DAG, MENEER CHIPS
De jonge dokter (Robert Donat,
nieuwe taak. Eerzucht en kennis
over hij beschikte. Hektas waren
jonge karakters, welke
met baret) bij het aanvaarden van zijn
waren de voornaamste kwaliteiten waar
die onvoldoende voor de vorming van de
aan hem waren toevertrouwd.
„Dag, meneer Chips!" Bij
het begin van het schooljaar
begroeten de leerlingen den
nestor van de leeraren met
een blij saluut.
Vooral voor onderwijsdeskundigen en allen die in kinderopvoeding belang
stellen is deze Metro Goldwyn-lilm een zeer apart en aantrekkelijk docu
ment, wat echter niet wegneemt dat zij ook als ontspanningsfilm zeer
aan te bevelen is. Sam Wood voerde op verdienstelijke wijze de regie.
bliek, wiens medelijden aanvankelijk ge
wekt is met die onbegrepen figuur, geniet
van dien ommekeer en groeit erin als bet
ziet, hoe bij de eene overwinning na de
andere behaalt. Fijntjes, zonder overdrij
ving, speelt Robert Donat al de phasen in
dit leven en doet ons in dien meneer Chips
gelooven, alsof bij echt en waar bestaan bad.
Hij heeft deze film volledig aanvaard
baar gemaakt, wat, gezien het moeilijke
karakter van zijn rol geen kleine verdienste
is. Ook de sfeer van die school is bijzonder
goed getroffenzoo rustig en zonder sensatie
is het toch 'n buitengewoon aantrekkelijk
schouwspel geworden.
geconcentreerd. Hij wordt
geïntroduceerd als de man
zonder wiens aanwezigheid
men zich niet de opening van
een nieuw schooljaar kan
voorstellen. Hij is bemind en
heel populair, zoowel bij de
leeraren als bij de leerlingen.
Dat was echter niet immer
zoo en de film toont den
lieelen levensloop van meneer
Chips, van 't moeilijke begin
tot het glorierijke einde. Het
groot.e keerpunt in zijn leveu
was, toen een vrouw haar
bestaan aan het zijne ver
bond. Zijn dor en droog
ambt en zijn moeilijke,
stugge natuur worden door
die vrouw langzaam her
vormd en weldra ziet men
den voorheen zoo eenzelvi-
gen en gemeden leeraar het
middelpunt van de lieele
school worden. En het, pu-
Eigenlijk zou van deze film niets anders gezegd
mogen worden dan dat zij zoo echt warm
menschelijk is. Dat die menschelijkheid tot
uiting komt in een speciale omgeving, n.l. van een
Hoogere Kostschool of Universiteit, en dat de plaats
van de handeling een ander land is dan het onze,
doen aan dat feit niets en niemendal af. Soms krijgt
men zelfs het gevoel dat men als toeschouwer een
deel van die school is geworden. Men betrapt er
zichzelf op, dat men, net als meneer Chips, de oude
leeraar, gehecht raakt aan die omgeving en belang
gaat stellen in de wederwaardigheden van de
jongens, al blijft ook de oude ("hips, als de cen
trale figuur, de heele film beheerschen. Zoodra
de film is begonnen, wordt de aandacht op hem
Tijdens een onverwachte reis kwam een jonge vrouw in zijn leven en zij maakte van den een-
zelvigen man een alom
bemindmensch. Robert
Donaten Greer Gar son
Meneer Chips is op non-activiteit gesteld en leeft na den dood
van zijn vrouw in de nabijheid van de school, welke zijn heele
leven opeischte en waarvan hij een onafscheidelijk deel gewor
den is. Zijn huishoudster moet er steeds rekening mee houden
dat de jongens bij hem op thee-visitie komen.
