A U X 0
haar
AtUGGET
A
27
menschen eens -wisten, wat die steen en
voor mij vertegenwoordigenDe quintes
sence van wat er mooi is op de wereld.
Dat was 't! 'n Menscli moet idioot of
blind zijn of alle twee tegelijk, om on
gevoelig te blijven voor juweelen. 0!"
zuchtte hij, opeens lyrisch, „dat gloeien
van de robijnen, hè, dat getintel van de
diamanten, dat bescheiden glanzen van
de parels, dat diep geglim in de smarag
den, en, enfin, al de tinten van den
hemel in de series saffieren! Zonder
nog te spreken van m'n turkooizen,
weet je nog, Lila? Als ik er aan denk,
dat 'n onverlaat van 'n kerel, om er
geld uit te slaan, stom genoeg zou
kunnen zijn om de steenen te laten ver
slijpen of de parels te laten bewerken,
zou ik in staat zijn naar hem toe te
gaan en hem te zeggen: Ik schenk ze
je, ik zal je zelfs 't geld, dat ik over
heb, er bij geven, maar ga ze in 's hemels
naam niet beschadigen!"
Moe van opwinding had hij zich in 'n
club laten neervallen. Maar de prins was
rechtgesprongen en vroeg:
„Naar hem toe gaan?. Hem zeg
gen?. Je weet dus iets?"
De graaf had zich reeds weer be
dwongen
„Oom, ik zeg u nogmaals, dat ik niets
weet. 'n Vermoeden, ja, 'n veronder
stelling, als u wilt. Meer kan ik u niet
zeggen. Ik heb me laten gaan, hier bij
u; ik had't niet moeten doen. Geef me
uw woord, dat u heelemaal vergeet,
wat me zoo juist ontvallen is, en dat
u er niemand ter wereld iets van zegt.
Denk er aan, wat dat zou kunnen be-
teekenen, voor mij en voor anderen!
De eenigst mogelijke houding voor 't
oogenblik is: blindelings 't officieel
onderzoek gelooven. Er is nooit 'n spoor
gevonden, ik ben werkelijk volledig
geruïneerd, en ik trek naar Amerika."
„Ik beloof je, 't te vergeten," zei de
grijsaard.
De twee mannen hielden lang eikaars
hand omklemd, beiden zeer onder den
indruk.
„Kom terug!" zei de prins ten slotte.
Hij liet zich neerglijden in z'n stoel.
En Zoltan ging heen al te vlug
na met veel teerheid Lila, die wanhopig
snikte, gekust te hebben.
II
,,'n Secretaris...." mompelde Otto
van Karysch nadenkend. „Ja, ik begrijp
't volkomen; 't, is het Latijn, waar 't op
aankomt. En waarom zoudt u geen
theoloog nemen?"
„Daar moet ik niets van hebben
zei de prins van Sylvanië heftig. „Dfe
hebben er veel gemak van, maar hun
smaak is bedorven door 't Latijn uit de
Middeleeuwenze geven aan alles 'n ge-
makkelijken draai, maar tegelijk klinkt
't veel te gezwollen. Je moet hier aan
deuken, Otto, dat ik vóór alles 'n fijnen
stijl zoekik vind dat om zoo te zeggen
't aroma
Graaf van Karysch was waarschijnlijk
genoegzaam van de ideeën van den
ouden prins op de hoogte, want hij liet
hem niet uitspreken.
„En u hebt gelijk!" zei hij goedkeu
rend met 'n zekere haast. „Maar juist
omdat u die voornaamheid van stijl wilt
hebben, van de zuivere soort, daarom
zal onze secretaris niet gemakkelijk te
vinden zijn. Enfin, ik beloof u m'n best
er voor te doen. Ik schakel de menschen
met theologische scholing niet dadelijk
uit, want u moet weten, dat daar nog
mannen onder zitten met '11 verfijnden
smaak; overigens, ik zal den minister
van onderwijs eens raadplegen. Hij zelf
of ten minste iemand uit z'n omgeving
zal me zeker 'n practisclie vingerwijzing
kunnen geven."
Ilij stond op. Otto van Karysch was
'n bijzonder knappe verschijning. Bij-
zige gestalte, donkerbruin haar, flinke
schouders, 'n lenig lichaam. Z'n geheele
persoon gaf u 't idee van 'n eigenaardige,
gevaarlijke kracht. In z'n mat-bleek
gelaat glommen z'n donkere oogen
scherp als die van '11 arend. Als hij zoo
tegenover den tengergebouwden prins
stond in z'n volle lengte en z'n volle
kracht, maakte z'n figuur- 'n prachtigen
indruk, en hij was er zelf wel bewust van.
