V
Een centraal militair duivendepót van den Beichswehr. Men ziet: een indrukwekkend gebouw met ruime
buiten volières en „leggers", waarop de thuiskomende vogels landen. De Heeresbrieftaubenanstaltstaat te
Berlijn-Spandau. Merkwaardig hoe, zoowel de Engelschen als de Duitsehers en de Amerikanen niet te
vergeten, hetzelfde ras gebruiken, nl. de Belgische postduif, tot dusver nog steeds de beste stamzoo hooren
ook de Duitsche herder en het Iersche paard tot het internationaal dieren-oorlogsmateriaal.
Gedurende den Frausch-Duitschen oorlog van
1870 heeft de duivendienst ook wel goed beriehten-
werk verricht, maar er is toen niet uitgehaald wat er
uit te halen viel. Wat eraan haperde, was de (ver
meende) eenzijdigheid, dat ten eerste de vogels uit
sluitend naar één onveranderlijk punt wilden ot
konden terugvliegen en ten tweede, dat 'n duif nooit
met het antwoord terugkomt bij den afzender:
dus het ontbreken der ideale „heen-en-weer-duif.
Welnu, het eerste tekort is intusschen opgeheven.
Pas 'n veertig jaren geleden viel het een Japansch
officier toevallig op, hoe het bij de Japansehe
vissehers gewoonte was om duiven mee aan boord
te nemen om daarmee uit volle zee rapportjes over de
vischvangst, den gezondheidstoestand, enz., met de
hartelijke groeten naar den wal te zenden.
De familie antwoordde dan door per keerende post
duif) een brief te versturen, die dau aan een contra
duif werd meegegeven, welke tweede vogel omge
keerd op het vaartuig zijn broedhokj 3, met eventueel
eieren of jongen had. En nu is het opmerkelijk, dat
die boot-vogel zijn roerend perceel, dat zieli als schip
natuurlijk doorloopend verplaatst, toch óók bereikt.
Toen deze officier hierop opmerkzaam was geworden,
heeft hij proeven genomen met draagbare duiven
tillen en nadat men tot de overtuiging gekomen was,
hoe inderdaad 'n duif ook een zich verplaatsend adres
weet te ontdekken, kwamen voor het eerst in den,
toen woedenden, Japansch-Russischen oorlog van
1904-1905 mobiele duiveDstations in zwang. Aan het
Aisne-Marne front in den wereldoorlog werd door
loopend gebruik gemaakt van duivenwagens. Tijdens
het opschuiven van de linie, waar de duivenauto's
bijliooren, hebben bij dezen aanval 72 duiven 72 be
richten netjes overgebracht; dit overigens steeds in
tweevoud, soms drievoud, dus met duplicaatduiven,
want een duivenmededeeling wordt eerst dan geloofd,
wanneer die bevestigd is door de betreffende copie,
die een duplicaat duif meebrengt. Aan het Meuse-
Argonne-front had men door omstandigheden maar
vijf dagen om het duivenmateriaal te wennen.
Toch hebben toen 442 Amerikaansche vogels te za-
men 403 berichten doorgegeven, alhoewel de mobiele
duivenkarren door de troepenbewegingen telkens
van standplaats moesten veranderen en wel 15 tot
35 km. per etmaal opschoven; bovendien was het
uitzicht slecht en regenachtig.
Te onzent is een kundig 60-jarig postduivenfok-
ker in het Groninger ommeland, de heer J. C. Ryce,
sedert tientallen jaren doende enkelen „genialen"
Bij ons veldleger zijn de duiven als dienstplichtigen
na het instellen der radiografische (genie(diensten
afgevloeid, zooals de term. luidt. Tijdens de vorige
mobilisatie hadden wij echter duivenwagens met een
capaciteit van vijftig duiven, het geheel voorzien van
een gasmasker, dat zoo noodig den heelen duiven-
woonwagen met zijn gevederde bewoners gasproof
ton houden. Hier onze jongens en onze vogels bij
n velddienstoefening met „brood en koffie en duiven
mee nabij Ede. Het bevestigen van het ordonnans
briefje aan het ranke pootje.
exemplaren 'n vaste route in te studeeren; maar
daar een officieel militair corps van op te bouwen,
van welks betrouwbaarheid eventueel mensehen-
levens afhangt, is een tweede.
Om ten slotte het misverstand onder de leeken
op te heffen als zou een duif alléén (goed) vliegen van
zuid naar noord, diene dat onze Alg. Ned. Bond van
Postduivenliefhebbers met ongeveer 7000 leden uit
alle vier de windrichtingen wedvluchten organiseert.
De eindpunten zijn zuid-westelijk: Dax bij de
Pyreneeën (962 km.), in 't oosten Ciistrin in Oost-
Pruisen, noordwaarts Aalborn in Denemarken en
pal west Parkstone over het Engelseh Kanaal
(171 km.). Niettemin geeft inderdaad de vogel de
voorkeur aan het noordwaarts koers zetten, alhoewel
het record van 2 Juli 1938 gehaald is door een doffer,
die, mét wind achter, de ruim 500 km. van Apel
doorn naar Berlijn dns oostwaarts! aflegde
met 'n vaartje van eventjes dik 100 km. per uur.
DE JOSSELIN DE JONG
Hier een vergrooting van een stadsopname, per dui-
vencamera genomen. De vogel is op een hoogte van
veertig m. over de daken getrokken, uiteraard een
„laagte", die in vredestijd een vliegenier uit hoofde
van het internationaal verbod van de Air Naviga
tion Act om over een bebouwde kom te vliegen,
ten eenenmale verboden is, zoodat deze foto nimmer
van uit een vliegtuig gemaakt kan wordenen in
oorlogstijd wegens '1 luchtafweergeschut nog minder.
