DE SCHOT VA IK
SCOTLAND YARD
OOGEN-MISÈRE worden
BI-ARTITA
Mag Uw krant de oorzaak van
/50de6a&i#*4H
31
Vervolg van bladz. 18
„Nelson? Nelson? Daar kan ik je mee helpen,
agent! Hij heette Horatio van z'n voornaam, en
hij is bij kaap Trafalgar gesneuveld, eenentwintig
October achttienhonderd vijf
Agent Kotser bekrabde zijn hoofd en deed toen
zijn boekje open. „Overleden, eenentwintig tien
achttienvijf," mompelde hij, al schrijvend. „Ik
geloof toch niet dat 't klopt! Enfin, de inspecteur
kan nooit zeggen, dat ik m'n best niet heb gedaan
om achter dien Nelson z'n voornaam te komen!"
„Wat beteekent een voornaam nu eigenlijk?"
zei Glencannon, zijn koers herstellend. „Trouwens,
wat beteekent een achternaam óók? Dak aan
namen, zeg ik maar! „Een roos, die anders heet,
ruikt even zoet," zegt de dichter. Dat geeft u toch
zeker toe, agent?"
„Ik geef niks toe," bromde agent Kotser. „In
ieder geval.. die reuk, die je daar ruikt, is géén
lak, da's gebakken bokking, dus wat klets je?
Veronica!" schreeuwde hij klaaglijk. „Veronica!
Ik snak naar m'n thee!"
„Ik kom al, Jamie!" Mevrouw O'Halloran trad
binnen met een blad, waarop een ham, een schotel
gebakken bokkingen, drie theekopjes en een flesch
jenever. „Haal de tafel maar bij, jongens, en tast
maar gauw toe 't is nou nog heet!" moedigde
zij aan.
De bokkingen waren heet, en 't brood met jus'
ivas heet en machtig, maar de jenever was heet of
koud, teer of machtig, of alle vier tegelijk, al naar
de zenuwvezels reageerden, die het op zijn dalings-
weg toevallig verscheurde. Nu had meneer Glen
cannon steeds een soort wetenschappelijke belang
stelling voor tafeldranken gekoesterd, dus boeide
hem de veelvoudige uitwerking van die jenever;
nog nooit had een drank hem zoo aangedaan, en
dus wilde hij zijn deskundigheid ver-
grooten. Terwijl dus de anderen voor
namelijk aten en koutten, hield hij
zich voornamelijk met proeven bezig.
En ja, hij kwam aardig op weg, om de
Wet van Glencannon te ontdekken.
Zijn twijfel was nog slechts gering.
Nog enkele contra-proeven, en hij dorst de stelling te
verdedigen: hoe lager de jenever in de flesch zonk,
hoe hooger ze steeg in zijn hoofd.
Hij stond op het punt zijn stelling onder woor
den te brengen en aan de vergadering voor te
leggen, toen hij een zonderlinge daad van agent
Kotser gewaar werd. Die had namelijk Glencan-
non's theekopje genomen en bestoof er den buiten
kant van met fijn grijs poeder uit een flesehje. Hij
dacht na, of hij het spreekwoord van den os in den
porseleinwinkel niet op een geestige manier te pas
kon brengen, maar mevrouw O'Halloran maakte
hem in de war, door zelf het woord te nemen.
„Hij haalt je vingerafdrukke op!" fluisterde zij
opgewonden. „Wat werkt Jamie secuur, hè? Niks
in z'n hoofd dan misdaden en schurken, as ie ten
minste z'n likdoorns effetjes vergeet, 't Is 'u
schandaal, dat ie niet al lang bij de recherche is
hij had al jaren in burger moeten loopen!"
