33ME
3iansaplasi
^-r^.--dhaor'9e
elastisch
MAAR VOELT U ZICH ZELF WEL VEILIG
Verzorg kleine
I^^TTerwondinge^nei
U merkt, als anderen BODY ODOUR (B.O.) hebben..
p
do9 keu"9
in yoH\
BERKENHAARWATER
woord nam, gingen zijn wenkbrauwen
omhoog en rimpelde zijn voorhoofd
zich, want zijn oom sprak niet Rupert,
maar Molly aan.
„Zou je graag naar een bal gaan,
kleintje?"
„0 ja, dolgraag," klonk het opgeto-
gen.
Paul's voeten stonden stil, en zijn
ademhaling en zijn hart ook. Was zijn
oom waanzinnig geworden? En Molly?
Was haar verwaandheid zoo hoog ge
stegen, dat ze meende, een behoorlijk
figuur te kunnen maken in een kring
van welgemanierde heercn en elegante
dames Waar ze zin in had of geen zin
in had, daar ging 't niet om. 't Zou
dwaas en dolzinnig zijn, als ze in de
buurt van die balzaal kwam, en als ze
zelf zoo verstandig niet was, om dat
in te zien, had 't althans sir Richard
overweldigend duidelijk moeten zijn. En
de voor de hand liggende gevaren waren
nog niet eens de eenigo! Hadden die
gulzige oogen van Rupert dien strompe
lenden ouden minnaar dan niets gezegd?
Molly's frissche, onschuldige, jonge
schoonheid moest bewaakt worden,
jaloersch en ijverig bewaakt, als zijn
innerlijke vrede hem lief was. Dacht hij
soms, dat ze in 't gezelschap van jonge
lui kon komen, zonder begeerige blikken
te trekken? En ze droeg niet eens een
verlovingsring. al was dat een slag
boom, waarvan Rupert zich bijster
weinig aan zou trekken.
Rupert nam afscheid, maar Paul's
verdoofde brein besefte dit pas, toen hij
met sir Richard de kamer verliet. Hij
voelde een lichte aanraking aan zijn
mouw, zag om en keek in de droefgees
tige bruine oogen van Molly.
„Ik heb er spijt van, Paul," fluisterde
ze. „Ik zal 't niet meer doen."
Zijn blik was leeg. „Wat niet meer
doen?"
„Zoo zijn als vanmorgen."
„O, dat!" Ernstiger zaken hadden dat
geval uit zijn geest verdrongen.
„Ja, ik zal braaf zijn," beloofde ze.
„Dat zei koningin Victoria ook,"
merkte hij op.
„En w;ls ze 't toen niet?" vroeg Molly
belangstellend.
„Ja, dat wel," gaf liij toe, „maar jij
bent er nog een heel eind vandaan."
„Dat weet ik," bekende ze nederig
en berouwvol. „Maar je blijft me les
geven, is 't niet?"
Hij keek in bet gretige gezichtje, zoo
aandoenlijk bezorgd, om het weer goed
te maken, 't Was maar weer een bui van
haar, begreep hij *t zou dwaasheid zijn,
onvoorwaardelijk toe te geven; maar hij
vond de kracht niet om weerstand te
bieden, en bromde onwillig:
„Als je 't me zoo vraagt, zal ik wel
moeten."
Ze huppelde weg, en coquet haar
rok ophoudend met duim en vingers
draaide ze uitgelaten blij de kamer
rond. Zoo zag sir Richard haar, toen
hij terugkwam, en hij keek het tafereel
met lachende oogen aan.
„Zoo, ben je al aan 't oefenen voor
het bal?" vroeg hij, en zijn stralend
gezicht noodde Paul, mee te lachen. Hij
zag dat er iets haperde, want zijn neef
zette een gezicht als een oorwormen
opeens scherp, vroeg hij„Wat man
keert jou?"
„MoÜy gaat niet naar dat bal,"
klonk het zacht maar beslist.
De pirouette, waaraan Molly bezig
was, werd afgebroken en sir Richard's
oogen stonden groot van verbazing.
„Niet naar 't bal?" herhaalde hij.
„Maar Rupert zal een formeele uit-
noodiging sturen!"
„Daar bedankt ze voor."
Sir Richard haalde diep adem en
keek zijn neef verbluft aan.
„Maar ik heb 't aangenomen!" stoof
hij op.
„Jawel, maar ik niet," zei Paul
kwaad. Venijnig ging hij voort: „Weest
u maar blij, dat er nog iemand is, die
zijn hersens nog een beetje bij elkaar
heeft."
Sir Richard zag liem aan met een
langen blik. „En die iemand is?" spotte
hij.
„U niet," zei Paul fel.
