'V
23
%R0TGAHj
„Hoe bestaot, 't?" zegt Overstappie verbaasd.
„Heb je die al lang hier1?"
„Meegebracht, toen ik op'roepen werd," glundert
Jilles. „Ik dacht: voor de winter ben 'k vast niet
weer thuus!"
U ziet, onze Jilles is blijkbaar op alle gebeurlijk
heden bedacht, doch de rest van de sectie toont
zich minder ingenomen met het vooruitzicht van
een vorstperiode,
„Je zal met (lie kou op wacht staan," zegt de
motorordonnans. „Dan
vrieze de oore van je
kop."
Jilles, die z'u schaat
sen weer zorgvuldig
inpakt, is bereid toe te
geven, dat 'n wacht
beurt bij strenge koude
niet bepaald aangenaam
genoemd mag worden.
Maar overigens houdt
hij wel van 'n echten
ouderwetschen winter.
„As 't ijs begint te
houden, dan is 't bij
ons 'n gezellige tied,
man," vertelt hij, „dan
staat heel Friesland oppe
kop. Mien moeke is al
achtenvieftig, maar die
houdt 't niet achter de
kachel uut, zeit ze. Die
moet ook oppe skaats
en dan maakt ze menig
jongkerel beskaamd...."
„Heb je wel 's mee-
gereje in 'n elfsteden
tocht, Jilles?" wordt er
nu gevraagd.
Ja, dat heeft Jilles en
hij heeft den geweldigen
tocht ook tot een goed
einde gebracht. Maar
dan begint hij weer over
de wintersclie Kerst
dagen van negentien- Jffles
achtendertig.
„Zoo'n Kerst krijge
we nooit weer," zegt hij. „Mien heele famielje
ben ik weze opzoeke. En ik heb ook nog '11 pries
'wonnen met hardrieden."
„Da's folgende jaor afgeloope," voorspelt Over-
stappie, „dan is 't uit met die frijgeselle-maniere.
Dan mot .Tillessie wat fijn winkeltjes kijkeen pakkies
sjouwe foor se vrouw."
„As ie dan ten minste geen soldaat meer is," zegt
Papkind nuchter.
En daarmee zijn we weer tot ons uitgangspunt
teruggekeerd. Hoe lang zal de mobilisatie nog duren?
stappie. „En dat swarte bakkes stond jou óók
moordaodig, Jilles. 't Kleurde soo goed bij dat
mellekboerehondehaore kuifie fa.11 je."
„Jou kanne omwaaie," zegt de brave Jilles kwaad.
Vooral sinds hij van den Sint 'n potje pommade
kreeg, is z'n kuifje zijn voornaamste trots.
„Die Jilles, die Jilles," vermaant Dverstappie
met 'n pruimemondje. „Sinds ie faste ferkeering
heb, is ie '11 reuse lefsetter geworde. Mag jij soo bru-
taol wese tegen 'n ïakteur eerste klas"?"
niet
DF, STEMMING BETERT!
Daar zitten we nu. Bij de wacht wordt een
lamp ontstoken en een mat schijnsel doet de
wapens en helmen glimmen. Af en toe verschijnt de
schildwacht in den lichtkring. Doornat is hij en het
zal nog ruim 'n uur duren, eer de wachtparade hem
en zijn kameraden van lmu plicht ontheft.
„Peuk nog 's in de kachel, opa," verzoekt Papkind.
Opa doet het rooster daveren en spoedig staat ons
gezellig potkacheltje roodgloeiend. En dat mag ook
wel. want er heeft deze week nogal veel uitrukkende
dienst op het dienstbord gestaan en nu is het zaak
onze natte bullen weer keurig droog te krijgen.
Ons Sinterklaasfeest behoort weer tot het verleden,
'n Paar dagen hebben de Zwarte Pieten nog met erg
groezelige gezichten rondgeloopen, maar nu komen
ze langzamerhand weer op natuurlijke kleur. De spe
culaas is op en thans wordt het tijd, eens over ons
Kerstfeest te denken. Boomen hebben we genoeg,
die hoeven we alleen maar om te hakken in ous bosek.
„Bendes kaarsen moeten we hebben," meent
korporaal Papkind, die zich weer spontaan met de
regie gaat belasten. „En de heele kantine versieren
we met hulst."
