EEN VERSTOKT
VRUGEZEL
SICILIË
DOOR W. H. LANE CRAUFORD
SLOT „Als je niet hier bent
i niét," was het antwoord.
12
hl K
Het eiland
der Eeuwige Lente.
leent zich in ieder jaar
getijde uitstekend voor
een bezoek.
Verlaagde spoorweg-, scheep
en luchtvaarttarieven
GEDURENDE HET
GEHEELE JAAR.
Hotel- en Benzinebons.
Wereldberoemde artistieke.
cull a reele.
sportieve en
folkloristische
feesten.
PALERMO. Opera- en concertseizoen. Zeilen. Duivenschieten.
Aan het strand van Mondello: Zonne- en zeebaden
gedurende het geheele jaar. Golf.
Hotels: Villa Igea - Grande Albergo (luxe hotel) - Grande
Albergo e delle Palme - Excelsior Palazzo - Albergo
Centrale - Panormus - Albergo Pensione Villa Lincoln.
AUTOTOCHTEN OVER HET GEHEELE EILAND:
GARAGE MUCERA. HOOFDKANTOOR TE PALERMO.
Brengt een bezoek aan MESSINA en zijn prachtige omgeving.
Grand Hotel Albergo Reale - Belvedere - Venezia.
TAORMINA. Hèt ideale oord voor Uw vacantie. Zeebaden gedurende
het geheele jaar. Waterfeesten - Schietsport - Klassieke en folklo
ristische opvoeringen in het Grieksch-Romekisch theater - Concer
ten Mondaine vermakelijkheden. Uitstekende hotel-accomodatie.
CATANIA. Tusschen Etna en Middellandsche Zee. Concerten -
Operaseizoen. Badseizoen aan het lido „Plaja".
ACIREALE. De wereldbekende thermaalbaden.
SIRACUSE. Ideale verblijfplaats. Grieksch-Romeinsche- en
Middeleeuwsche Monumenten. Volkskunst-opvoerin
gen in de „Latomiën". Waterfeesten.
AGRIGENTO. Bezoekt het betooverende dal van de
„vergulde tempels". Een eenig en onvergetelijk
schouwspel.
ENNA. 1000 m. boven den zeespiegel. Heerlijke verblijfplaats.
Grande Albergo Belvedere.
Bezoekt de Provincie TRAPANI.
Trapani - Segesta (Tempel en theater) - Selinunte - Erice - Motya -
Cave di Cusa - Ossarium van Calatafimi - De Egadische eilanden.
Uitstekende hotels.
CALTANISETTA. Hèt Kuuroord van Sicilië. Zwavelhoudende
baden. Grande Albergo Concordia - Villa Mazzone -
Albergo Moderno.
Bezoekt in de Provincie RAGUSARagusa Comiso - Modica.
Middeleeuwsche Monumenten - Kerken uit het Renaissance tijdperk.
„Cave di Ispica" (tijdperk der holbewoners).
MAAKT GEBRUIK VAN
CHEQUES EN CREDIETBRIEVEN IN TOERISTENLIRES
Inlichtingen
E. N. I. TV, Passage 82, Den Haag en alle reisoureaux
Schuldbesef deed Paul hevig schrik
ken. „Wat. bedoelt uV' stotterde hij.
Sir Richard hield hem scherp in 't
oog. „Ze zullen zeggen,, dat je weg bent
gegaan, omdat je niet uitgelachen
wenschte te worden. Ze zullen zeggen,
dat je je schaamt voor Molly en dat je
woedend op mij bent, omdat ik een
vrouw uit de keuken haal." Een ver
achtelijk lachje bewoog zijn lippen. „Eu
ze zullen je allemaal gelijk geven."
Paul vocht tegen de overtuiging, dat
men inderdaad dien uitleg zou geven
aan zijn vertrek.
„Denkt u, dat ik me er iéts van aan
trek, wat er gekletst
1**wordt?" viel hij uit.
Paul voelde zijn keel
genepen worden door een nieuwe ramp
zaligheid. Aanzienlijken tijd bleef hij in
gedachten verdiept. Er was toch al stof
voor praatjes genoeg, ook al ging hij
niet naar I.onden juist op 't moment,
dat de verloving bekend werd gemaakt.
Als er nog iets voor noodig was, om
zijn beker van bitterheid tot den rand
te vullen, was het zijn gedwongen ver
trek onder deze omstandigheden. Hij
wilde blijven, hij wilde bij Molly zijn,
als haar kampvechter optreden, en hij
hunkerde er naar, allen, die haar scheef
aankeken, den handschoen in 't gezicht
te werpen. Maar het kon niet zijn, een
kus had hem verbannen, hem verbannen
naar eenzame afzondering.
„Nu?" vroeg zijn oom ongeduldig.
„Ik moet weg," zei Paul schor.
„Dus je levert Molly over aan de
praatjes van 't dorp?"
„Ik móét weg," herhaalde Paul kop
pig en nadrukkelijk.
Toen brak sir Richard's toorn los.
