Ven.kcuSe
Tot besluit
r 9d hoor,9ebfU^
BEZOEK EJIT DEM
VREEMDE
BESCHUIT
berkenhaarwaterj
DRUIVENZOUT
van de koffiemaal
tijd nog een Ver-
kade's beschuit
met boter, met
kaas of jam. Een
ware tractatie.
pe* d°9 9e^e,
32
VERLIES I.EELUK VET
Zorg ervoor, dat ook Uhet 1939-tiguur hebt
Een nieuwe mode is ontworpen voor gezonde, slanke figuren.
Leelijk vet moet plaats maken voor gezonde aantrekkelijkheid.
..Gezonder menschen" is het parool van dit jaar Wilt U
HET IDEALE FIGUUR 1939
hebben, begin dan vandaag nog met Wex. Eiken morgen tvvef
theelepels van dit nieuwe zout in een half glas water, neemt
het overtollig vet weg en geeft U tegelijkertijd nieuwe gezond
heid en energie. Wex geeft een heerlijken, mousseerenden drank,
uitsluitend bestaande uit druivensapderivaten, gecombineerd
met zuivere zouten om het mousseeren te bevorderen. Wex
:s verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten in doozen
van 6 stuks voor 40 cent of een groote flesch voor 1.20.
Gratis
briefkaart naar
Heerengracht
MOUSSEEREND
monsters
MET BON V. ARTIS-PLAATJE
Groote beschuit 9 ct. per rol. Kleine beschuit 6 ct. per rol.
Lange.beschuitjes 1 2 ct. p. pakje. Toastbeschuitjes 1 5 ct. p. pakje.
Ai krochUg en 9 y,et
houden UW «ch,eduC^ BoVeng
9eVe" vtivoneenweWerxo^,en dag keM„,
haar den 9en
1 hetu-oatdevo Ue
de,n.V°Be^enhoPr-a*er;.hneop de hoofdhu.^
Dra»® 5 Be „ut direct m °P ,,,ke, voU 1
tuurprodu^ rdoor een en haaruitval
Het bevordert etteven5 roos
BERKENBRILIANTINE BERKENHAARFIXATIEF - BERKENSHAMPOO
Een dorpsgeschiedenis door
Henk van Halent
Veel bezienswaardigheden bezat sprak Hollandsch met een zeer vreemd
het dorp niet.. Het was oud, mis- accent en doorspekt met Engelsehe
schien wel vijf of zes eeuwen, woorden en hij nam zijn intrek in „De
maar op zoo'n eerbiedwaardigen leef- Zilvervloot". In het hotelregister liet hij
tijd kunnen meer dorpen hogen aan zich inschrijven als Floris Vlucht uit
onze Hollandsche kust. Het belang- Leiden tot kennelijke verrassing van
rijkste feit in zijn historie is waarschijn- den hotelhouder, die dacht met een
lijk, dat de vroegere inwoners de Span- Engelschman te doen te hebben. Het
jaarden met bebloede koppen hebben was een knap jongmensch met vlotte
teruggedreven en ten slotte kon het er manieren en een pret.tigen glimlach,
nog "prat op gaa.11. dat in „De Zilver- maar erg mededeelzaam was hij niet.
vloot" al eens een prins van Oranje Hij zei dat hij met vaeant.ie was en meer
heeft gelogeerd. üet hij niet uit.
Als eenige bezienswaardigheid toonde Den volgenden dag verliet hij met zijn
men den verdwaalden vreemdeling een schilderkist het hotel. Zijn blik zwierf
tweetal wandschilderingen in het oude langzaam langs den ouden dorpsbrink
gemeentehuis, waarvan er een. het met 't kleine kerkje, de eeuwenoude lin-
„Laatste Oordeel" voorstellend, slechts den en 't gemeentehuis en na 'n gunstig
half voltooid was. Zij waren meer dan plekje te hebben opgezocht, begon hij
honderd jaren oud, flets van coloriet en te schetsen. In den loop der volgende
primitief van voorstelling, maar dan dagen tooverde de vreemde een kleur-
zonder de teedere bekoring van de klas- rijke schildering van den brink op zijn
sieke primitieven. Het was het werk van linnen een levende compositie, die de
een amateur in de schilderkunst en na toeschouwers in stille bewondering
bijna honderdentwintig jaren was het bracht. Zij vroegen hem niets en hij
dorp nog tot. in bijzonderheden op de vroeg of zei ook niets; alleen lachte hij
hoogte van het schandaal, dat den zoo nu en dan eens tegen de jongens en
naam van den schilder geschandvlekt meisjes, die zich om zijn ezel verdrongen,
heeft. Van een van hen vernam hij toen van die
Die schilder heette Floris Dirkszoon. bezienswaardigheid van het dorp: de
Zijn vader was landbouwer en de kunst- muurschilderingen in het gemeentehuis,
zinnige liefhebberij .van zijn zoon was Den volgenden dag ging Hij er een
hem een doorn in het oog. Door gest.a- kijkje nemen. Keesje Donkers, de zoon
dige oefening wist hij het zonder leer- van den gemeentebode, was zijn gids.
