HAAR
era
MARIA DE LA GRACIA
Hoe ik
OVERTOLLIG
MGSTmxWGSCHM.?
voor altijd
ben kwijtgeraakt
Reclame
Knippatroon
15 ct.
PMORA
I/C
geniet
18
door een
gediplomeerde
verpleegster
floor J. Gerhard Toonder
P'°!e ««thoöe
Hieu*e
„Mijn armen en
beenen waren be
dekt met afschuw
lijk dik, donker
haar. Ik had alles
geprobeerd - prik
kelende pasta's,
o n a an ge name
poeders, zelfs pijn
lijke electrische be
handelingen. Het ge
bruik van een scheermes deed het haar
slechts sneller en grover groeien. Daarna
sprak een vriendin mij over Xieuwe
Yieto. Binnen drie minuten verwijderde
ik alle sporen van haar. Mijn huid bleef
blank en glad als fluweel. De plaag van
overtollig haar is door Xieuwe ieto
ten einde gebracht." X.B. Xieuwe Yieto
lost op pijniooze wijze het haar op, dat
zich onder de oppervlakte der huid be
vindt en laat daarom geen harde
stoppels achter, zooals door een scheer
mes wordt gedaan het verzwakt
inderdaad den groei van liet haar. In
tuben van 85 cent en 1.50 bij dro
gisten, kappers en parfumeriezaken.
No. 16
VOOR SLECHTS
Verkrijgbaar in de maten
40 - 42 - 44 - 46
Voor de vacant ie,
kan 't mooier,
Dees' gezellige blouse
met overgooier?
Deze kleedingstukken mogen niet
aan Uw vacantie-uitrusting ontbreken.
Zij zullen U zeer zeker goede diensten
bewijzen en ze zijn zeer aan
genaam en practisch in het dragen.
Bovendien kunt U ze met ons goed
koop en handig reclameknippatroon
gemakkelijk in een middag maken
en vormt deze blouse met over
gooier een prettige aanvulling van
Uw garderobe. Tevens is dit een
mooie gelegenheid om met onze uit
stekende Kant-en-klaarpatronen ken
nis te maken. De levering geschiedt
binnen 24 uur.
Bestellingen kunnen als volgt geschieden door
bemiddeling van Uw bezorger; door girostorting
op no. 293631 door toezending van het
bedrag per postwissel oi in postzegels aan
PATRONENKANtOOR
NASSAUPLEIN 1 - HAARLEM
Mijn paard, dat zich al dagen lang
traag en haast aarzelend had
voortgesleept door de trooste-
looze en verschroeide Campo Caldo, be
speurde de aanwezigheid van de rivier
eerder dan ik. Het stak onverwacht zijn
neus op, alsof het vage en heete zuchtje
wind, dat over de vlakte op ons toe
kwam, nog meer bevatte dan alleen
den geur van dorrende planten en verhit
steen. Maar het duurde nog bijna een
half uur voordat ook ik dien vreemd-
zoetigen, paradijsachtigen geur van
zweetende aarde en vochtigen groei
kon ruiken. Toen werd ook het land
schap al beter; en op den heuvelkam,
die tot dusver het uitzicht had belem
merd, werd een heel andere wereld
zichtbaar. Daar stroomde de rivier
breed uit met een trage kromming
door een groene vallei; daar waren
huizen en dorpen, hooge, weelderige
boomen, en langs den waterkant en te
gen de heuvelhelling zag ik zelfs goed
verzorgde tuinenIk hield het paard,
dat trilde van verlangen om zich naar
dien koelen overvloed te storten, onwil
lekeurig even inéén minuut langer
gelukte, het niettoen renden wij naar
beneden, en er waren ons veel te veel
kronkels in het pad. En zóó onstuimig
was die jacht naar den oever, dat er
nog bijna 'n ongeluk van kwam; bij
een van die bochten, tot het laatste
moment aan ons oog onttrokken door
een groepje struikgewas, zat een oude
man, bijna midden op den weg. Hij
maakte, toen wij vlak voor hem om
den hoek kwamen, een hulpelooze
beweging van schrik, een krampachtige
poging om wat naar achteren te krui
pen, maar dat was te laat en het
zou er droevig voor hem uitgezien
hebben als Don Jaime, het paard,
niet met een ruk over hem heen was
gesprongen.
„Senor. hoorde ik de dunne
stein van den ouden man achter mij
roepen; maar wij hadden geen tijd
om hem te beklagen, wij moesten naar
dat water toe.
En ik dacht niet meer aan dien
ouden man voordat ik veel had gegeten
en gedronken en voordat ik in de rivier
had gezwommen en een nieuw hemd,
dat ik daar in het dorp kocht, aan had
getrokken.
Maar, hoe dan ook, toen het tegen
den avond wat koeler werd, wandelde
ik met bedaarden pas terug naar die
bocht, waar de oude man had gezeten.
Hij zat. er nog; hij zat er nog pre
cies zooals dien middag.
Hij keek mij zoekend aan, toen ik
naar hoven kwam, en zei weer, met een
dunne stem: „Senor...."
„Zoo," zei ik. „Zoo, zoo, zit je hier
nog? Ik dacht dat je na dien schrik van
vanmiddag je biezen wel zou pakken."
„Ja, ik zit hier nog," knikte hij, en hij
stak zijn hand naar mij uit. „Senor.
Een bedelaar dus.
Ik gaf hem 'n peso voor den schrik,
ik vond het nogal veel. Maar hij keek
niet naar de munt hij betastte haar
voorzichtig, terwijl zijn oogen op mij
gevestigd hieven, en hij vroeg: „Wat
is het?"
„Een peso," zei ik. „Ben je blindt"
„Ja, ik ben blind," antwoordde hij.
