Links: Als de warmte eenmaal inzet, rijen de strandhuisjes en de tenten zich langs de heele Walchersche kust aaneen. En wat een praehlgelegenheid tot kampeeren biedt het Walchersche duin. Een behoorlijk Wat een heerlijkheid, op een warmen Julidag het duin over te klimmen verzorgd tentenkamp behoeft waarlijk met het landschap te schaden. en de zee te ontwaren, waar de baders zich verkoelen. Genietend van zon, zand en zee. Comfortabel is zoo'n strandhuisje mis schien wel,maar niet alle zijn een sieraad voor het strand. akkers en weiden, zijn schilderachtige oude dorpen, zijn feestelijk kleurige kleederdrachten, de monumentale architectuur van Middel burg en Veere, de bescheiden en toch gezellige divertissementen van den Vlissingschen Boulevard. En het strandleven zelf: voor families, die er komen om het zuivere genot van zon, zee en zand, heeft het Walchersche strand toch alles vóór op de mondainer badplaatsen beneden onze zuider grens. Natuurlijk, we kunnen geen onverdeelde bewondering hebben voor de vaak leelijke en rommelige bouwseltjes, die er in den zomer langs den dninvoet verrijzen, en die het aspect van het mooie strand danig bederven kunnen. Maar wat meer gemeentelijk toezicht en wat strengere eischen aan deze verblijfjes zouden ge makkelijk daarin verbetering kunnen brengen. En nog sterker geldt dat voor de bebouwing in het duin en aan de landzijde. Walcherens kuststrook heeft een eigen toekomst. Laten we geen overspannen verwachtingen daar van koesteren en droomen van een tweede Knokke of Blan- kenberghe. Maar laten we ook de eischen niet te laag stellen en ontwikkeling en bloei laten verloopen naar een te laag peil, dat geen aantrekkelijkheid en dus geen winstkansen bieden zou.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 19