Met kunst en raffinement is het effect berekend, dat de tuin van zoo'n
Oostkappelsche villa maken zal.
In de pensions zijn de rust en de stilte nu weergekeerd.
'Pi XOÜPijJsJOjiï
gekomen, ze dan maar te ruimen of te rooien en er
den bodem in cultuur te gaan brengen.
Het mooiste plekje van Zeeland. Trouwens, zijn
reputatie en zijn cbarme vormen een bezit, dat op
den duur opnieuw rente en opbrengst geven zal.
Want gestadig groeit er de bebouwing met gezellige,
smaakvolle landhuisjes, sommige als zomerverblij
ven, sommige voor verhuur in den vacantietijd, ande
re bestemd tot exploitatie als pensions, vele ook als
durende woonplaats voor hen wier werkzaamheden
of. beëindiging van werkzaamheden hen in staat
stellen, zich voorgoed te vestigen op het Zeeuwsche
plekje, dat hen het meest bekoort.
Het was het lustoord van Zeeland in den bloei
tijd, in de jaren van de Compagnie, toen handel en
scheepvaart machtige koopmans- en regenten
geslachten deden opkomen, die hun overdaad be
steden konden aan den aanleg van de rijke buitens
en aan een elegant leven te midden der weelderige
Walchersche natuur. Wel kwamen zij de slagen, die
de Napoleontische tijd hun welvaart toebracht,
niet te boven, maar het nageslacht erfde hun rijk
domein. En al kon het daarop dan ook het oude,
schitterende leven en den ouden staat niet meer
voeren zooveel liefde en bewondering blijft er
altijd nog wel leven voor dit Walchersche lustoord,
dat het ongerept in stand bleef tot in onze dagen
toe.
De drukte en het gewoel, dat de vacantiegangers,
de gasten en de toeristen er 's zomers teweegbrengen,
is dit jaar wel heel plotseling nu weer verstomd.
En Zeelands tuin hebben we nu weer voor ons Zeeu
wen alleenMisschien vindt u in deze dagen van
zorg den tijd er niet naar, aan een uitstapje te den
ken.
Maar juist nu is het goed, een dag te dwalen door
de bosschen en langs de vijvers, tusschen de over
dadige bloemenpracht van villa's en landhuizen.
U zult er rust en kalmte, bezinning en weer nieuwe
levensblijheid vinden. Ga er eens heen, nu het nog
nazomert en de late bloei van dahlia's en asters de
wegen in vlammende kleuren zet. Zeelands tuin is er
voor ons allen. Hij ligt er nu voor ons alleen. En meer
dan ooit kunnen we in deze dagen zijn stille weelde
en pracht gebruiken om er in zorg en spanning troost
en moed te vinden.
En is het niet roerend, hoe ook bij
het simpelste oude boerderijtje de
bloementuin wedijvert met dien van
de rijkste villa f
Maar ook in de zijstraat bij een
nederig woninkje bloeit de herfst in
vollen rijkdom.
