„ik
BEN
PHILOMÈNE
Bij een voorstelling
van Filomeentje
door Charlotte Kohier
De ijdele lach van de met zichzelve ingenomen
Philomène Deblieck.
Daar zit midden op het tooneel, in
een halven krans van matig
glanzend voetlicht en tegen een
achtergrond van donkere drape-
rijen in statigen, fluweelen val, mejuf
frouw Philomène Deblieck, boerenmeisje,
maar niettemin oud-leerlinge van het
Instituut der Eerwaarde Zusters van
Sainte Croix. Zij gaat er prat op en zegt
dat zelf, als het opgetrokken gordijn
onbeweeglijk hangt en over de volle zaal,
aan de andere zijde van het voetlicht,
een volmaakte stilte gekomen is: „Ik ben
Philomène Deblieck.
Mevrouw Charlotte Kohier draagt voor