„Wat heeft ze je dan gedaan," riep hij
uit, „dat je haar in den steek laat, als
ze je noodig heeft?"
„Merkt u dan niet, wat ze me gedaan
heeft?" kreet Paul, door innerlijke smart
de macht over zijn tong verliezend.
„Hebt u geen oogen?" Hij zweeg, maar
het was nu te laat om terug te krabbe
len, dus met bliksemende oogen stiet
hij er uitdagend uit: „Ik houd van
haar!"
Sir Richard sprong op, zijn stok klet
terde tegen den vloer, zijn jicht was op
wonderbare wijze genezen
„Wat zeg je?" riep hij.
„Ik heb haar lief." Paul was nu kalm
en hij sprak de woorden met eenvoudige
waardigheid uit.
Sir Richard stond hem met verwil
derden blik aan te gapen. „Maar
dat. dat kan niet," zei hij verbluft.
„Waarom niet?"
„Je kunt niet liefhebben."
Paul had meer dan genoeg van die
aantijging. „O niet?" tierde hij, met een
knarsende en doordringende stem. „Laat
ik u dan vertellen, dat ik wel degelijk
liefheb, zoo ernstig en innig als er maar
ooit iemand lief heeft gehad, zoolang de
wereld bestaat." Hij ontzag nu de ge
voelens van zijn oom niet in 't minste
meer, en met een gezicht, vertrokken
van ontroering, ging hij voort: „Ik ben
dol op Molly. Zonder Molly is 't leven
me niets meer waard. Ik heb nog nooit
iemand liefgehad en ik zal nooit meer
iemand liefhebben ook, want zoo'n liefde
als de mijne kan maar ééns in een heel
leven komen, en alleen de dood kan
er het vuur van dooven."
De twijfel en het ongeloof van sir
Richard gingen langzaam over in een
onthutste zekerheid. Hij keek woedend,
beet op zijn lip, en begon door de kamer
te loopen, want zijn jicht behoorde tot
het verleden.
„Dus dóór heb je haar les in gegeven,"
smaalde hij, „les in de liefde!"
Paul kreeg een kleur van kwaadheid.
„Dat is iets, wat je niet leeren kunt,"
antwoordde hij, „en vóór vanochtend
heb ik het woord liefde niet eens ge
noemd tegen Molly."
Zijn oom scheen behoefte aan frissche
lucht te krijgen: hij liep naar het raam
en stond langen tijd zoo kwam het
Paul ten minste voor de duisternis
buiten in te staren.
„Houdt ze van jou ook?" vroeg hij,
met rustiger stem.
„Natuurlijk niet."
„Heb je 't haar gevraagd?"
Paul antwoordde met een ongedul
dige ontkenning.
Sir Richard draaide zich om, met
een glans van triomf in zijn oogen.
„Enfin, dat hoeft ook niet, want ik kan
't je wel vertellen."
Zijn gezicht was opgeklaard, hij glim
lachte en er sprak welwillendheid uit
heel zijn houding. Paul, getroffen door
die plotselinge verandering, keek hem
strak aan.
„Ze houdt van je, en ze heeft altijd
van je gehouden."
Waren dat de woorden, die Paul hoor
de? Zijn hart stond stil, zijn adem stokte,
en zijn oogen drukten verbaasden twijfel
uit.
,,'t Was na je terugkeer van die zee
reis," vervolgde zijn oom glimlachend.
„Molly verpleegde ine in dien tijd, en ik
had me aangewend al mijn zorgen tegen
haar uit te spreken. Ze luisterde met
hartelijk medelijden, en ik voelde me
eenzaam. Ik vertelde haar, dat ik mijn
testament ging veranderen, maar zij
pleitte voor je, en toen heb ik voor
't eerst gemerkt, dat ze zich boos kon
maken." Hij grinnikte bij de herinnering.
„Ze was maar een dienstmeisje, maar
zelfs dienstmeisjes kunnen van iemand
gaan houden, en ik meende er de symp
tomen van te ontdekken. Ik had er
in 't eerst pret in, en zei niets tegen haar.
maar geleidelijk begon ik onze kleine
Molly met andere oogen te zien." Hij
hief in een langzaam gebaar zijn handen
op en liet ze weer langs zich heenvallen.
„Het werd een ontstellende openharing
voor me: jij en ik waren de heele wereld
aan 't rondzoeken naar een meisje, dat
niet bestond, zooals we al begonnen te
vreezen, en we hadden haar voortdu
rend vlak voor onzen neus gehad."
Dit alles was ongetwijfeld zeer in
teressant, maar er was slechts één ding,
waarvan Paul zich op dat oogenblik
iets aantrok, één levenskwestie, en daar
vestigde hij de aandacht van zijn oom op
met een gespannen:
„Maar u zei, dat ze van me hield!"
„Wat heeft 't me een moeite gekost,
om haar zoover te krijgen, dat ze 't,
bekende!" lachte sir Richard. „Ze had
't zichzelf nog niet eens bekend, zie je.