Onder de aristocratische jongelrri van
Weenen en Boedapest van meer dan
twintig jaar geleden had Otto van
Karysch 'n vooraanstaande plaats inge
nomen. In zijn oog was hij die plaats nog
ten volle waard, en inderdaad, ondanks
de zilveren draden, die door z'n diep
donkere haren liepen, ondanks de twee
enveertig jaren, waar hij niet graag 'n
bekentenis van maakte, was hij mis
schien nooit knapper geweest.
„Is Lila niet bij u vandaag?" vroeg
hij.
De prins maakte 'n wuivende bewe
ging met z'n handen.
„Lila schreit," zei hij op vermoeiden
toon. „Sinds gisteren doet ze niets dan
schreien om 't vertrek van Zoltan
Madanv."
„Madanv? Waar is die naar toe?" ver
wonderde zich Van Karysch levendig.
„Naar Amerika. Hij beweert, dat hij
daar z'n kost gaat verdienen bij '11
juwelier."
„Is hij er werkelijk zoo erg aan toe?"
„Totaal geruïneerd, 'k Vind 't ver
schrikkelijk. Hij ontzei zich allang alles
om z'n verzameling edelsteenen, die op
honderdzestig millioen geschat wordt,
nog uit te breiden. IJ weet immers, dat
ze gestolen zijn?"
Van Karysch knikte.
„Ze hebben gezocht wat ze konden,"
vervolgde de prins, „maar den dief heb
ben ze niet kunnen ontdekken en de
steenen nog minder. „Doordat Zoltan
'n gedeelte van dat onderzoek bekostigd
heeft, bezit hij vrijwel niets meer."
„En hij is vertrokken?" vroeg Van
Karysch, alsof hij z'n ooren niet kon ge
looven. „Maar kan hem dan 't werk van
de politie om z'n steenen te vinden niets
meer schelen?"
„Jawel, maar hij denkt natuurlijk, en
met recht, dat de wereldmarkt dadelijk
zal weten, wanneer er 'n poging gedaan
wordt om de juweelen van de hand te
doen. Ze zijn namelijk allemaal gecatalo
giseerd en bij de handelaars bekend,
omdat elk exemplaar eenig in z'n soort
is."
Otto van Karysch schokte met z'11
schouders als om 'n hinderlijke gedachte
af te schudden. Toen begon hij te lachen.
„En u hebt hem niet hier gehouden
zei hij daarop, maar op 'n geheel anderen
toon. „Dat zou anders toch '11 tip-top
secretaris geweest zijn, te meer omdat
't ook 'n taalliefhebber is."
WORDT VERVOLGD
PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. Tezamen mei een der periodieken
De Slad Amsterdam, Groot Rotterdam, 'sGravenhage in Beeld, Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland
f 1.62% per kwartaal of f 0.12% per week. Franco per post f 1.75 per kwartaal bij vooruitbetaling.
Koloniën f 7.65 per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen en adreswijzigingen van post
abonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het bureau te Haarlem. Bureau s:
HAARLEM, Nassaulaan 51. Tel. Int. 13860. Giro nr. 142700. AMSTERDAM, N.Z. Voorburgwal 262.
Telefoon latere. 53170, Giro nr. 97946. ROTTERDAM, Stationsweg 24 Telefoon Interc 50540. Giro nr.
101981. 's GRAVENHAGE. Stationsweg 95, Tel. Interc. 111666. Giro nr. 43141. UTRECHT, Biltstraat 142
Telefoon Interc. 13473, Giro nr 149597. 's HERT OGENBOSCH. Stationsweg 27, Telef. Interc. 4286.
Giro nr. 129750, MAASTRICHT, Stationsstraat 20, Telef. Interc. 585t. Giro nr. 124690 VLISS1NGEN. Bad
huisstraat 5. Tel. 81. De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn o|) aanvraag verkrijgbaar
GCE^
„Tot ziens beste kerell Ik hoop dat
deze rustkuur je goed zal doen. Je zult
zelf echter ook mee moeten werken."
„Wat bedoel je 't Is mijn schuld toch niet,
dat ik me zoo moe en lusteloos voel."
„Toch wel! Als jij je dagelijksche dosis
NUGGET had gehad, dan zou je nu
geen rustkuur noodig hebben
SCHOENCRÊME VAN SUPERIEURE KWALITEIT IU erwu c
Zwart, Donker-, Middel- en Lichtbruin, Rood, Wit en Blauw.
Ken geheel nieuw, naar een bijzonder procédé gefa
briceerd haarverzorgingsmiddel van universeele en
buitengewoon intensieve werking, fl. 1.75 per fleseh.
F. WOLF F 6 SOHN* KARLSRUHE
Hoofdvertegenwoordiging voor Nederland
Firma E. M. Schlösser, Amsterdam C. Postbus 370
