HOE staat H
A
het mpt n
Echte Eau de Cologne
AIS U BODY ODOUR (BO.) HEEFT.DURVEN ZEIFS UW
KENNISSEN DAAROVER NIEI MET U TE SPREKEN
23
wagen." Met gedempte stem voegde hij
ei' aan toe: „Als ik ontbeten lieb'"
„Ik blijf niet ontbijten.I'
„Je moet toch iets eten?"
Koppig weigerend schudde ze haar
hoofd. „Ik heb geen honger."
„Een kop thee of koffie dan?"
„Ik heb thee gehad."
Paul kwam tussohenbeide met een
overredend: „Je hoeft je geen zorg te
maken over oom die komt niet be
neden vóór de lunch."
„Prachtig," zei ze onvermurwd, „maar
ik vool me 't veiligste, als ik uit de
voeten ben."
„Best," zei -Paul met een schouder
beweging. „Als je niet wilt wil je niet."
Michael hield den koffer stijf vast.
Zijn gezicht was rood en vastberaden.
„De ster heeft kuren," zei hij. „Maar
ik ben de regisseur, en de ster gaat niet
weg, voor ik het goedvind."
„0 niet hoonde Maisie woedend.
„Nee," hield Michael vol. Op denzelf
den gebiedenden toon ging hij voort
„Wasch nu die verf van je gezicht,
en ontbijt als een brave meid, dan
zullen we praten."
„Ik praat nu al
„Dat. hoor ik. Maar je contract ver
scheuren en ons laten zitten, dat zal
niet gaan. Ik heb je hier gebracht en
ik neem je weer mee."
,,'t Eenige, dat je mee kunt nemen,
is dit," siste Maisie, en ze rukte den
ring van haar vinger en smeet hem
op tafel.
Michael stond verbluft; het fiere ge
zag, dat hem bezield had, was inge
slagen als een doorgeprikte zeepbel.
„Maar lieveling," riep hij ontsteld,
„dat kuil je niet meenen!"
„Als Ik ooit iets gemeend heb, is 't
dit."
„Ik deed 't alleen maar om Paul,"
pleitte hij, nu nog slechts een kruiperige
smeekeling. „Ik zal alles doen wat je
zegt,"
„Goed, geef mijn koffer dan hier."
„Maar liefste. Hij zweeg, toen
hij voetstappen hoorde naderen. De
deur ging open, en de drie aanwezigen,
te voren in zoo'n levendig gesprek ge
wikkeld, versteenden langzaam.
Sir Richard kwam nader met veer-
krachtigen tred; en bleef toen staan.
Hij had hen willen verrassen en hij luid
hen verrast, maar 't was niet zijn be
doeling geweest, hun een hartaanval te
bezorgen, en dat scheen zijn plotselinge
verschijning gedaan te hebben.
„Ja, ik ben het," verzekerde hij hun,
en zijn gelaatsuitdrukking van blijde
voldoening ging over in eene van ver
bazing.
Een ijzige stilte; toen stotterde Paul
met een vreemde stem, zooals hij nog
nooit had bezeten:
„We.... we verwachtten u niet."
„Dat zie ik," was het droge antwoord,
„maar ik voelde me vanmorgen te goed
om in bed te blijven, dus wou ik jullie
eens. verrassen." Hij keek nog eens
naar de verwezen gezichten en bromde
„En 't. schijnt 111e gelukt te zijn."
„Maar 't is een zeer aangename ver
rassing," praatte Michael, onderwijl
trachtend, den koffer in het onzichtbare
te duwen. „En u komt prachtig op tijd,
want we zijn nog niet aan 't ontbijten.
We hebben een wandelingetje gemaakt;
maar 't. was nogal frisch."
't Was stil, warm weer, dus de laatste
opmerking werd misschien gemaakt,
0111 Maisie's mantel te verklaren, maar
sir Richard luisterde niet. Zijn oogen,
die de gespannen sfeer hadden opge
nomen, staarden nu strak naar den
ring, dien Maisie op tafel had geworpen.
„Wat. is datt" vroeg hij, opkijkend,
„verliefd gekibbel?"
„0 nee," riep Michael verschrikt,
„heelemaal niet!" Eu hij keek Maisie
aan met een koortsachtige smeeking
om hulp.
Die kwam niet.
„Jawel, verliefd gekibbel," bevestigde
Maisie met minachtenden uioiid. „Als
u ten minste bij uw neef 't woord ver
liefd wenscht te gebruiken."
Sir Richard zette groote oogen en
bekeek haar. Hij trachtte in dat aan
matigende, opgemaakte Amerikaansehe
meisje het schroomvallige kind van den
vorigen dag terug te vinden.
