He haven van Helsinki. Op dm achtergrond de Hemelvaart-
l athedraal, in 1868 voltooid. He witte daken en vergulde koepels
dezer Grieksch-Katholieke kerk zijn ver in den omtrek zichtbaar.
De schuitjes tusschen de havendammen op den voorgrond voeren
de koopwaar aan. welke op het havenmarktplein wordt verhandeld.
Ret monumentale postkantoorgebouw
van Helsinki.
lien, omgeven door indrukwekkende
gebouwen, waartusschen fraai aange
legde parken.
Gedurende den langen noordelij
ken winter ligt Finland voortdurend
als met een dichte sneeuwdeken toe
gedekt. Vooral gedurende de eerste
drie maanden van het jaar gaat er
bijna geen dag voorbij of er valt een
stevig pak sneeuw. Maar in de hoofd
stad is steeds een geperfectionneerde
sneeuw-opruimdienst aan den arbeid,
waartoe iedere woningbezitter prac-
tisch het zijne bijdraagt, daar hij be
halve zijn stoep en trottoir ook het
straatgedeelte voor zijn woning heeft
schoon te houden.
Het groote marktplein met zijn hon
derden tentjes, zijn af- en aanzwer-
mende bezoeksters, in kleurige dracht,
biedt een schilderachtigen aanblik.
De properheid is er overigens even
spreekwoordelijk als in Nederland.
De haven van Helsinki, met zijn
uitstekend verzorgde kaden van gra
niet, is een der drukste en tevens ook
een der mooiste punten van de
hoofdstad.
Het modernste hotel, Form, met een torengebouw van
19 verdiepingen. Van het restaurant op de hoogste
verdieping heeft men een schitterend uitzicht aver de stad.
Alle belangrijke gebouwen zijn er in een halven
cirkel omheen gebouwd. Vanuit de zee is de Finsehe
hoofdstad onzichtbaar, totdat de boot door een mach
tige kloof in een muur van graniet is binnengevaren
in de haven-engte. Deze Zuiderhaven is dientenge
volge een van de best bewaakte havens ter wereld
en heet dan ook terecht de sleutel van het noorden.
an Januari tot ruim half April is de haven evenwel
door het ijs gesloten.
In 1934 telde de bevolking der Finsehe hoofdstad
meer dan een kwart millioen inwoners, levend van
scheepvaart, handel en industrie.
Helsinki kreeg stadsrechten in 1550, doch kwam
eerst tot bloei nadat een betere gelegenheid voor de
handelshaven, 5 km. naar't zuidwesten, was gevon
den. Daar groeide de nieuwe stad op een opgeheven
scherenbodem. De golvende rotsbodem komt nog
uit in het hoog en laag der tegenwoordige straten,
terwijl verschillende groote gebouwen, op afzonder
lijke rotshoogten geplaatst, het stadsbeeld beheer-
scheu.
Wanneer men in aanmerking neemt dat in 1900
het zielental slechts weinig meer dan een derde be
droeg van het tegenwoordige, dan is daarmee wel
zeer sterk aangetoond de belangrijkheid dezer sterk
groeiende stad, waarvan we den lezer op deze blad
zijden een aantal karakteristieke afbeeldingen laten
zien.
hoofdstad, kan men zich indenken. Het zal den
lezer daarom ongetwijfeld interesseeren eenige bijzon
derheden omtrent deze hoofdstad van het land der
Duizend Meren te vernemen, aan de hand van een
aantal fraaie opnamen op deze bladzijden bijeenge
bracht.
De suprematie van Helsinki als de hoofdstad van
Finland werd bevestigd ten gevolge van een gewel
digen en noodlottigen brand, in de historische stad
Abö (Turku) in het jaar 1827. Deze brand leidde tot
de verplaatsing van de aldaar gevestigde universi
teit naar de hoofdstad. Toch zijn nog altijd twee klei
nere universiteiten, een Zweedsche en een Finsehe,
in de havenstad Abö gevestigd.
Een moderne stad, zoo schreven we hierboven
van de Finsehe hoofdstad. Haar ontwikkeling als
zoodanig, meest in klassieken stijl, is vooral te dan
ken aan den architect C. L. Engel, dien men den „va
der der Finsehe architectuur" heeft genoemd. Het
oude Helsingfors, met zijn lage, houten huizen van
slechts één enkele verdieping, heeft plaats gemaakt,
en dat slechts in luttele jaren, voor een bijna volko
men nieuwe stad, met ruime straten en breede plei-
Een typische marktscène in Helsinki. De boeren
paarden staan midden in het drukke marktgewoel.
De Duthersche St. Nikolaaskerk te Helsinki is gebouwd op een
enorm voetstuk van graniet, vijftien meter boven het Senaats-
plein. Vijfenveertig breede treden leiden naar den ingang.