De toorn week langzaam uit sir
Richard's gezicht en hij lachte genoeg
lijk.
„O, ik snap 't al," zei hij, goedmoedig
minachtend. „Je bent bang, dat ze
herkend wordt."
„Dat is één ding."
„Ik heb er over nagedacht," zei sir
Richard met neerbuigende meerderheid.
„Er komt haast niemand, die haar ooit
gezien heeft, en dié haar gezien hebben,
zullen nu voor 't eerst naar haar kijken."
Daar had Paul ook over nagedacht,
en hij was ongeveer tot dezelfde conclu
sie gekomen, maar er was één belang
rijke uitzondering, en die noemde hij
vinnig
„En Veronica dan?"
„Veronica.?"
„Ja, als ik me goed herinner, heeft
Molly soep voor Veronica opgeschept,
toen ze den laatsten keer hier was, en
dat zal Veronica nog wel weten, denk
ik."
Molly liet een kreetje van verslagen
heid hooren, maar sir Richard schaterde
het uit.
„De prinses en het bedelmeisje zijn
twee totaal verschillende personen,"
declameerde hij, „en zelfs de scherpe
oogen van onze Veronica zullen in de
prachtig uitgedoste Margaret Brown
nooit de nederige Molly herkennen, die
haar aan tafel bediend heeft."
„Prachtig uitgedost?" riep Molly met
stokkenden adem.
„Je krijgt de mooiste japon aan, die
er voor geld te koop is," beloofde de
verdwaasde minnaar, „een moderne
Asschepoes, die aller blikken tot zich
trekt en alle tongen in beweging zet."
Hij stak zijn beide handen op en ging op
denzelfden gezwollen toon voort: „En
al herként iemand je, wat doet 't er
toe? Ééns moeten ze je toch herkennen
en nu heb je de kans om je te laten zien,
zooals je bent als een dame, waar
iedere man trotsch op zou mogen
zijn."
Molly vlocht haar vingers door elkaar
en drukte ze tegen haar kin in een over
maat van ademlooze geestdrift, maar
Paul zette een koudwaterstraal op
het schoone fantasiebeeld met een
verachtelijk
„Misschien is zij Asschepoes, maar ik
ben de prins niet, dus als u mij maar
uit de geschiedenis schrapt."
„Bedoel je, dat je niet gaat?" vroeg
sir Richard starend.
„Ik bedoel, dat ik Molly niet mee
neem."
Een stilte.
„Maar Paul," kreet het meisje ont
steld, „dan kan ik er ook niet heen!"
„Dat kun je ook niet!"
Molly's lippen trilden en haar armen
vielen slap langs haar heen.
„Dat zullen we dan eens zien!" viel
sir Richard uit, jnet vlammende oogen.
„Als jij haar niet meeneemt, doe ik 't!"
„U?" Paul draaide zich om, of hij
door een pijl was getroffen.
„Ja, waarom niet?" vroeg zijn oom,
gepikeerd door een verbazing, die te
groot was naar zijn zin.
„Maar 't is een bal!"
„Ik weet dat 't een bal is."
Paul staarde hem met, groote oogen
aan. „En wat zou u dan doen," vroeg
hij. „Wachten op een polka?"
Wordt vervolgd
antiseptisch snelverband
U voorkomt daardoor infectie en
ondervindt geen hinder meer
van de wond, noch belemme
ring in Uw bewegingen. Zorg
er dus steeds voor een
pakje bij U te hebben.
Verkrijgbaar vanaf 15 Cent. Reisverpakking 35 Cent.
Het onaangenaamste van B. O. is, dat de betrokken persoon het
merkt s hij weet zelf niet, dat hij aanstoot geeft.
Transpiratie, als U daarop niet let, is de oorzaak van B.O. en daar
transpireert, loopt iedereen de kans, anderen
te hinderen. Maar U kan B. O. voorkomen.
Rexona, met haar speciale gezondheidsbestands
delen, geeft U een volkomen waarborg tegen B.O.
Het werkzame, reinigende schuim van Rexona
dringt diep in de poriën van de huid en bes
vrijdt ze van alle onzuivere bestanddelen.
Niemand mag B. O. riskeren en bovendien
hoeft het niet, als U geregeld Rexona gebruikt.
zelf niet
iedereen
hoode" U* h°°l,oo'<e. zachte 9»°^^„.n-
kenWe'„« het *°or de
dienb 1 het wcarde^,e
in den yor .„orwate'- het hooWhuld'
toufpr° 1 daardoor een haaruitval
He, *«v°[d<;d het tevens roos
BERKEN BRILLANTINE BERKENHAARFIXATIEF - BERKENSHAMPOO
