29
tussehen de grootstedelingen te ontbranden. Maar
daar maakt de officier van O. en 0. snel 'n eind aan,
door met '11 forschen liamertik de. vergadering té
sluiten. Dan verdwijnt de luitenant haastig en" we
verdenken liem er sterk van, dat hij erg opgelucht is.
nu hij niet langer op 'n houten krukje behoeft te
zitten
ONZE VOETBALLERS IN ACTIE!
„Voetballers uittreden!" commandeert de sergeant
van de week den volgenden morgen bij het werk-
appèl, als de secties, keurig naar rechts gericht,
staan aangetreden. 1',ven is er 'n aarzeling in de
gelederen: in dienst kun je nooit weten! Als er om
pianospelers gevraagd wordt, is er meestal 'n fiksche
partij piepers te jassen en dus kijken de voetbal
liefhebbers de kat nog even uit den boom. Want dat er
écht gevoetbald zal worden, wil er voorloopig niet in.
„Hoe bestaot 'tverwondert zich Overstappie,
die bij den keukenwagen 'n overcompleet stuk kaas
Verwerkt.
Nu houdt de luitenant van O. en O. 'n fonkel-
nieuwen bal omhoog. Dat helpt; bij bosjes komen de
voetballers naar voren.
„Om half twee houden we 'n oefenwedstrijd,"
maakt de luitenant bekend, als hij er tweeëntwintig
heeft uitgepikt. „Vanmorgen hebben jullie oorvée"
Wie uitknijpt, speelt niet mee."
En nog nimmer heeft 'n sergeant van de week
zulke gewillige corvéeërs gehad.
Bepaald ideaal is liet terrein niet, waar Over
stappie ons dien middag brengt. Stellig voldoet het
niet aan de eischen, die de heeren van den K.N.V.B.
omtrent afmetingen stellen, 't Vertoont zelfs 'n vrij
aanzienlijk niveauverschil, waardoor 't eene doel
minstens een meter liooger ligt dan 't andere. De
doelen zelf zijn ook niet veel zaaks. Er staan aan
weerszijden alleen maar een paar latten in den
grond en die grond is hier en daar nog modderig ook!
De sergeant van O. en O. moet vanmiddag den
weekdienst overnemen van z'n collega, die met verlof
gaat. Daarom heeft hij niet veel tijd en verdeelt
haastig de partijen. De chauffeur met de twee linker
beenkappen, die in onze commissie de belangen dei-
voetballers behartigt, wordt tot captain van de eene
ploeg gekozen en Papkind zal het andere elftal aan
voeren. Overstappie ontbreekt natuurlijk niet, maar
vóór hij de hem aangeboden plaats als midvoor
aanvaardt, stelt hij den eiseh, dat 't aanwezige
paardenvolk eerst de blinkende sporen afdoet!
En dan komt .Jilles aan de beurt. Jilles ziet er
prachtig uit. Hij heeft 'n voetbalbroekje bemachtigd
en 'n trui, die hij over al z'n borstrokken heeft aan
getrokken. Sportkousen bezit hij nieten daarom hoeft
Jilles z'n beenwindsels maar om z'n bloote beenen
gewonden.
„Heb jij wel 's gevoetbald?" vraagt de sergeant,
„Van mien derde jaar af," pocht Jilles en die stoute
bewering bezorgt hem 'n eervolle positie als rechts
back, onmiddellijk vóór zijn aanvoerder, den chauf
feur. die het laaggelegen doel zal verdedigen.
„Goed afhouwe, Jilles," instrueert de keeper hem.
,,'t Komt best in order," belooft Jilles en dan
brengt de brave Fries ons allen in verbazing: uit 't
achterzakje van z'n voetbalbroek diept hij 'n rol
zware pruimtabak op en dan steekt hij doodbedaard
'u omvangrijke versnapering achter z'11 kiezen!
