MARTINI DROSTE o Het gebod zijns yaders... <3 O Kerst- verrassincjen DROSTE VERPLEEGSTER CACAO 29 Vervolg van blz. 23 aantal vrienden en vriendinnen. Er werden vele oprechte kussen en min of meer oprechte handdrukken gewis seld. Ruim. veertien dagen na aan komst van den vaderlijken brief verliet Alexander van Heusden de Fransche hoofdstad. Men kon van hem zeggen wat men wilde, maar in één opzicht had hij zijn vader stellig gehoorzaamd: in Parijs had hij den naam en den stand der Van Ileusdens hoog gehouden. S' erker nog: had er geleefd als een grand seig neur. En nu ging hij met Carseboom in den stoomtrein zitten om terug te keeren naar Holland. Wat moest hij daar doen? Asperges planten in den moestuin van de Heusekom? Op een Haagsch ministerie in vergeelde papieren snuffelen t Hij rilde hij het vooruitzicht. En hij wist nog niet, dat hem veel erger te wachten stond. Want asperges en vergeelde papieren zijn per saldo dingen: voorwerpen. Men kan er mee doen wat men wil. Maar erger dan de dingen zijn de mensehen. II. Het erge, dat Alexander van Heusden te wachten stond, stond niet maar zat. Het zat in don met snuisterijen volge- propten salon van een landhuis in het doip Velp bij Arnhem en was een dame van een zeldzame schoonheid. Ze keek naar een portret aan den muur en zuchtte. Van het portret keek ze naar den man die aan den anderen kant van den haard zat en niet bepaald wel luidend snurkte. De vroeger zoo sehoone dame zuchtte nog dieper. Sophie Bunschoten, geboren freule Terborgh, dacht aan haar zuster, wier portret aan den muur hing. De beide freules Terborgh, Sophie en Charlotte, verloren reeds op jeugdigen leeftijd hun ouders en werden toen vrij-wild voor jagers die het op hun tamelijk grooten bruidsschat gemunt hadden. Charlotte was de eerste die bezweek. Ze volgde wat men noemt „de keuze haars har ten" en trouwde met een man, wiens naam beter niet genoemd kan worden. Het was de oude geschiedenis: toen de pret uit was, moest de bruid spinnen, dat wil zeggentoen de bruidsschat ver kwist was, trok de man naar het buiten land en liet nooit meer van zich hooren. Het hart, dat z'n eigen keus had ge volgd, werd door de eenzaamheid gebrokenCharlotte Terborgh werd twee jaar na haar bruiloft ten grave ge dragen. Sophie, in Arnhem een even beroemde schoonheid als de overleden zuster, was door het gebeurde dermate ge schokt, dat ze voorloopig niet van een huwelijk wilde hooren. Ze vertrouwde geen enkelen manin iederen sollicitant naar haar hand zag ze een bruidsschat- jager. Aldus hulde ze zich in een reserve, die door velen werd versleten voor jorik vrouwelijke ingetogenheid, maar die in werkelijkheid niets anders was dan angst voor de mannen. Waar echter zelfs voor een gefortuneerde en mooie jonge vrouw de ongehuwde staat op den duur weinig aantrekt; e ij :s heeft, trouw de ze op dertigjarigen leeftijd met jonkheer Karei Bunschoten, die, zonder millionnair te wezen, even goed in de duiten zat als zij. Ze wist nu zeker, dat men haar niet nam om haar geld. Helaas! En hoe kan liet anders! De wijn van Sophie's jonkvrouwelijke schoonheid was door het lange staan sterk verzuurdde liefde was er in be schimmeld. In het huwelijk bracht ze geen andere gevoelens mee dan het verlangen naar een rustig tehuis. Ze kreeg een dochtertje en was, tien jaar na. de bruiloft, liesleinaal niet spijtig over de zekerheid, dat het bij dit eene kind zou blijven. Haar hart was in het huwelijk koud gebleven en waar een koud hart is. kan geen warme haard wezen. „Charlotte," zei ze dikwijls tegen het docht rtj dat naar de overleden tante was genoemd, „je kunt eigenlijk geen man vertrouwen. Dat wil zeggen: met uitzondering van een vader, zoon of broer. Overigens moet je voor alle mannen op je lioede zijn. Als je ouder bent en de mannen beter kent, zul je begrijpen wat ik bedoel." Dat zei ze tegen Charlotte, toen deze zestien jaar was en keek daarbij naar het aan den muur hangend portret van de overleden Charlotte, die van het sterke geslacht inderdaad veel slecht heid had ondervonden. En later, toen het meisje achttien jaar was, zei ze eens: ,,pas als echtgenoot doet de man je beseffen, wat de menschen aan den Hof van Eden verloren hebben en waarmee eigenlijk alle misère begon nen is." Zulke bittere opmerkingen maakte Sophie Bunschoten, die door het por tret aan den muur iederen dag van haar leven herinnerd werd aan het tra gische lot van haar zuster. Is het dan wonder te noemen, dat Charlotte Bun schoten, op negentien jarigen leeftijd, het wantrouwen van haar moeder deel de? Wat wist ze van het leven? Slechts eenmaal was ze met vader en moeder naar Den Haag geweest en had daar den koning gezien. Overigens kende ze niets anders dan het ouder lijk landgoed bij Velp en het Arnhem- sche pensionaat waar ze les had ge kregen in Fransehe taal en deftige ma nieren. Wat wist ze van de mannen? Ze kende niemand anders dan haar vader en Janus, den ouden tuinknecht. Ja; wat wist in 1863 een meisje van de wereld? En dus was Charlotte er van overtuigd, dat moeder, die overi gens altijd de waarheid had gesproken, ook in dit opzicht gelijk had amen moet de mannen wantrouwen. Wordt vervolgd PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. Te zamen met een der perio dieken De Stad Amsterdam. Groot Rotterdam, '6-Gravenhage in Beeld. Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland f 3.1)2per kwartaal of f 0.12% per week. Franco per post f 1.75 per kwartaal bij vooruitbetaling. Koloniën f 7.85 per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnc menten en adreswijzigingen van postabonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het bureau te Haarlem Bureau's: HAAKLKM, Nassaulaan 51. Telefoon Int. 13868. Giro nr. 142700. AMSTERDAM, X.Z. Voorburgwal 262, Telefoon Interc. 33170, Giro nr. 07946. ROTTERDAM. Stationsweg 24. Telefoon Interc. 50540. Giro nr. 101981. 's-GRAVEXHAGE, Stationsweg 93, Telefoon Interc. 111666. Giro nr. 43141. UTRECHT, Biltstraat 142, Telefoon Interc. 13473. Giro nr. 149597. 's-HERTOGENBOSCH, Stationsweg 27, Telef. Interc. 4286, Giro nr. 129750. MAASTRICHT, Stationsstr. 20. Telef. Int. 5851Giro nr. 124690. VLISSINGEN. Badhuisstr. 5, Tel. 81. - De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag vetkrijgltaar. ö/JTlG Maak het gezellig met de feestdagen. Laat Droste's tractatie-mannetje voor wat lekkers zorgen! Kerstklokjes en Kerstkransjes, Hulstblaadjes en Droste's nieuwste lekkernij: de fijne „Kerst-kaarsjes" Wat broste maakt is heerlijk en ALTIJD WELKOM! Spaart plaat jes vttar hol alluun ..Het Watvrop!

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1939 | | pagina 29