„En andere munten kan ik met mijn
vingers wel herkennen, maar peso's
krijg ik zoo weinig."
„Hm," bromde ik. „Het spijt me dat
ik je vanmiddag bijna ondersteboven
reed. En zou je nu maar niet liever in
pakken en naar huis gaanf"
„Huis ik heb geen huis," zei de
blinde. „Ik slaap hier achter, in de
struiken, daar onder dat afdakje."
„Waarom blijf je hier? Waarom ga
je niet liever naar het dorp toet Is
dit- zoo'n bijzondere plek?"
Hij wendde zijn blind gezicht in de
richting van de rivier, naar de heuvels
aan de overzijde, als zag hij dat daar
het laatste licht langs den hemel kroop,
en zei langzaam:
„Ja, dit is een bijzondere plek. Dit
is de plek waar Maria de la Gracia mij
verliet Hier ging zij weg, hier hoorde
ik haar voetstappen in de verte ver
dwijnen."
„Wie was Maria de la Gracia?"
„Ik heb haa.r 'nooit gezien, senor;
ik kende niets van haar dan haar ge
luiden; haar voetstappen, haar stem,
het ritselen van haar kleeren, en ik
kende de aanraking van haar vingers,
die zoo zacht en koel waren als geen
andere vingers kunnen zijn. Maar gezien
heb ik haar nooit, want ik was al
blind toen zij geboren werd; mijn klein
dochter. Ik werd blind door een bliksem
slag; een dokter zei, dat het iets anders
was, maar ik weet het zeker, senor: de
bliksem sloeg langs mijn gezicht en
sindsdien werd het minder. En toen de
pokken kwamen stierf m'n dochter; mijn
schoonzoon verdronk bij de groote over
stroomingen. Toen waren wij alleen,
een blinde man en een klein meisje.
Wij konden onzen, kost niet verdienen,
maar wij deden wat wij konden en het
duurde nog jaren voordat men ons
het stukje grond afnam en uit het huis
zette. Toen zijn wij maar weggegaan,
naar een dorp waar men ons niet kende,
en vandaar gingen wij naar een ander
dorp; er waren wel goede menschen,
maar wij konden nergens blijven. In
dien tijd werd Maria de la Gracia groot.
Zij leidde mij en gaf mij mijn eten en
hielp mij als ik naar bed ging; dat is
mi allemaal wel moeilijk, senor. Zij
bracht mij ook door de Campo Caldo -
daar stierven wij bijna, maar toen kwam
er een caballero langs met twee paarden
en hij redde ons. Dat was een caballero,
senor, hij heete Juan en rinkelde met
geld en zong aardige liedjes; hij was heel
beleefd tegen mij, maar hij fluisterde
veel met Maria de la Gracia. Toen speet
het mij, dat ik niet kon zien, senor,
want ik verstond hen nooit, zoo zacht
fluisterden zij. Alleen het laatste ver
stond ik, dat was wat. hij op deze plek
zei; „Jullie zijn veilig, ik ga verder.
Bedenk je wel, Maria de la Graciaje zult
me tot morgenochtend vroeg nog in
het dorp kunnen vinden." En toen
ging hij weg. Een droevige avond werd
dat, senor. Wij zaten hier samen op het
pad, maar zij zei niets en lachte niet,
en zij dacht aan andere dingen,
's Nachts, toen zij meende dat ik sliep,
stond zij op en toen hoorde ik haar
voetstappen verdwijnen.
Natuurlijk, ik begrijp het. Zij was
groot geworden, senor, zij was een
vrouw. En ik begrijp ook, dat die cabal
lero den blinden, ouden man niet
wenschte. Hij reisde veel, hij wilde haar
graag altijd hij zich hebben, maar mij
niet. Daarom riep ik haar niet na; en ik
ben hier blijven zitten. Eens zal zij
terug willen keeren. Dan zal zij bier
komen, senor, op de plek, waar zij mij
verliet, daar moet zij mij kunnen vin
den.
Zeg niets, senor. Het is laat, wij gaan
slapen. Zeg niets; u gaf mij een peso,
en dat is heel veel. Maar als u op uw
reis ooit Maria de la Gracia ontmoet, zeg
haar dan dat ik hier ben en op haar
wacht."
Van füv lA^neictf
Het geheele jaar door kunt
U dat zonnige zomergevoel,
dat gevoel van blije vrijheid
behouden
Dank zij Nefa, de prachtige
vinding der moderne hygiëne
kunt U volop genieten van
volkomen bewegingsvrijheid.
Nefa is. wonder zacht hy
giënisch en is discreet te
vernietigen.
I
RANJE 25 ct
BLAUW 35 ct
GROEN
EXTRA 50 ct
NEFA-FABRIEKEN TE NI IMFfLFN
Zal deze aanwijzen, dat hij in de
laatste weken weer zwaarder gewor
den is Wat heeft hij toch alles tever
geefs geprobeerd! Óntvettingskuren,
hongerkuren, dieet, alle mogelijke
medicamenten enz. En daarbij kan
hij tegenwoordig op gemakkelijke
manier iedere week een paar pond
afvallen, wanneer hij na de hoofd'
maaltijden 1-2 Dragées „NEGEN
TIEN" gebruikt. Dit zuivere natuur
product is volgens de laatste onder
zoekingen van Prof. Dr. H. Much
samengesteld.
Dragées „NEGENTIEN"
tasten het kwaad bij den wortel
aan. Zij gewennen den darm weer
aan normale peristaltiek en verhin
deren daardoor de overmatige vet-
vorming van het lichaam.
Prijs f 1.25 per flacon van 40 stuks.
Te verkrijgen bij
tflrtïïïil Apothekers en Drogisten.
HoofddepdtDen Haag.
Dr. H. Nanning.
Korte Poten 7a.