„Winterweelde"
koopen!
Het It Ie i*»e vrouwtje
Wat staat er alzoo
in de nieuwe
.Winterweelde"?
PATRONENKANTOOR PANORA
30
Vervolg van blz. 19
VOOR DAMES
Japonnen
Deux pièces
Gekleede japonnen
Avondjaponnen
Ochtendjaponnen
Mantels
Tailleurs
Swaggers
Mantelcostuums
Ski-costuums
Blouses
Overhemd blouses
Vestblouses
Gekleede blouses
Rokken
Pyama's
Lingerie
VOOR BAKVISSCHEN
Japonnen
Avondjaponnen
Mantels
Regenmantels
Swaggers
Sport-mantelcostuums
VOOR MEISJES
Jurken
Rokken
Mantels
VOOR JONGENS
Pakken
Colbertcostuums
Sportcostuums
Jassen
Jekkers
Te zanten 353 modellen
is het begin. Kleeren maken
den man en nog veel meer de vrouw.
Goede modieuze kleeding vormt niet
alleen een doelmatige beschutting, maar
doet bovendien uw figuur veel beter tot
zijn recht komen.
Goede modieuze kleeding vindt U in
Winterweelde". Geen japonnen'voor film
sterren, maar kleeding waar U wat aan
hebt en die U werkelijk zult dragen in
den herfst en den winter. Kleeding, die
ge ook makkelijk en zonder groote kos
ten zélf kunt maken.
I)e henoodigde knippatronen
leveren irij direct nil voorrond.
Prijzen 20. 35 pii 50 cent.
De geheele maand September
kunt U ..Winterweelde" aanschaffen en...
daarna ook nog, als er ten minste nog
exemplaren over zijn. Maar rekent U
daar niet te vast op, want de albums
vliegen weg en het zou niet prettig zijn
U te moeten teleurstellen. Het beste
is dus, vandaag nog te bestellen.
„Winterweelde 1940" kost slechts 60 ct
JE liestellingen hunnen geschieden hij l 'tv
agent, Uw bezorger of den boekhandel:
door girostorting op no. 20563/: door
toezending van het hedrng per postwissel
of in postzegels aan onderstaand adres.
Nassauplein 1 - Haarlem.
Zij kan hem precies zoo noemen als ze
wil. Ze is werkelijk een prachtig klein
vrouwtje voor me geweest."
Joe begon vlug te praten. Tot in bij
zonderheden vertelde hij over den
eersten keer, dat hij Bessie ontmoet had.
Dat was geweest ten huize van Jack
Barnes, een van de jongens, met wien hij
op z'n reizen in aanraking was gekomen
men had hem uitgenoodigd te komen
dineeren en na afloop een spelletje te
gaan pokeren. Mevrouw Barnes speelde
geen poker, daarom had ze Bessie, die
aan de overzijde van de straat woonde,
geïnviteerd haar gezelschap te houden,
terwijl de mannen kaartten. Van't eerste
oogenblik af vond hij Bessie zeer aan
trekkelijk en de jongens hadden hem
in 't ootje genomen, omdat hij zijn ge
dachten niet bij het spel hield. Nooit had
hij dit vroeger aan iemand verteld, maar
toen de jongens hem voor den mal begon
nen te houden, nam hij zich voor niet
meer naar Bessie te kijken, daar hij niet
wilde dat zij hem te brutaal vond, doch
hij kon 't niet nalaten haar aan te zien,
en eiken keer dat hun blikken elkaar
troffen, glimlachte ze tegen hem op 'n
lieve, vriendelijke manier. Ten slotte had
iedereen er erg in en begonnen ze óók
Bessie er mee te plagen, maar ze had zich
er niet aan gestoord. Dien avond had
hij S 14.50 verloren, maar hij had Bessie
leeren kennen. Mooi kon je Bessie nu
juist niet noemen, maar zij was lief en
aardig. Bessie was van het slag meisjes,
dat iedere man wel zou willen trou-
wen.
Hij vertelde van hun verloving.
Heele stukken haalde, hij aan uit brieven,
wélke zij geschreven had om haar per
soonlijk inzicht, over een door hem opge
worpen kwestie, met bewijzen te staven.
Bessie koesterde geen bijzondere ge
voelens voor hem, althans niet terstond
bij hun kennismaking; natuurlijk had
ze van 't begin af aan reeds van hem
gehouden, maar als van een vriend,
zonder de minste gedachte aan iets
ernstigers. Bovendien hadden nóg een
paar jongens een oogje op haar. Bessie
trok overal sterk de aandacht; ze kon
wel iederen avond met een anderen
jongen uitgaan, als zij dat gewenscht
had. Het was.een tamelijk groot nadeel
voor hem, dat hij voortdurend oj> reis
moest. Voor hem bestond er geen kans
haai- dikwijls te ontmoeten. Of wellicht
was dat een voordeel hoe 't ook zij,
hij schreef haar iederen dag. Eindelijk
hadden ze zich verloofd. Vóór dien tijd
had zij zelfs niet willen hebben, dat hij
haar kuste. Van 't eerste oogenblik af
wist hij, dat. zij een wonderlijk lieve
echtgenoote zou wezen, maar nog steeds
kon hij niet begrijpen hoe het kwam,
dat zoo'n voortreffelijk meisje als Bessie
met hem kon wenschen te trouwen.