De sergeant blaast op z'n tirailleerfluit en 't spel
kan beginnen. Midvoor Overstappie brengt den bal
111 beweging en probeert met z'11 mannen tegen de
helling op te komen. Blijkt '11 moeilijke opgaaf en
tot overmaat van ramp hebben ze den wind ook nog
tegen. Een gevaarlijke aanval wordt het dan ook
niet en spoedig komt het leder de helling weer afrol
len. Nu nadert het oogenblik, dat Jilles handelend
zal optreden. Hij verplaatst z'n versnapering eens en
steekt n been uit; de bal blijft liggen.
„Hierheen, Jilles!" roept de chauffeur, die geheel
ongedekt staat en den bal met 'n forschen uittrap
wil wegwerken.
Heel bedaard draait Jilles zich '11 slag om, hij mikt
eens en geeft dan 'n fikschen trap. En hij heeft succes
ook, want hij schiet keihard in eigen doel!
„Goal, goal, één-nul," juicht de ploeg van korporaal
Papkind.
„Kool, kool," roept ook de brave Jilles. Even is
de chauffeur sprakeloos van verontwaardiging.
„Leelijke grasneger!" brult hij dan. „Je schopt in je
eige doel, sufhoofd!"
„E11 jou zeiden zelfhierheen," verdedigt, de rechts
back zich.
Dan geeft de chauffeur het op. Jilles wordt naar
een ongevaarlijke plaats in de middenlinie verban
nen én Overstappie gaat 't opnieuw probeeren. Ook
dezen keer heeft hij weinig succes. Korporaal Papkind
en z'n mannen weten van geen wijken en spoedig
wordt de chauffeur ten tweeden male gepasseerd.
/oo gaat hef door, de stand is al 6-0, als Overstappie
de eer redt en voor 'n tegenpunt zorgt. Maar al gauw
is 't. in de verdediging weer mis, drie maal achtereen
moet de chauffeur „visschen".
„Jou kenne beter efkes weggaan," raadt Jilles hem.
„Dat komt er fan, as se '11 frijer met twee linker -
beene in t doel sette," meent Overstappie.
„Op zoo'n veld kan niemand spelen!" zegt de
chauffeur nijdig. „As je nóg 's wat weet."
„As je n ander feld wil hebbe, mot je maor sien,
dat je in 't Nederlandsch elftal komt," adviseert de
facteur. „En as ik het soo 's bekijk, ben je al aordig
bezig."
Dan is het tijd voor half-time. Er wordt even ge
pauzeerd en nu krijgt Overstappie's ploeg wind en
helling mee. 't Gaat direct stukken beter, zelfs Jilles
komt er in. Met z'n pruim stijf achter z'n kiezen
geklemd, komt hij in volle vaart de helling afdalen,
't is alleen maar jammer, dat hij in zijn ijverden bal
voorbijloopt.
JILLES VERSLIKT 7.IFHI
De sergeant van O. en O. is op de fiets vertrokken
en nu niet langer het fluitje van den scheidsrechter
HRotgaks
weei klinkt, wordt het spel er niet zachtzinniger op
In het team van Papkind speelt ook onze ordonnans
mee, 'n pootige Groninger, die zich sedert het begin
van de mobilisatie onder deskundige leiding van den
sergeant-majoor tot '11 gerenommeerd theezetter
heeft ontwikkeld. Van voetballen weet hij weinig
af. maar dat belet hem niet, zich energiek in den strijd
te werpen. En dan maait hij zóó met z'n lange
beenen, dat het zaak is, hem zorgvuldig uit den we»
te blijven.
„As je tegen die gooser oploopt, motte se je meteen
in de ripperaosie geve," moppert Overstappie, terwijl
hij z'n pijnlijke schenen wrijft.
„Jullie kunn'n niks hebb'n," grinnikt de Groninger
en opnieuw stormt hij naar voren. Na een dollen
ren komt hij opnieuw in contact met Overstappie.
Even staat de facteur te glibberen, dan duikelt hij
met z'11 neus in de modder.
