I
strevend koningin en begaafd schrijfster; haar fijn
geestig gezicht is ons allen bekend uit de bladen
ten tijde van den wereldoorlog.
Kloosters en kerken De Roemenen zijn
Roemeensche kunst Grieksch-orthodoxen.
De popen (ortliodox-
sche priesters) hebben er eeuwenlang en tot op
heden grooten invloed op staat en bevolking uit
geoefend.
Aan het hof regeeren naast den koning en zijn
ministers de metropoliet en zijn geestelijke staf.
Bij de plattelandsbewoners heeft de pope een bijna
dictatorialen invloed. Het spreekt dus vanzelf, dat
Roemenië rijk is aan bewijzen dezer kerkelijke macht.
Overal verrijzen prachtige kerken en kloosters. Zij
zijn de dragers van de Roemeensclie kunst. Elk jaar
trekken er drommen kunstenaars heen om de goud-
bestikte gewaden, het handgedreven vaatwerk, het
goud-mozaiek en de veelkleurig gebrande iconen te
bewonderen. De twee belangrijkste kunstuitingen van
het Roemeensche volkhoutbranden en borduren.
Een gigantisch olieterrein in de omgeving van
THstributia
wielen hooren. Natuurlijk zijn er vandaag ook zware
en lange motorwagens, de westersche beschaving
dringt nu eenmaal overal door, en al is Roemenië ook
nog zoo behoudend, toch moet het met den tijd mee.
De üounau heeft een unieke plaats in Roemenië
als verkeersmogelijkheid. Na zijn doorbraak door
de I.Tzeren Poort zegt hij het berglandschap vaarwel,
en stroomt rustig en waardig door het vlakke land,
tevens de grens tusschen Roemenië en Bulgarije
vormend. Het is alsof de rivier voelt, dat er nu groote
dingen gebeuren gaan, dat zij op haar rug het gouden
graan en de zwarte olie dragen moet om heel Europa
van voedsel en machinekracht te voorzien. Langs den
Donau liggen de groote oliehavens Braila en Galatz.
een kort stuk voor het begin van de vruchtbare
delta, waar de rivier zich splitst in drie stroomen:
de Chilia, de Sulina en de St. Georges.
Boekurestj^he^Par^s In geen land van
van den Oriënt Europa vormen de
bewoners der hoofd
stad zoo'n groote tegenstelling met de plattelandsbe
volking als in Roemenië. De bevolking op het land is
arm en onontwikkeld, de stadsmenschen zijn bijna
overdadig rijk en van 'n geraffineerde beschaving. Dit
komt duidelijk tot uiting in het stadsbeeld. Het oude
Boekarest heeft een stijl die moeilijk te beschrijven
is. Het is een soort logge, ondisciplinaire barok, welke
hoewel niet mooi, toch imponeert, overweldigt. Al die
ornamentatie, die balkons en veranda's, die torentjes
Het is zoo rijk, zoo vreeselijk rijk en weelderig.
Het leven vloeit er langs iu luxe-auto's met elegante
vrouwen en mannen, die men eerder zou ver
wachten aan te treffen in de uitgaanswijken van
Londen of New Vork. In de Galea Victoria, de belang
rijkste winkelstraat, liggen in etalage naast etalage
luxe-artikelen uitgestald. Maar ook Boekarest is
gedurende deze laatste jaren meegesleept in de
algemeene nivelleering van den
modernen bouwstijl. Nieuw -
Boekarest kent de horizontale
lijn, met wijde koele ramen,
maar dan getrouw aan de Roe
meensche liefde voor overdaad,
grootseher, imposanter dan in
welke Europeesehe stad ook.
Met de moderniseering zijn
ook de typische kalessen met
hun bepluimde en bekleede
paarden verdwenen, en heeft
de Rolls-Royce haar intrede
Ruïne van den vroegeren be
wakingstoren over de vlakte van
Brasov, het oude Hongaarsche
Kroonstad. De toren ligt 900
meter boog en maakte eertijds deel
uit van een massalen burcht, in
den tijd toen Kroonstad nog als
de toegang naar het westen be
schouwd werd.
hen typische foto uit het Roemeensche oliegebied in Walachije, waarvan ALorem het centrum is. Enorme
boortorens, voorheen van hout, nu van staal steken in de lucht. Er tusschen in ziet men de gebouwtjes dei-
opzichters van de vele verschillende concessies. De grootste ervan is de Astra Romana, dochtermaatschappij
van de Bataajsche.
gedaan. Wij als westerlingen mogen deze verandering
toejuichen, maar toch is het jammer dat Boekarest,
zooals zoovele andere hoofdsteden, bezig is het
eigene, het typische te verliezen.
Sinaia, het
In rechte lijn ten noor
den
koninklijke lustslot aen van Boekarest,
tegen de zuidelijke hel
ling van de Karpaten ligt. het koninklijke lustslot
Sinaia, zoo genoemd naar den berg Sinai. Het is
de zomer-residentie van de koninklijke familie.
Koning Carol heeft zijn voorkeur voor dit slot
geërfd van zijn moeder Maria, de Engelsche
prinses, kleindochter van koningin Victoria en ook
van den tsaar van Rusland. Het slot bezit een kern
collectie van schilderijen o.a. van Rubens, Van Dijck,
Titiaan, Rembrandt, Murillo en
Velasquez. Evenals het gelijk
namige klooster vlakbij werd
het gebouwd ten tijde van de
Kruistochten.
De Roemenen zijn in hart eu
nieren royalisten. Hun koning
is nog omhuld met het waas
van den „Gekozene van God".
Daarom worden zijn tekort
komingen over het hoofd ge
zien, daarom ook heerscht er
aan het Roemeensche hof nog
die eigenaardige sfeer die eens
rondom het Fransche hof van
Lode wij k den Vijftienden hing,
waar vrouwen zoo'n macht ver
kregen door hun schoonheid en
intrigues.
Een der meest bekende figuren
uit het koningshuis is wel Car
men Silva geweest, vooruit-
worden hier beoefend. De
vreemdeling is dan voor
den duur van zijn verblijf
gast van het klooster.
Die kloosters bewaren de
zonderlingste reliquieën.
Zoo b.v. het bisschop
pelijke klooster Cuitea de
Argesh, waar de mummie
van een woiwode (veld
heer) uit 1380, Radu Negri,
ontdekt bij de restauratie
van het klooster in 1920,
onder dik glas en tusschen
zware monolieten ligt uit
gestald. De mummie heeft
'n snor en zwarte haren, is
gekroond met 'n diadeem
van parels, en gehuld in
een purper-zijden gewaad
met goud-borduursels.
Deze kloosters leven ook
voornamelijk van graan
bouw en wijnbouw, waar
van zij heele takken, vol-
beladen met druiventros
sen, aan reizigers ver-
koopen
Zoo is Roemenië 'n land,
door de natuur bedeeld
met een overdaad van
gaven, een land, dat het
rijkste van Europa had
kunnen zijn, maar het
niet is.
Een Roemeensche boer in
zijn schilderachtig costuum
gefotografeerd tijdens een
wandeling in de hoofdstad.
.Af
