Geen wonder
dat zij aller aandacht trekt
- zij kauwt eiken dag Wrigley 's P. K.
27
den weg in de weldoende koelte te
komen van de donker lommerende
boomen. Z'n paard, 'n prachtige vos,
dien de prins van Sylvanië tot z'n be
schikking had gesteld, leek even geluk
kig als z'n berijder. Terstond vertraagde
't z'n draf en begon op z'n gemak en
rondsnuivend naar de kanten door de
open dreef te stappen. Hij liet hem be
gaan, gooide de teugels over den nek
van 't, beest en gaf zichzelf over aan de
rustige, droomvolle eenzaamheid van
't woud.
De tijd ging voorbij zonder dat hij 't
bemerkte. Plotseling bracht z'n paard,
dat ineens stilhield, hem terug tot de
werkelijkheid. Enkele passen vóór hem
zag hij 'n man op den grond zitten, die
'n boek in z'n hand hield en naar hem
zat te kijken met 'n kalmte en 'n rust als
van de olympische goden.
„Neem me niet kwalijk, meneer,"
mompelde hij.
Hij bracht z'n hand aan z'n hoed en
wilde den anderen kant uit rijden, toen
hij tot z'n verbazing ontdekte, dat 't
gedeelte van 't boscli, waar hij zich be
vond, hem onbekend was. Waar was hij
in z'n droomerij aangeland? Hij had
niet 't minste idee van den tijd noch van
den afstand, die hem van 't kasteel
scheidde, 'n Geluk dat die man daar
zatDanischeff wendde zich naar
hem toe:
„Zoudt u me den kortsten weg kun
nen wijzen, meneer, om terug te komen
naar Rastek?" vroeg hij.
„0! U gaat naar Rastek?" zei de on
bekende.
Hij stond op. Langzaam kwam z'n
lange gestalte overeind. Hij was zoo
buitengemeen mager, dat z'n lengte er
nog meer door opviel, 't Boek, dat hij in
z'n hand hield, sloeg dicht en de man
stond nieuwsgierig den jongen ruiter
aan te kijken.
„U bent zeker 'n gast van den ouden
Karol?" vroeg hij kalm.
Danischeff fronste z'n wenkbrauwen.
„Ik ben de secretaris van meneer den
prins," verbeterde hij koel.
De andere begon te lachen, 'n Eigen
aardige lach, stroef en knarsend, maar
toch gul en goedhartig.
„Secretaris? Houdt u zich bezig met
koning Stephanus?"
Die man was ontegenzeglijk nieuws
gierig en goed op de hoogte, maar hij
had 'n vreemde manier van doen.
„Ik houd me bezig met koning Ste
phanus," zei Danischeff op zoo neutraal
mogelijken toon, „en ik vraag u hoe ik
't best naar 't kasteel terug kan komen.
Ik ben den weg kwijt geraakt en moet
op tijd terug zijn."
De man vóór hem haalde z'n hoekige
schouders op en ging onverstoorbaar
verder met z'n ondervraging:
„Hoe bent u hier gekomen?"
„Ik weet er niets van," bekende de
jongeman; „ik reed zoo maar wat rond
en m'n paard heeft geloopen, zonder dat
ik er op lette."
De onbekende begon opnieuw te
lachen.
„Ah! Meneer droomde? Dat is gek!
Er zijn dus nog jonge menschen, die
droomen. Dat zou ik niet gedacht heb
ben Die goede Briilé heeft dus alleen
z'n weg moeten vinden.
En hij streelde met z'n hand den neus
van 't dier, dat, ofschoon gewoonlijk
wat eenkennig, zich kalm liet aaien en
zelfs even 'n vergenoegd gehinnik uit
stootte.
„Kent u m'n paard?" vroeg Dani
scheff.
„Dat ziet u wel," zei de ander, nog
altijd lachend.
Toen, 't onrustig gezicht van den
jongeman ziende, besloot hij er toe hem
gerust te stellen en hij sloeg 'n ernstigen
toon aan:
„Weest u maar kalm, u komt niet te
laat voor de lunch. Ik zal u 'n weg
wijzen, waarlangs u in 'n kwartiertje op
Rastek bent. Maar ik eisch 'n vergoeding
voor den dienst."
„Welke?" vroeg Danischeff al meer en
meer verbaasd.
,,'t Recht om u 'n paar minuten m'n
gastvrijheid op te leggen."
„In orde," antwoordde Danischeff,
wien 't onverwachte avontuur begon te
vermaken.
Ze volgden 'n smal pad en kwamen
weldra op 'n open plek, waarop in 't
midden 'n huisje stond, dat oorspron
kelijk de woning moest zijn geweest van
'n boschwachter, maar dat vernuftig
verbouwd en vergroot was, zonder dat
't z'n landelijk uitzicht had verloren.