Zonder ophouden praatte hij door,
vlug - - koortsachtig. Hij vertelde, hoe
hij eens het besluit had genomen heele-
maal niet te trouwen, maar dat was vóór
hij Bessie had ontmoet. Haar verschij
ning bracht een totalen omkeer in al die
besluiten teweeg.
Twee uren gingen voorbij, vóór hij
het wist. Het begon zijn toehoorders
zoetjesaan te vervelen, doch Joe had
daar geen erg in.
De oude heer met de pet op kwam
eindelijk terug uit den rookcoupé en z'n
echtgenoote. verheugd een kans te
krijgen om weg te komen, maakte, haar
excuses en ging aan den overkant bij
haar man zitten. Joe glimlachte en
knikte, doch onderbrak zijn verhaal
slechts een oogenblik. Hij was midden
in een lange beschrijving van mevrouw
Thompkins. Mevrouw leek heelemaal
niet op de schoonmoeders uit de humo
ristische bladen. Juist het tegendeel. Hij
zou niet weten hoe hij en Bessie het
moesten stellen zónder haar. Om aan te
toon en wat voor een vrouw zij werkelijk
was: ze deelde altijd zijn meening in
onverschillig welk dispuut niet dat
hij en Bessie ooit twistten! Oh, neen!
Maar zoo nu en dan voerden zij wel 'ns
kleine, vriendschappelijke discussies,
zooals elk gehuwd paartje, en mevrouw
Thompkins koos altijd partij voor zijn
standpunt. Dat was toch zeldzaam, niet
waar? Joe praatte en praatte en bleef
aan 't praten, geheel onbewust dat de
tijd met rassche schreden voorbijging.
Eindelijk reed de trein Flomaton bin
nen en een kruier schoot toe om de jon
gedames met haar koffers te helpen. Zij
werden langzaam aan een beetje ner
veus. Joe had iets over zich, dat zij niet
goed konden begrijpen. Aanvankelijk
hadden zij hem vroolijk en erg' geestig
gevonden, zonder meer, doch pa een
poosje kwamen zij tot de conclusie dat
hij ofwel iets te veel moest hebben ge
dronken, of, wat ook mogelijk was, in
lichten graad krankzinnig moest zijn.
Tijdens het laatste uur hadden zij elkaar
herhaaldelijk veelbe teekenend aange-
stooten.
Gedienstig hielp Joe haar bij het uit
stappen. Juist toen de trein aanzette,
zwaaide het meisje met de zwarte oogen
en zei„Doe Bessie en den zoon en erf
genaam m'n hartelijke groeten," en het
meisje rae't de blauwe oogen voegde er
aan toe: „En vergeet vooral niet den
baby voor mij een kus te géven."
„Ik zal het stellig doen, hoor," zei Joe.
Nadat de trein vertrokken was keken
de meisjes elkaar een poosje aan. Toen
begonnen zij te lachen. Eindelijk was
het meisje met de zwarte oogen in staat
uit te brengen„Nou, reken maar, dat
Bessie hem aan handen en voeten ge
bonden heeft." Het meisje met de blauwe
oogen zei: „Heb je ooit van je leven
zóóiets meegemaakt?"
Joe trad weer den wagon binnen.
Toch een paar aardige kinderen, dacht
hij bij zichzelf. Hij keek op zijn horloge.
Het was 5.25. Hij stond versteld. De tijd
was erg vlug voorbijgegaan. Het zal nu
niet. lang meer duren, voordat ik in
Mobile ben, dacht hij.
Hij ging terug naar zijn plaats, maar
hij kende geen rust. Hij besloot een
sigaret te gaan rooken. In -den rook
coupé trof hij drie mannen aan. Een van
hen was een oude man met bosjes grijze
bakkebaarden. Geel en ingevallen was
zijn gelaat en gezwollen blauwe aderen
lagen op zijn handen. De tweede man
was groot van omvang en had een kwab-
berig gezicht. Wanneer hij lachte ver
dwenen zijn oogen geheel en al en schud
de zijn vette buik op en neer. De nagels
van zijn vingers waren naar buiten ge
perst en zijn neerhangende onderlip
stempelde hem tot een slappeling en een
knorrepot. De derde man was donker
van uiterlijk en zag er nerveus uit. Aan
zijn pink droeg hij een ring met een veel
te grooten diamant.
Zij waren grappen aan 't vertellen en
lachten toen Joe binnenkwam. Joe
wensclite tegen hen te praten over
Bessie, maar hij kon haar naam in zoo'n
atmosfeer niet over z'n lippen krijgen.
Opeens dacht hij weer: Ik was aan 't
lachen en moppen vertellen met. dien
klant, in Montgomery en al dien tijd lag
daar het telegram. Pijnlijk vertrok zijn
gelaat. Met geweld verdreef hij de ge
dachte uit zijn hersenen. Snel wierp hij