„Ik begrijp 't," zei ze, in antwoord
op zijn blik. „Misschien komt 't door de
omgeving liier." Een vaag gebaar. „Ik
móót de waarheid er uit gooien. Ik ben
niet, zooals u denkt, en zooals hij
dacht, dat ik was. Ik ben modern, ik
drink en ik rook, ik praat ruw en ik
gooi en ik smijt." Zij slikte iets weg.
„Dus ik heb u maar wat wijsgemaakt
u en dien stommen neef van u."
„Da's niet waar," viel Paul uit. Op
dat moment voelde hij, dat hij van
Maisie zou kunnen houden, echt hou
den. Dit offer bracht ze voor hem, zij
wilde er door goedmaken, dat ze deser
teerde, maar hij zag haar lip beven, hij
begreep, hoe ze zich in 't nauw voeldo,
en hij zou in staat zijn geweest, "roeke
loos alles te bekennen. Michael echter,
hoewel evenzeer of nog meer ontroerd,
hield zijn gedachten bij elkaar, en zijn
waarschuwend schopje dwong Paul te
zwijgen. Hij had er niet om gedacht,
dat Michael er ook in betrokken was.
en dat diens aandeel in het bedrog heel
moeilijk goed te praten zou zijn.
Sir Richard ging als verbluft met zijn
hand over zijn voorhoofd. „Ik
ik begrijp 't niet," bracht bij uit, mei
smartelijke oogen en een onvaste stem.
„Ik heb mijn best gedaan om zoo'n
meisje te zijn, als u 't graag had," zei
Maisie, nu zacht en hartelijk en over
redend, „maar ik kan 't gewoon niet
ik schijn 't niet in me te hebben." Zij
schudde spijtig het hoofd en zuchtte:
„Misschien komen die niet meer voor
misschien is ze al jaren dood en
hoeft ze haar geheim mee in 't graf ge
nomen."
Sir Richard boog zijn hoofd. „Je
hebt gelijk, kind," zei hij op een toon
van schrik. „Ze is jaren geleden gestor
ven, en ze is niets meer dan een hei'
innering."
Maisie keek hem een seconde aan,
een seconde van droeve besluiteloos
heidtoen nam zij snel een sprong, greep
in 't voorbijgaan haar koffer mee en
was weg.
Sprakeloosheid toen werd Michael
wakker, hij uitte een onderdrukten
kreet, drong den ontstelden Paul opzij
en holde haar achterna.
Sir Richard, eveneens ontwakend,
keek wild naar zijn neef.
„Je laat haar zoo toch niet gaan?"
riep hij.
„Hè?" Paul staarde stompzinnig.
„G-a haar achterna, haal haar terug!"
„Wilt u haar terughebben?"
„Dat zeg ik toch?"
Paul draalde, maar zag dat zijn oom
het meende; aan een gebiedend gebaar
gehoorzamend, nam hij den ring van de
tafel en ging den tuin in. Eerst liep hij
vlug, maar toen hij buiten zicht Van de
ramen was, slenterde hij't Was niet in
zijn belang, dat Maisie terugkwam, en
hij kon niet begrijpen, waarom sir
Richard haar terug wou hebben, tenzij
uit ingewortelden zin voor gastvrijheid.
Ze had hem volkomeii duidelijk ge
maakt, dat ze niet zoo'n meisje was, als
hij tot vrouw voor zijn neef wenschte.
Zij dronk, zij rookte en placht te gooien
en te smijten. Dat alles had zij bekend,
en nog meer: ook een opzettelijke
poging, den ouden heer te misleiden.
Vervolg op blz. 26
Elke tien jaar komt een nieuw parfum in de mode. Dat,
waarmee men nu dweept, zal spoedig geheel vergeten zijn.
Het is zoo goed als nooit voorgekomen, dat een reukwater.;
zooals Farina's Eau de Cologne, eeuwenlang in de mode
bleef. Zoo kon, door de steeds toenemende vraag naar zijn
Eau de Cologne de firma Farina een der oudste firma's
van de wereld worden, terwijl haar aloude, oereehte produet,
dat reeds sedert 1709 gemaakt wordt, tegenwoordig meer
dan ooit weer in de mode is. Het echte product herkent
IJ aan het teeken
Dag en nacht gaat U door met transpirerenDit is noodzakelijk
voor de gezondheid. En deze transpiratie, indien verwaar
loosd, veroorzaakt B. O. Maar het ergste van B.O. is, dat
het slachtoffer niet beseft, dat hij aanstoot geeft. Onderschat
het gevaar van B.O. niet! Denk er om: als de huidporiën
niet volkomen gereinigd worden, raken zij verstopt met
onaangenaam riekende uitwasemingsstoffen.
Bescherm Uzelf door wassen en baden met Rexona. Rexona
dringt door tot diep in de poriën en verwijdert al de onzui
verheden. Zorg, dat U geen aanstoot kan geven. Koop
een stuk Rexona-zeep en
U is zeker van absolute
lichaamsfrisheid.
-si aanaiuui ivaii J
