mmÊ 17 En dit is een exemplaar, dat ontsnapt lijkt uit een mallemolen! Middelburgsehen marktdag, die door Sluis trokken en de Sluizenaars op de gedachte brachten, dat aan die passanten toch ook wel wat te verdienen viel, als men ze op hun terugkeer 'ns eenige lafenis en 'n stukje krentenmik voorzette. En toen die vlieger prompt bleek op te gaan en langs de Sluische haven huis aan huis restauraties, winkels en vooral stoepen en terrassen zich daarop hadden ingericht wel, toen was Sluis' reputatie gemaakt. En toen volgde het toeristenbezoek ook op andere dagenSluis bleef niet louter een zoete inval onderweg op grootere reizen het werd zelf het doel van uitstapjes, die er zoo gemakkelijk op een middagje heen kunnen worden gemaakt. Per boot, per tram, per autobus. En niet het minst per Quistax: dat merkwaardige voertuig, dat we nog nergens anders dan aan de Vlaamsche kust hebben aangetroffen, en dat daar al een heele serie ontwikkelingsfasen heeft doorge maakt oorspronkelijk een soort vierwielige fiets voor twee personen, die langzamerhand van steeds uitgebreider carrosserie werd voorzien, soms de allure van een landauer met paarden, soms die van een auto, ja, van 'n tank aannam, en ten slotte vier of vijf personen bergen kan, maar altijd nog voort bewogen door kalmpjes en comfortabel achterover, geleund pedaaltrappen. En dan zijn er de voetgangers, die er een heelen dag voor nemen om het natuurreservaat van het Zwin te doorkruisen tot op Nederlandsch gebied om zich dan door de Sluische gastheeren te laten trac- teeren op de speciale lekkernij, waarmee men daar de vreemdelingen lokt, de cramique, zooals de op z'n Fransch verbasterde krentenmik daar bekend staat, en die een steeds verder geraffineerd product van Sluisch bakkersvernuft mag heeten: de cramique, die langzamerhand een specialen tak van Sluische nijverheid in 't leven riep, ten minste voor de zo mermaanden. Er wordt aan dezen kant van de grens wel 'ns afgunstig geloerd naar den bloei van de Vlaamsche kuststreek. En er worden allerlei vertoogen gehoord, hoe wij hier in Zeeland op onze beurt ook 'ns een toeristen-industrie zouden kunnen ontwikkelen, aansluitend bij het Belgische voorbeeld. Maar de Sluizenaars houd die in de gaten! Die praten er niet over. Ze pakken aan. En ze ver dienen. Doe ze 't maar 'ns na F. d'ALBEMARLE. DU is een Quistax, die voor auto speelt. kust tóch een eigenaardige attractie voorhet ligt in een ander land, En dat is een sensatie apart, die dubbel telt voor de toeristische mentaliteit. Een uitstapje naar Sluis is een uitstapje naar Holland. En het zijn deze gunstige ligging en het gebruik, d.at de Sluizenaars daar in de laatste jaren van hebben leeren maken, die in Sluis dat eigenaardige soort vreemdelingen-industrie hebben doen groeien, waar aan het een nieuwe niet te versmaden welvaartsbron ontleent. Goed, er is dit jaar allerwegen 'n zekere malaise in het toeristenverkeer. De internationale politieke verhoudingen maken het buitenlandsche publiek huiverig voor reizen. Maar het is dan toch bij lange de Belgische kuststreek nog niet, die daaronder 't ergst te laboreeren en te klagen heeft. En zoo lang het nu in de Vlaamsche badplaatsen nog maar regenen wil, blijft het ook druppelen in Sluis. Eerst waren het de wagenladingen bezoekers van Door het Zwin, langs de villa van den koning, dat is van Zoute naar Sluis. 'n geliefkoosde wandeling En niemand verzuimt, het geheimzinnige kruid, dat alleen in het Zwin blijkt te wassen, als herinnering en merkwaardigheid mee te voeren. In stoeten trekken de bezoekers per Quistax Sluis aan de havenzijde binnen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 17