De kruiser „Ként", wélke de Nürn- berg" den genadestoot toebracht. 0KÊÊB es lichtgrijs geschilderde oorlogs- X schepen, de pantserkruisers „Scliarn- f horst" en „Gneisenau". gevolgd door 'Ie kleine kruisers „Emden", „Leip- zig", „Dresden" en „Nürnberg", doorploegen met hun voorsteven de golven van den Stillen Oceaan. Zij vormen het onder bevel van admiraal graaf von Spee staande Duitsche Zuidzee- eskader. Men schrijft Augustus 1914 en Duitschland bevindt zich in oorlog. Von Spee staat op een verloren post, en hij is zich zijn hopelooze positie ten volle bewust. Had Churchill, de eerste Lord der Engelsehe Admiraliteit niet nog kort geleden de beteekenisvolle woorden ge sproken „Dat Duitsche Zuidzee-eskader kan men vergelijken met een bouquet bloemen in een vaas. Heel aardig om er naar te kijken, maar reeds bij voor baat aan het verderf prijsgegeven"? Langzaam maar zeker sluit zich de ijzeren ring van machtige tegenstanders om zijn kleine vloot. Hij beschikt slechts over enkele, meerendeels verouderde en langzame schepen. Steunpunten voor provian deering en brandstofaanvulling ontbreken hem ge heel, evenzoo een goed werkende berichtendienst. Een doorbraakpoging, met het doel naar het vader land terug te keeren, is onder de bestaande omstandig heden uitgesloten. Bij het uitbreken der vijandelijk heden heeft de Duitsche marineleiding, wetende dat zij het eskader aan zijn lot moest overlaten, den com mandant opdracht gegeven, geheel volgens eigen initiatief te handelen. Von Spee deed wat hem zijn plicht, zijn liefde en trouw aan zijn land verplichtten te doen; met den dood voor oogen op zijn DE ACHTERVOLGERS DER „GRIJZE WOLVEN Admiraal Sir C. Craddock, de bevelhebber van het Engelsehe Zuidzee-eskader in den slag bij Coronet Admiraal Sturdee, de opvolger van admiraal Craddock en de bevelhebber der Engelsehe vloot bij de Falkland-eilanden. post te blijven. Maar zonder slag of stoot zich aan de genade van den vijand overgeven, dat nooit. Onmiddellijk na de oorlogsverklaring verzamelt hij zijn schepen bij de Paaseheilanden en zet in eskader- verband koers naar het eiland Mas a Puera. Door kun dig manoeuvreeren schudt hij het Engelsehe Zuidzee- eskader onder admiraal Craddock, dat hem reeds sinds enkele weken „schaduwde", van zich af. Maar dadelijk verschijnt een nieuwe achtervolger: admiraal Jerram met de kruisers „Hampshire", „Minotaur" en „New Castle". Ook hij moet op een dwaalspoor gebracht worden. Daartoe geeft Von Spee aan den commandant van zijn kleinen kruiser „Emden" bevel, het smaldeel te verlaten, den In- dischen Oceaan op te varen, en door het verrichten van snelle operaties den vijand zooveel mogelijk af breuk te doen en tevens de aandacht van het eskader zelf af te leiden. Op het vlaggeschip „Scharnhorst" gaat een vlag- signaal omhoog; „Kruiser „Emden" gedetacheerd". Het kleine schip maakt zich uit het eskaderverband los, wendt den steven en begint zijn kruistocht in de Indische wateren, welke het tot den beroemdsten „raider" uit den wereldoorlog zou maken. Afgaande op de alarmeerende berichten,welke hem reeds spoedig bereiken, wijzigt Jerram, denkende dat hij met het geheele eskader te doen heeft, zijn koers in de richting der „Emden", waardoor Von Spee's opzet volkomen gelukt. En van dit oogenblik af kennen de ambtenaren in Whitehall, den Engelschen marinestaf, geen rustig uur meer. Koortsachtig is de stemming welke daar heerscht, en die culmineert in de uitentreuren her haalde vraag: „Waar is graaf von Spee?" Want Von Spee bedreigt Enge- lands heerschappij ter zee op on gekende wijze. Dra geeft men zijn schepen den bijnaam van „Grijze Wolven". En die wolven bijten van zich af, hard en raak. Als 'n mo derne Wiegende Hollander waart de admiraal met zijn handjevol schepen rond over den oceaan, on verwacht en bliksemsnel opdoe mend, toeslaand, om dan weer op mysterieuze wijze te verdwijnen. In alle kalmte vernielt hij den telegraafkabel Canada-Australië, hoewel ieder moment de gevechts- masten der Australische en Nieuw- Zeelandsche dreadnoughts aan den horizon kunnen opduiken. Vijande lijke handelsschepen worden in den grond geboord, seininstallaties en voorraadmagazijnen op tal van plaatsen in elkander geschoten. Hij verschijnt bij Honolulu, vlak daarna bij de Christmas-eilanden. Dan zet hij koers naar de Fransclie kolonie Tahiti. Om zes uur des morgens komt het eiland in zicht. Om zeven uur 14 min. openen de De „Gneisenau"welke den 8sten December 1914 door de Engelschen bij de Falkland-eilanden tot zinken werd gebracht. De „Scharnhorst", welke eveneens op den Ssten De cember 1914 nabij de Falkland-eilanden het onder spit moest delven. batterijen der stad Papeete 't vuur op de Duitsche kruisers. Om acht uur zijn deze batterijen tot zwijgen gebracht, en om negen uur 45 min. is de vijandelijke kanonneerboot „Zelée" in den grond geboord en zijn de groote hoeveelheden krijgsvoor raad op de kust in brand geschoten. Tijdens dit vuur gevecht begeeft zich een Fransche barkas full speed naar een bij de haven staanden grooten ijzeren signaal- mast. Met doodsverachting bevestigen de Fransche matrozen een springlading, en voordat men het kan verhinderen, ligt de mast dwars voor den havenmond, dezen geheel blokkeerend, zoodat de Duitsche schepen niet kunnen binnenvaren. Op de commandobrug van de „Scharnhorst" zegt Von Spee tegen zijn ar tillerieofficier: „Dappere kerels. Niet beschieten." Dan wendt het eskader den steven en verdwijnt in den mist. Waar is Von Spee Honderden geallieerde schepen zoeken hem sinds maanden, maar op geniale wijze heeft hij steeds kans gezien zich aan zijn achter - volgers te onttrekken. De kring van drijvers rondom de „Grijze Wolven" wordt echter steeds nauwer en nauwer, en eindelijk gelukt het aan zijn eersten achtervolger, admiraal Craddock, hem te ontdekken. Op den lsten November 1914 raken de beide tegen- standers bij Coronel met elkander slaags. Het wordt pas laat licht op dien dag. Tot het mid daguur was het weer heiig. De zee staat hol, en in den sterken noordwestenwind slingeren en stampen de schepen zoo hevig, dat het water dikwijls borrelend tot binnen de geschuttorens dringt. Met volle vaart jaagt Von Spee's eskader in zuidelijke richting.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 3