Overstappie is woest!
„As dat stuk moordenaor krijgt, wat ik 'm gun,
maokt ie de nieuwe aordappeltjes niet meer mee,"
foetert hij. I)an trekt de facteur zich wijselijk uit 't
strijdgewoel terug en levert, op z'n bekende manier
als radioreporter 'n ooggetuige-verslag van 't sport -
tieve evenement.
„Daor komt die Groningsche stamboek-stoomwals
weer anmaoie met se lange stelte. Kwak. d'r
gaot d'r weer een tegen de flakte, je ken hier se nek-
wervels lioore kranke. Hatsé. korporaal Pap
kind leit op se rug te sparteledaor heb Opa de
balnééja, hij heb '111 tóch. Met se fijve
komme die roovers op 'm af. as d'r nou maor
niks an se snor komtgewoonweg 'n schandaol
sooas se met soo'n ouwe man huishouwe.
Natuurlijk delft Opa het onderspit in het ongelijke
gevecht en eer hij overeind gekrabbeld is, kondigt
luid gejuich aan, dat de chauffeur opnieuw is ge
passeerd.
„Luisteraors en andere belangstellende!" brult
Overstappie, „we hebbe hier op 't feld 'n soorte
ment jubeleum, want die sloome kieper fan ons laot
net se tiende bal door. D'r forrnt sich dan ook
spontaon '11 huldigingskomité, dat nou in looppas op
de kool afkomt.... se gaone 'm seker 'n krans
geve. néé, se wille 'm afdroge, want 't feestfarke
gaot 'r met 'n reuse faort fandoor.
Met een algemeene jacht op den onfortuinlijken
doelverdediger eindigt, de strijd. Net voor het doel,
dat liij op zulk '11 onwaardige wijze verdedigde,
krijgen de spelers hem te pakken en de chauffeur"be
leeft bange oogenblikken, als de bende zich op hem
stort. Gelukkig komt juist de sergeant van 0. en O,
aanfietsen, 0111 eens te kijken hoe 't er mee staat.'
Di ie forsche fluitstooten maken snel een einde aan
de worsteling.
Als de sergeant het kluwen heeft ontward, blijkt,
dat de chauffeur er nog betrekkelijk goed is af
gekomen. De man, die 't gelag betaalt, is de brave
Jilles uit TietjerksteradeelOp onverklaarbare wijze
is het hem gelukt, heelemaal onderaan te komen en
het is dan ook 'n erg ontoonbare Jilles, die nu
moeizaam uit den modderpoel opkrabbelt.
„Heb je nog aosem, Jillesinformeert O verstappie.
„Se hebbe je aordig door mekaor gefrommeld, broer.
Maor waorom trek je soo'n leelijke bakkes?"
Jilles maakt 'n paar krampachtige slik-'
bewegingen. „M-m-mien pruumke," stottert
hij dan en als eenige verdere explicatie wijst
hij op z'n maag.
Bulderend gelach barst los: toen Jilles zoo
111 de verdrukking zat, heeft hij de kostelijke
tabaksversnapering, die hij zelfs als voet
baller achter z'n kiezen had, doorgeslikt!
Overstappie staat naar adem te snakken.
„Hoe bestaot 't!" hijgt hij. „Dat sal ik an
Mientje fertelle
Maar dan zet de arme Jilles zóó'n onge
lukkig gezicht, dat Overstappie van z'11
voornemen afziet. Want er zijn teekenen.
die er op vijzen, dat het wat worden zal
tussehen Jilles, den eenigen vrijgezel van
onze sectie, en de bevallige Mientje uit 't
vischwinkeltje. En wie is zoo'n verstokte
wreedaard, dat hij versperringen zal bouwen
op de kronkelpaden van een jong ontlui
kende liefde
L.
Metz'n tabakspruim stijf achter z'n liegen geklemd
komt Jilles de helling af dalen, 't is alleen m aar jammer,
dat hij in z'n ijver den bat voorbijloopt.
