DE SCHEPPER DER
MAGINOT LINIE
GORDEL VAN STAAL EN BETON
ksÉsJS-jl
De machtige vestingwerken, die Frankrijks
grenzen naar de oostzijde verdedigen, ontlee-
nen hun naam aan André Maginot, die als
gewoon soldaat in den vorigen oorlog in het
Fransche leger diende. De verwoestingen, die de strijd
op Fransch grondgebied had aangericht, hadden
Maginot tot het inzicht gebracht, dat een eventueel
volgende oorlog zich niet meer op Fransch grond
gebied moest afspelen en dat er dus middelen en
wegen moesten gevonden worden om Frankrijks
grenzen op de meest kwetsbare plek, het oosten,
afdoende te beschermen. Het resultaat zijner
berekeningen en overpeinzingen was het grootsche,
machtige scheppingswerk, dat zich van Zwitserland
tot Luxemburg uitstrekt en algemeen bekend werd
als de Maginot-linie. Toen hij in de na-oorlogsjaren
minister van oorlog werd, kreeg hij zijn kans om
zijn idee te verwezenlijken en samen met Painlevé
had hij rust noch duur voordat hij zijn meening
omtrent Frankrijks noodzakelijke verdedigingsmid
delen had doen zegevieren. Zijn herhaalde waarschu
wingen aan het Fransche volk „Wij moeten sterk
blijven. Wij moeten niet schermen met onze degens,
maar ze evenmin over onze knieën breken" vonden
weerklank en verwezenlijking. Hij was een van de
meest op den voorgrond tredende figuren tijdens de
Ruhr-bezetting en een onverbiddelijk voorvechter
van alles wat hij voor Frankrijks veiligheid onver
mijdelijk achtte. Hij was het ook die, later als minis
ter van koloniën, den bouw van sterke fortificaties
bepleitte in de overzeesche gebieden en den aanleg
aldaar van machtige reservoirs, waaruit het moeder
land in tijd van nood naar wensch zou kunnen put
ten. Hij leefde juist lang genoeg om de uitwerking
van zijn project in volle bedrijvigheid te kunnen
zien. Meer dan eens kwam zijn presidentschap der
republiek ter sprake, maar zijn sterk getinte over
tuiging scheen hiervoor telkens een onoverwinnelijke
handicap te zijn.
Ook van phvsiek oogpunt gezien, was hij een zeer
merkwaardig mensch, met zijn lange, uitstekend
geproportionneerde gestalte van ongeveer een meter
tachtig en zijn expressief krachtig gelaat. Alleen
een nauwelijks merkbaar trekken van het eene been
herinnerde aan de wonden, die hij in den vorigen
oorlog had opgeloopen. Daar hij nog altijd een voet
grooter bleek dan de meeste generaals en officieele
persoonlijkheden, stak zijn figuur op alle vergade
ringen en conferenties steeds domineerend boven
die van alle anderen uit en werd ieders blik onmid
dellijk getrokken door de ernstige, sympathieke ver
schijning van den man die, begonnen als eenvoudig
poilu, zoo'n merkwaardige en snelle loopbaan
achter den rug had. Zijn persoonlijke moed en dap
perheid bezorgden hem in den wereldoorlog de
sergeansstrepen en na ettelijke, zelfs zware,
verwondingen de militaire medaille. Een onderschei
ding die overigens alleen werd uitgereikt voor opval
lende daden van moed en opoffering. Bij Verdun
werd hij zoo zwaar gewond dat hij uit den militairen
dienst werd ontslagen. Wat overigens voor hem heele-
maal geen beletsel bleek te vormen om zich aan den
dienst van zijn vaderland te wijden.
Maginot behoorde tot de meest populaire figuren
van Frankrijk, vooral bij zijn soldaten. Daar hijzelf
een lekkerbek was van het eerste gehalte, zorgde
hij er als minister van oorlog voor dat de poilu's het
beste kregen van wat er te krijgen was en als hij een
inspectietocht maakte, liep het onderzoek steeds
en onveranderlijk weer over hetzelfde onderwerp:
hoe is het eten? Zijn zorg voor de oudgedienden en
invalieden won hem de achting en de liefde van de
VERBLIJF
Soldaten
VERBLIJF
OFFICIEREN
Diesel motoren
voor luchten UCHT.
soldaten verblijf
naar de
SLAAPZALEN
:Telephoon bureau
administratie
Hospitaal
verplegings art.
ONOER&RONDSCHE spoorweg
VERBINDING
Ammunitie opsla®,
plaatsen
André Maginot, die in 1914 den oorlog inging ale een
voudig poilu, doch wiens dapperheid en onversaagdheid
hem tot de hoogste posten leidden, die Frankrijk aan zijn
zonen te geven had.
militairen van eiken rang en stand, voor wie hij. hetzij
als minister van oorlog, hetzij als minister van
koloniën, enz. steeds het beste probeerde te bewerk
stelligen. Maar de grootste roem, die zijn herinnering
ten deel is gevallen en die hem in Frankrijk en daar
buiten een onvergankelijke onsterfelijkheid heeft
bezorgd, is en blijft ongetwijfeld zijn grootsch, ook
in het buitenland zoo hoog geprezen scheppings
werk: zijn Maginot-linie. Hij overleed op 7 Januari
1932 aan een hartaanval, nog voordat hij zijn werk
tot een goed einde had kunnen brengen, maar hij
wist dat het in veilige handen was en dat Frankrijk
niet zou blijven staan op den weg, dien het onder
zijn stuwenden drang was ingeslagen. Zijn idee is
realiteit geworden. De gordel van staal en beton is
verrezen, die gordel, waarvan de bezetting de ken
schetsende speldjes en teekens draagt met de woor
den: „On ne passé pas";
hier komt men niet voorbij.
Dat was het doel van
André Maginot, wiens
geniale ver vooruitziende
geest Frankrijk een wapen
probeerde te schenken, dat
een waarborg moest zijn
voor zijn veiligheid.
Ofschoon het niet gemakkelijk
is zich precies een denkbeeld
te vormen van deze merk
waardige verdedigingslinie,
die de Maginot-linie heet,
geeft deze duidelijke door
snede, vervaardigd door een
Engekchen teekenaar naar
hem verschafte gegevens, toch
een mij stérk idee van de
ingewikkelde technische en
andere problemen, die bij
het bouwen van dit machtig
werk een voorname rol heb
ben gespeeld. De Maginot-
linie, die tot voorbeeld heeft
gediend voor alle militaire
versterkingen, die de laatste
tien jaren in Euro-pa zijn
ontworpen, heeft het voor
deel van een natuurlijke lig
ging en slingert zich, haast
onzichtbaar van boven ai,
als een gevaarlijke gordel
van Zwitserland tot Luxem
burg. Versterkingen, pantser
koepels en blokhuizen rijgen
zich aan en in elkaar als
onderdeélen van een enormen
ketting, die zich niet alleen
voortplant aan de opper
vlakte, maar zich vooral
ondergrondse}) uitdiept tot
machtige wegen, galerijen,
pleinen, spoorwegen, enz.
waarvan onze door sn ede een
sprekend beeld geeft.