om w LUX TOILET ZEEP IRIUM voor PARELWITTE TANDEN K GEBRUIK PEPSODENT DE TANDPASTA METlRIUM tegen VERMOEIDE HUID" Pgpsacigni 13 zijn vrouw: „Ik wou, dat die vertjoepte gebaar en een mat: „Zet maar wat je vogels maar eens ophielden met dat wilt, Parkes. Ik lieb er geen hoofd voor." eeuwige gekwetter." Parkes keek verbaasd. Geen hoofd En daarna: „Da's zeker nog een ei uit voor? Ongehoord! „Voelt u zich mis- Noach's ark." En daarna: „Dat spek is niet te eten. 't Is te hard gebakken." En daarna: „Die koffie smaakt net als aftreksel van gemalen sigaren kistjes." En daarna: „Ja, ik vóól me niet lek ker. Ellendig zelfs." En daarna: „Nee, aan mijn spijs- sehien niet wel, meneer?" vroeg Parkes. „Uitstekend zelfs," bromde Graham, met een stem zonder overtuiging. Hij griste een sigaar uit het kistje en beet die stuk. Er lagen papieren op zijn bureau, die hij teekenen moest hij teekende ze niet. Hij liep zijn groote kamer door, heen en weer. Nu en dan bleef hij staan om de straat over te vertering ligt 't niet, en ik heb geen kijken, pilletje noodig, en ik wil niet met Toen, midden in een stap, hield hij vacantie. Ik weet niet, wat me scheelt." stil en zei duidelijk tegen zijn secretaris: Hij ging met een zuur gezicht naar de „Ik ga weg. Als er iemand naar me zaak, keek kwaad naar de typiste, vraagt, zeg je maar, dat je niet weet mopperde op zijn secretaris en wat waar ik heen ben of wanneer ik terug- niets voor hem was schold zijn recla- kom." mechef uit. Hij stak een sigaar op, deed een paar trekken, trommelde op zijn Joel Graham had bijna een uur werk, bureau, smeet de sigaar weg, zei een om te vinden wat hij zocht, maar hij leelijk woord, trommelde weer, stak nog vond het eindelijk toch: een armzalig een sigaar op, vond die niet lekker, winkeltje in een arme buurt, achter 't gooide haar neer, stond op, scharrelde station, 't Leek wel een overblijfsel uit de rond, ging toen naar het raam en staarde vroegste dagen van Clinton, want 't naar het leege gebouw aan den overkant was een donker, kaal houten gevalletje, van de Hoofdstraat, 't Waren geen met een raam, niet grooter dan een kantoren geworden; het gebouw stond ontbijtlakentje. Ook het bord bovendo er als een rood baksteenen lijk. Het deur hoorde in een vroeger tijdperk bord van den Grooten Bazar hadden ze thuis: 't was een houten bord, de vert vergeten weg te halen, en Joel Graham was vervaald en de ouderwetsche letters volgde met zijn oogen de halen van de zeiden: Bailey's Bazar. Joel Graham letters. stond stil, toen hij het bord zag; hij Misschien knapte hij op, als hij de zaak aarzelde, met zijn hand aan den deur eens rondliep, dacht hij. Dat gaf hem knop; toen ging hij vlug naar binnen altijd een gevoel van trots en succes. Maar 't middeltje werkte ditmaal niet. Klan ten waren er genoeg, maar hij vond, dat er geen leven, geen fut in 't bedrijf zat hij vond 't personeel aanstellerig; hij vond de koopwaar slecht gerangschikt, onaan trekkelijk; de heele boel had iets sufs; zelfs de atmosfeer deed Joel Graham duffig aan. Hij wist, dat hij dien dag veel te doen had op zijn kantoor hij moest contracten teekenen, verschil lende beslissingen ne men, een nieuwe ad vertentie- campagne bespreken. Kort te voren nog Zou hij naar zijn bureau zijn gesneld met de vurig