meester nochtans aardig ver te brengen „Ze zijn erg flets," zei Keesje, „maar
in de edele schilderkunst en om hem u moet denken dat ze al over de hon-
aan te moedigen kreeg hij van de vroede derdtwintig jaar oud zijn
vaderen verlof zijn krachten te beproe- „Soo," mompelde de schilder met een
ven op de kale binnenmuren van het scherpen sisklank, die sommige dorpelin-
gemeentehuiB. gen deed beweren, dat hij een Amster-
Floris Dirkszoon had verkeering met dammer was, die lang in Amerika had
Aafje Timmermans, de dochter van den gewoond.
hoefsmid van het dorp. De datum voor „Een zekere Floris Dirkszoon heeft ze
de bruiloft was reeds vastgesteld, maar geschilderd," hernam Keesje en in één
tot een huwelijk zou het nooit komen, adem door vertelde hij hem van het
Want een paar weken voor de bruiloft dorpsschandaal, dat de gemoederen
was het kermis in het dorp en Floris zoo veel generaties door had bezig ge-
Dirkszoon kreeg over een onbeduidende houden.
kwestie twist met Aafje's broer. Van „Soozei de vreemde weer. „Een
woorden kwam het tot daden, de mes- moordenaar.
sen werden getrokken en de broer van Hij stond daar met half gesloten
Aafje viel als slachtoffer. De moordenaar oogen naar de verbleekte voorstelling
nam in hetzelfde uur de vlucht en nie- van het „Laatste Oordeel te turen,
mand zag of hoorde meer iets van hem. alsof hij iets heel bijzonders zag in liet
Maar het schandaal van dien moord primitieve kunstwerk van Floris Dirks-
bleef leven en ging van generatie op zoon. En hij stond daar lang zoo net
generatie over, honderdentwintig jaren of hij had, zei Keesje later.
jan„ Eindelijk deed hij zijn oogen weer
Ook het werk van Floris Dirkszoon open. Hij vroeg Keesje, of hij hem naar
hield de herinnering levend aan zijn den burgemeester wilde brengen en dien-
naam, al was het slechts half voltooid zelfden avond ging het gerucht door het
en al werd het met de jaren fletser. En dorp, dat de schilder had aangeboden
generaties lang hield ook de veete stand de fresco's gratis te herstellen en te vol-
tusschen de twee ongelukkige families, tooien.
Maar het geslacht Dirkszoon stierf na Den volgenden dag verscheen hij in
tachtig jaren uit en veertig jaar later een witten kiel op 't gemeentehuis. Als-
was er van de Timmermans alleen nog of hij zijn leven niets anders gedaan had,
maar een meisje in leven. Zij heette ook begon hij ijverig te pleisteren, te soppen
Aafje en was de onderwijzeres van het en te schuren aan die oude schilderingen,
dorp. Het huis, dat zij bewoonde, droeg zoodat er tenslotte bijna niets meer van
het jaartal 1543 verankerd in zijn muren, zichtbaar was. Toen nam hij zijn passer
maar het interieur was nadien herhaal- en liniaal ter hand, begon te passen en
delijk verbouwd en gemoderniseerd. Het te meten; schudde ontevreden zijn hoofd
bezat echter nog altijd een onder- en of knikte voldaan. Alles onder het be-
bovendeur, den gepleisterden gevel en de wonderend oog van Keesje, die hem
groene glas-in-lood-venstertjes van hon- allerlei kleine handlangersdiensten be-
derden jaren terug. En daarom be- wees.
schouwde men het huis zooiets als de Ka die voorbereidingen maalde de
tweede bezienswaardigheid van hét dorp. vreemde een wonderschoon tafereel af
op de kale muren. Hij hield zich trouw
Op zekeren dag, niet langer dan eenige aan de oude voorstellingen, de „Gerech-
jaren geleden, verscheen er een vreem- tigheid" en het „Laatste Oordeel" en hij
deling in het dorp, met een koffer in zijn
hand en een schilderkist op zijn rug. Hij Slot op blz. 35