„Rijen!" zei Glencannon. „Iemand, die op z'n
beenen niet staan kan, moest 'n auto hebben, of 'n
fiets, of 'n autobus, of rolschaatsen, in ieder geval
iets op wielen!" Hij schertste, maar lette onderwijl
schuw op Jamie's arbeid. Hij wist menschelijker-
wijze zeker, dat hij door de Londensche politie niet
gezocht werd, maar kon niet nalaten te bepeinzen,
dat de wereld groot was, en dat het vingerafd rukken -
systeem internationale verspreiding had gevonden.
Hij nam dus met voldoening waar, dat de poedering
van het theekopje geen resultaat opleverde, en
schreef dit toe aan de knagende werking van den
alcohol, die zich zelfs door het aardewerk heen
had laten gelden. Voor alle zekerheid bevochtigde
hij zijn servet met jenever en wreef daarmee
heimelijk de stelen van zijn mes en zijn vork af.
„Zoo, laat nu de bloedhonden maar komen!"
verzuchtte hij opgelucht.
„Welke bloedhonden?" vroeg mevrouw O'Halloran.
„Bloedhonden? Wat bloedhonden!" brulde agent
Kotser het theekopje in. „Ik vroeg oin Whitehall
één-twee-één-twee, da's 't telefoonnummer van
Nieuw Scotland Yard! Krijg ik 't nou of krijg ik
't niet?"
„Ha ha ha, kijk hém! Hij heeft te diep in 't
glaasje gekeken, geloof ik!" grinnikte meneer Glen
cannon. ,,'n Mooi heer! Probeert jenever uit de
telefoon te drinken! Nu begin ik te begrijpen, dat
je beenen niet stevig genoeg zijn om er op te
staan
„Hij had iets met wieletjes moeten hebben," zei
de weduwe O'Halloran. ,,'n Autobus, of rolschaatse
onder ze schoentjes of zoo
„Klets alsjebliéft dien zwamneus niet na,
Veronica," verzocht de agent, en terwijl hij de
weduwe dreigend aan bleef kijken, beet hij uit zijn
eigen theekopje een half maantje en spuwde het
zichtbaar ontevreden uit.
„Kletsen? Zwamneus?" Mevrouw O'Halloran
liet een doordringenden kreet hooren en greep het
hammebeen. „Leelijk ordinair stuk inensch!" kijfde
ze, met het restant van de ham toeslaande, „is
dat laai waar zoo'n keurige man as meneer Glen
cannon bij is?"
Meneer Glencannon vond, dat de twee het nu
druk genoeg met elkaar hadden, om zijn ver
dwijning voorbij te zien. Hij stond op, sloop op
zijn teenen de kamer uit, voorzag zich van zijn
hoed en liep den klammen mist in.
„Pff!" herademde hij, „ik ben uit haar klauwen,
voor 't oogenblik ten minste, maar ik mag wel
gauw zorgen, dat ik den smaak van de jenever
kwijtraak. Is me dat drinken?"
Hij liep op den volgenden hoek een kroegje
binnen, bestelde een dubbele Duggan's Dauw en
begon met ernstig gelaat den smaak in zijn mond
te verbeteren. Al verbeterend wendde hij zich naar
den heer aan zijn linkerhand, die opging in bier.
„Laat je heele gezicht eens zien, broer!" beval hij.
„Hè?" De bierdrinker plofte kribbig zijn glas op
de toonbank. „Wie ben jij?"
„Hoor eens broer, een beetje beleefd," waarschuwde
Vervolg op bladz. 34
De zekerste manier om Uw oogen te
bederven is: lezen en werken bij te
weinig licht. En bedorven oogen zijn
nimmer meer te herstellen! Let er toch
op, dat de middenlichten van Uw ver
trekken elk een lamp van minstens
150 dekalumen bevatten en beschouw
een extra leeslamp toch nooit als
weelde! Voor geen millioen koopt
U nieuwe oogen, maar voor een
paar centen aan stroom verschaft U
zich een heelen avond weldadig
licht, wanneer U de zuinige Philips
„Bi-Arlita" lampen toepast!
PHILIPS
LAMPEN
