EEi\ CJEESTIGE TRADITIE TE IJZEADIJKE (DE SLEUTEL VAN DE OSSENWEIDE) De optocht door het dorp. O burgemeester met den sleutel onder den boot/. et trof wel zeldzaam goed, dat de dertigste verjaardag van den burgemeester van IJzendijke, jhr. L. von Bonninghausen tot Heringokhave, samenviel met den nationalen feestdag van 7 Augustus jongstleden. Nu is die dertigste verjaardag voor diegenen, die nog niet in hot heuglijk bezit zijn van een eehtgenoote, in IJzendijke altijd op bijzondere wijze gevierd met een zekere plechtigheid van de zijde van het publiek, speciaal van de jeugd, die eenig is in de folklore van ons vaderland. Deze eigenaardige hulde bestaat in de aan bieding van een speciaal vervaardigden en op bijzondere wijze versierden sleutel van kolossak: afmeting, den sleutel van de óssenweide. De symboliek zal een ieder duidelijk zijn. Die Maandagmorgen trok al vroeg een eigenaardige stoet van jongens en meisjes door IJzendijke's straten, getooid met vlaggen, papieren mutsen en verdere versier selen en gewapend met blikken bussen, potten en pannen, waarop een muziek werd De stoet van de jeugd voor het huis van den burgemeester. gemaakt, die men uiteraard weinig welluidend kan noemen. Vóórop werd een versierde eereboog meegedragen, waarin de sleutel was gehangen. Na een rondgang door de voornaamste straten, waarbij de aanhang steeds groeide, arriveerde de stoet aan de woning van den burgemeester, waar de eereboog voor de deur werd neer- geplant en de muziek werd voortgezet, tot de jubilaris aan de deur verscheen. Inmiddels was heel wat publiek bijeengestroomd om van de huldiging getuige te zijn. De burgemeester betoonde zich onder deze behandeling zeer sportief, poseerde onder de eerepoort, accepteerde heel graag den sleutel, hem door een der bengels aangeboden, en sprak de jeugd zelfs met een geestig speechje toe. Als belooning voor de moeite, die de kinderen genomen hadden voor deze uitzonderlijke aubade, tracteerde de burge meester op lekkernijen, die hij kwistig rondstrooide tussclien de krioelende schooljeugd. Met 'n spontaan: „Lang zal hij leven" trok de bonte stoet af. Hei plaatsen van den eereboog.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 18