heid van een jongen echtgenoot, die zich naar de woning van zijn bruid rept. Nu vond hij 't idee, aan 't werk te gaan, neer drukkend en zelfs ergerlijk. Gek, dacht hij. Dat had hij nog nooit gehad. Wat- mankeerde er toch aan? Hij kreeg eindelijk voldoende energie bij elkaar om naar zijn kantoor te gaan, maar hij ging zonder plezier, en alleen om dat de saaiheid van „Ik kom eens kijken, Brcul Bailey," cmtwoordde Joel Oraham. Toen hij de deur opendeed, tingeldr- een bel en kwam de winkelier uit een achterkamer, waar hij een kist goedkoo- pe kousen had uit gepakt. De winkelier kwam naar voren met den vluggen, be- groetenden tred van den geboren verkoo- per, maar bleef stok stijf staan, toen hij zag, wie er was. De begroeting kwijnde weg in de oogen van Bradley C. Bailey. „Wat wou je, Gra ham?" zei hij zacht. „Ik kom eens kij ken, Brad Bailey," antwoordde Joel Graham. „Hier heb je me dan," zei Bailey be daard. „Bekijk me maar. Smul maar." „Ik kóm niet om te smullen," zei Gra- j ham ernstig. „Nee. Zooveel is er niet eens van me over, denk ik," zei Bailey. „Ik kom niet om te smullen," zei Joel Graham nog eens. „Loopt 't zaakje nogal, Brad?" Bij die woorden sprong Bailey's geest dertig jaren terug. Hij keek zijn bezoe ker eens goed aan. „Ik heb totaal zes dollar ontvangen vandaag," zei hij met de zaak hem ondraaglijk werd. Toen een wrang lachje. Hij wees met een knik Parkes, de reclamechef, kwam spreken naar den hoek, waar een ouderwetsch, over de termen, waarin „De ontzag- ijzeren brandkastje stond. Joel Graham lijkste uitverkoop van meubelen, die herinnerde zich den dag, toen hij Brad ooit in de geschiedenis van Galeries de Bailey dat kastje den winkel in had Luxe en van heel Clinton voor- helpen dragen, kwam" zou worden aangekondigd, weerde Joel Graham hem af met een S/of op blz. 18 hard was zo verhinderd als hij htvam, ging hij vroeg weg. l-jj Annie zei, dat misschien mijn teint de oorzaak was een vermoeide huid 'moet elke dag met LUX TOILET ZEEP worden gewassen^M n W 'hel Karei was v I gauw veranderd hij I wist niet, hoe gauw hij de huwelijksdatum zou vaststellennoemde mij zijn schattig bruidje.. Vermoeide trekken, een lelijke, onaantrekkelijke huid, die niet bestand is tegen de vermoeienissen van het moderne, gejaagde leven zorg dat U hiervoor gespaard blijft. Een „vermoeide huid" moet dagelijks worden opgefrist met Lux Toilet Zeep, die speciaal wordt bereid om een onaantrekkelijke teint nieuwe schoonheid te geven. Rosemary Lane, filmster van Warner Bros in „Vier Dochters" Tuben a 25, 50 en 80 ets. De groote tube is voordeeliger Het is een genot PEPSODENT met IRIUM te gebruiken voor het reinigen van Uw tanden. Zoodra het met Uw tanden in aanraking komt, ontwikkelt zich een aangenaam verkwikkend schuim, dat in Uw mond een prettig gevoel van frischheid achterlaatMaar nog grootere verrassing wacht U - kijk daarna eens in den spiegel - U zult versteld staan over de nieuwe fonkelende schoonheid van Uw tanden. Niets doorstaat de vergelijking met PEPSODENT Tandpasta om Uw tanden blinkend wit te maken. Dat komt door IRIUM, de opzienbarende vinding met onovertroffen reinigende wer king. Begin vandaag nog met de PEPSODENT-methode om Uw tanden te verfraaien. BÜÉI

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 15