„As d'r maar geen Kerstman met '11 blikke helm
an te pas moet komme," zegt Opa, die 't hachelijk
Sinterklaas-avontuur van onzen corpulenten kor
poraal blijkbaar nog niet heeft vergeten.
„Eer ze me wéér zoo mesjokke krijge. ver
zucht Papkind. En met reden, want hij heeft minstens
'n week met '11 stijven nek rondgeloopen.
„Hij sag d'r anders reuse lief uit.," oordeelt. Over-
00 dom als hij er uit ziel. 'Toen hij in Augustas werd opgeroepenheeft hij alvast z'n Friesnhe
doorloopers meegenomen om. als t miezen gaat, te hunnen schaatsenrijden.
Jilles wil van repliek dienen, doch Overstappie
snijdt haastig 'n nieuw onderwerp aan.
„Hoe sit dat. nou eigelijk," informeert hij. „Wan
neer gao je trouwe, Jilles?"
„As 't één April is," rijmt Jilles, en die onverwachte
slagvaardigheid maakt ons even sprakeloos. Maar
dan barst het tumult los. Er wordt weer ruzie ge
maakt en dat is een goed teeken! De
stemming komt er weer in. En waarom
trouwens ook niet? Op het publicatie-
bord hangen groote papieren met
de verlofregeling voor de maancl
December er op. Wie niet op beide
Kerstdagen staat aangeteékend, kan
met Oud en Nieuw naar huis. En
volgend jaar zullen we wel verder
zien
„Kunde-ge uw harmonika niet 's
efkes vatten, Jilles?" inviteert een
zuiderling.
Dat laat do Friesche musicus zich
geen twee keer zeggen. Zichtbaar
gevleid gaat hij z'n instrument halen.
Papkind wil niet achterblijven en
begint veelbelovend met z'n melk
koker en geheimzinnige zakjes te
prutsen. Stellig krijgen Ve weer 'n
proeve van z'n onnavolgbare speciali
teit: chocolademelk met '11 vanille-
smaakje! 't Gaat gezellig' worden.
Jammer genoeg moet. Overstappie
ons thans verlaten, want per slot
van zake is hij facteur en 't is de
hoogste tijd eens te gaan zien of er
bij de veldpost, wat voor hem te
halen valt.
„En dan segge se nog, dat '11 fak-
teur 'n lijn heb," verzucht hij als hij
z'n taseh omhangt.
OVERSTAPPIE WORDT
POPULAIR
Gejuich gaat op als facteur Overstappie met z'n
buit terugkomt.; er is veel post vandaag. In de taseh
schuilt ook '11 verrassing, want als de facteur 'n erg
dikke envelop in z'n hand houdt, blijkt dit stuk gericht
te zijn aan den Weledelgeboren heer Overstappie!
„Wat salie we nou liebbe?" vraagt de geadres
seerde zich af, maar zijn
verbazing stijgt nog, als
hij den brief ontvouwt.
„Hoe bestaot 't barst
hij los. „Mot te jullie nou
'shoore, jonges! Ik mot
'n Kerstprijsfraog in me-
kaor settel Foor 't
weekblad Panorama!"
„Dat ken goed wor
den oordeelt Papkind,
doch aan zijn toon is
te hooren, dat deze
uitspraak min of meer
ironisch bedoeld is.'
„Hiero!" verdedigt
Overstappie zich. „Lees
dan sellef!" Hij duwt
den korporaal den briel
in handen en dan blijkt,
dat hij zich werkelijk
niet aan grootspraak
heeft schuldig gemaakt'.
Inderdaad wendt de
redactie van Panorama
zich tot facteur Over
stappie met het verzoek
of hij voor het komende
Kerstnummer een actu-
eele prijsvraag kan ver
zorgen. Drommels, de
sectie is geweldig geïm
poneerd
„Tja," bluft Over
stappie. „Je bent popu
lair of je bent 't niet,
hè? Kom op, jonges,
allemaol meehelpe."
Dan pakt hij 'n velletje modelpapier en begint
verwoed te schrijven. Af en toe kluift hij eens op
z'n potlood en dan valt hij weer verwoed aan.
Achter hem verdringen zich z'n grinnikende
kameraden, iedereen komt met ideeën. En onze
lezers weten 1111 alvast, wat hun volgende week te
wachten staat!
Overstappie wordt aangezocht voor 't. verzorgen van
de Panorama-Kerstprijsvraag. Zorg, dat u niet onder
de inzenders ontbreekt
