nu maar eens tot Wal
cheren, waar we pas weer een kijkje namen, te be
perken Vlissingen, Domburg, Zoutelande zijn er de
bewijzen van. Voor wie rust en natuurschoon zoekt,
heeft Walcheren alles te bieden: zijn breede strand,
zijn duinlandschap, veel rijker dan de Belgische had
plaatsen bezitten, de stilte en de luwte van zijn bos-
schen en buitens, de eindelooze afwisseling van zijn
Het is nu eenmaal een geliefkoosde sensatie, langs de Pier zoo ver mogelijk in zee te kunnen flaneeren.
In 't Pierpaviljoen kan men zich te midden van de
passeerende zeestoomers als zelf zeevarend gevoelen.
Met zijn Pier heeft trouwens Vlissingen zich dade
lijk ware badplaats-allures eigen gemaakt.