Danischeff bond z'n paard aan 'n
boomstam vast en volgde z'n gastheer
't huis in. Op 't geluid van hun voet
stappen verscheen er 'n dikke vrouw in
'n helrooden rok en zwart jak in een der
deuropeningen.
„Martha," zei de onbekende, „breng
ons 'n flesch Tokayer. Daar moet eens
op gedronken worden."
Hij keek om naar Danischeff.
Deze was op den drempel blijven
staan, stom van verbazing, 't Vertrek,
waarin hij stond, was 'n werkkamer,
sober gemeubileerd en vol boeken. Maar
waar hij z'n oogen niet van afhouden
kon, dat was 'n schilderstuk, opgehan
gen boven den schoorsteenmantel, dat
'n dorpje voorstelde met 'n spitsen toren
en 'n bouwvallig kasteel, 'n landschap,
dat hij onder duizenden zou herkend
hebben, want 't was z'n geboortedorp....
Te ontroerd als hij was om te spreken
wees hij met z'n vinger naar 't doek. De
onbekende knikte begrijpend en kwam
naar hem toe.
„Ja," zei hij, „dat wou ik u juist
laten zien."
„Maar hoeHoestamelde
de jongen.
De andere glimlachte:
„Dat heb ik geschilderd in den tijd,
toen ik aan schilderen deed en toen ik
de gast was van uw vader
De huishoudster kwam binnen met 'n
eerbiedwaardige flesch en twee glazen
op 'n dienblad. De onbekende vulde de
glazen met 't donker gloeiende vocht,
waarin ze tegelijk hun lippen doopten.
„Ik ben u eenigen uitleg schuldig,"
vervolgde hij. ,,'t Spreekt op de eerste
plaats van zelf, dat ik u al lang ken. U
hebt wel kunnen merken" en hij lachte
op 'n schalksclie manier „dat ik van
nature nog al belangstel in m'n even-
mensch. 'n Neiging, die sommige men
schen nieuwsgierigheid noemen."
Danischeff maakte 'n vage beweging
als betuiging van beleefdheid, maar hij
vervolgde met ondeugend tintelende
oogen„Ik heb daar overigens weinig be
rouw over; zoekt u dus maar niet mij in
m'n eigen oogen te verontschuldigen."
WORDT VERVOLGD
ANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijn! Donderdags. Tezamen met een der periodieken
u,7 Amsferdan>. Groot Rotterdam, 's Gravenhage in Beeld, Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland -
k' i P" kw"rtoal of f 0.1254 per week. Franco per post f 1.75 per kwartaal bij vooruitbetaling,
ivoionien t i.6v per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen en adreswijzigingen van post-
gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het bureau te Haarlem. Bureau's-
T 1 r 1 Nassaulaan 51. Tel. Int. 13866. Giro nr. 142700. AMSTERDAM, N.Z. Voorburgwal 262
in.nJ"'". Giro nr. 97946. ROTTERDAM. Stationsweg 24. Telefoon Interc. 50540. Giro nr.
101981. S GRAVENHAGE, Stationsweg 95. Tel. Interc. 111666. Giro nr. 43141. UTRECHT. Billstraat 142
telefoon luiere. 13473, Giro nr. 149597. 's HERTOGENBOSCH, Stationsweg 27. Telef. Interc. 4286.
Giro nr. 129750. MAASTRICHT, Stationsstraat 20. Teli f. Interc. 5851. Giro nr. 124690 VLISSINGEN, Bad
huisstraat 5. Tel. 81. De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar.
Haar onweerstaanbare glimlach heeft zij te danken aan
haar gezonde, hagelwitte tanden.
Het kauwen van Wrigley's P.K. is de meest natuurlijke
manier om de tanden schoon, gaaf en sterk te houden;
het verwijdert de kleine voedselresten, die zich tusschen
de tanden vastzetten en die tandbederf kunnen veroor
zaken. Bovendien bevordert het de spijsvertering.
Het kauwen van P.K. maakt verslapte en vermoeide gelaatsspieren
veerkrachtig; het herstelt de natuurlijke ronding van wangen en kin.
De fijne pepermuntsmaak zuivert en
verfrischt uw adem. Ook dit is van
belang voor uw persoonlijke charme.
Valt het U moeilijk uw gedachten bij
uw werk te houden, of verflauwt uw
belangstelling in sport of spel, gaan
uw zenuwen U parten spelen? P.K.
helpt U uw gedachten te concentreeren
en uw energie te verhoogen. Maak er
een gewoonte van om regelmatig P K.
te kauwen.
Koopt vandaag nog enkele pakjes en
houdt er steeds een paar bij de hand,
zoowel thuis als wanneer U uitgaat.
Vergeet ook vooral de kinderen niet.
Ze zijn er dol op en... P.K. is zoo goed
voor hun gezondheid.
WRIGLEY
De beste grondstoffen - de fijnste smaak.
Veel genot
voor weinig
5 cent
per pakje
m
