KOMT NAAR
ROME!
ANTON HUNINK
27
Mijnheer en Vader,
Op uw verzoek ben ik thuis ge
komen en wacht nu uwe bevelen af.
Uw gehoorzame zoon en dienaar,
Alexander van Heusden."
Dien middag nam Van Heusden af
scheid van zijn gastvrouw en gastheer
om terug te keeren naar de Heusekoin.
III.
Alexander van Heusden zat tegenover
zijn vader en had het gevoel van een
armen zondaar die tegenover zijn rech
ters staat. De eerste begroeting was,
ondanks de geforceerde hartelijkheid
van den vader, tamelijk koel gebleven.
„Blij, dat je weer thuis bent. Had je
een goede reis, m'n jongen?"
„Ja, vader, dank u. Ik moest maar
vier keer overstappen. Maar de ver
bindingen waren vrij goed. En nog iets,
Vaderik heb een bediende meege
bracht."
„Een Franschen bediende?" vroeg de
baron.
„Nee, vader; een Hollander. Hij
kwam bij me toen ik indertijd naar
Parijs vertrok. Ik heb hem achterge
laten in het Heerenlogement in Arn
hem."
„Waarom?" vroeg Willem van Heus
den verwonderd.
„Vader, ik wist niet, of u het goed
zou vinden dat ik mijn bediende mee
bracht."
„Maar, jongen, wat bezielt je? Is het
huis van je vader niet ook jouw tehuis?"
„Ik weet het niet, vader. uw
laatste brief was van dien aard
Willem van Heusden, die een moment
driftig was geworden, werd oogenblik-
kelijk kalm. Hij drukte beide handen
op de knieën, boog lichtelijk voorover
en keek zijn zoon pal in de oogen.
„Ja, jongen... mijn laatste brief...
h'm.... die was misschien een beetje
scherp.... maar ik vreesde, dat je
anders niet zou beseffen hoe ernstig
ik het bedoelde. Alexander, als je het
goed vindt, dan zullen we de aangele
genheid meteen rustig en zakelijk be
spreken."
Alexander knikte zwijgend. Hij kende
zijn vader: wanneer deze een aange
legenheid „rustig en zakelijk" ging
bespreken, dan waren er weinig men-
schen, die het van hem konden winnen.
Dan sprak vader met een onverbidde
lijke logica, die bij voorbaat elke. tegen
werping machteloos maakte. Alexander
luisterde dus, zwijgend, met verbeten
woede.
„Jongen," begon de vader, „je bent
nu vijfentwintig. Ik heb je de gelegen
heid gegeven 0111 in Parijs een paar jaar
internationaal recht te studeeren. Dat
je die studies voltooide, was niet nood
zakelijk. Hoofdzaak was, dat je de
wereld een beetje leerde kennen. Luister
nu goed. Ik zal je geen verwijt maken
wegens de manier waarop je in Parijs je
tijd en geld hebt zoek gebracht. Gedane
zaken nemen geen keer. Trouwens: ik
ben ook jong geweest. Maar nu is het
pretmaken afgeloopen. Alexander, we
zetten een streep door de oude rekening
en beginnen met een nieuwe bladzijde."
Alexander keek met gespannen aan
dacht naar zijn vader, die op denzelfden
rustigen toon voortging:
„Jongen, je moet gaan werken. Je
weetik heb goede relaties in Den Haag.
Je hoeft dus alleen maar „ja" te zeggen
en kunt dan op een der ministeries ge
plaatst worden."
De zoon bleef zwijgen.
„Jongen," hernam de vader rustig,
„ik kan me best voorstellen, dat iemand
geen lust heeft om zijn leven lang op
een ministerieel bureau te zitten. Maar
helaas: je hebt weinig keus. Om voor
officier opgeleid te worden, ben je al te
oud. Je hebt indertijd zelf verlangd,
internationaal recht te studeeren. Wil
je dus niet naar een ministerie, dan bied
ik je de eenige andere kans: kom bij de
Coezewinesche
„Maar, vader! Bij de Coezewinesche?"
Alexander stond op. „Terwijl ruim drie
maanden geleden, op den eersten Juli,
de nieuwe wet van kracht is gewor
den.
„Dat weet ik," viel de president-
commissaris der Coezewine Culture
Maatschappij zijn zoon in de rede. „Die
eerste Juli 1863 is een zwarte datum
in de geschiedenis van den Nederland-
schen handel. De zoogenaamde verlichte
heeren in Den Haag hebben weten door
te zetten, dat in Wesf-Indië geen slaven
meer mogen gehouden worden! Op
1 Juli is de wet van kracht geworden!
En verder? Wat hebben ze met hun
modernisme bereikt? Niets! Ja, toch
wel wateen catastropheZe hebben de
lieele West-Indische nijverheid kapot
gemaakt! Ze zeggen, dat men de negers
moet behandelen als gewone menschen
en dus niet als slaven. En wij dan?
Moeten wij er nadeel van hebben
Door die vervloekte wet zijn op 1 Juli
in Suriname alleen al negenduizend
slaven vrij geworden. Ze zijn de bos-
schen in getrokken en doen daar niets
anders dan luieren.
„Net 'als wij, op onze kasteelen," viel
de zoon hem spottend in de rede.
,,'t Is niet waar!" riep Willem van
Heusden. „Wij werken hardontzettend
hard. Ik zit halve nachten aan mijn
schrijftafel om de Coezewine Culture
Maatschappij op gang te houden. Op
onze koffie- en suikerplantages hadden
we ruim driehonderd negerslaven, die
nu door de wet van 1 Juli vrij geworden
zijn en weigeren om voor ons te werken
En wat doet de regeering? Voor iederen
slaaf of slavin, die we moeten vrij laten,
geeft de regeering ons een vergoeding
van driehonderd gulden. Onze maat
schappij ontvangt dus om en nabij een
ton. Maar nu vraag ik jou: wat hebben
wij aan dat geld? Kunnen we met gul
dens en rijksdaalders onze plantages
bebouwen? Nu er geen slaven meer zijn.
liggen alle cultures stil. En als dat nog
twee jaar zoo verder gaat, dan zijn alle
West-Indische cultures kapot."
„Vader," zei Alexander, „wat u me
daar vertelt, is me allemaal bekend. En
juist daarom vraag ik me af, waarom
u mij bij de Coezewinesche wilt hebben.
U geeft immers zelf toe, dat bij de maat
schappij geen vooruitzichten meer zijn?"
De vader schudde het hoofd.
„Nee, jongen, dat heb ik nooit be
weerd. De Coezewine Culture Maat
schappij heeft haar plantages aan de
Coezewine Rivier op Suriname. De hee
ren in Den Haag hebben ons beroofd van
onze voor goed geld gekochte slaven.
Waarom? Omdat ze zoo menschelijk
zijn? Kletskoek! Ze deden het enkel
en alleen omdat ze aandeelen hebben
in Oost-Indische cultures op Java en
Sumatra. Wij zijn hun concurrenten.
Worden wij vernietigd, dan gaan hun
aandeelen de hoogte indan verdienen
ze goud als water! Ziedaar het heele
geheim van hun menschelijkheidgeld
verdienen! En jongen: jij kunt ons
helpen."
„Ik, vader? Moet ik soms zorgen; dat
jullie nieuwe slaven krijgt? Nooit! Zelfs
als ik het zou kunnen, dan nog deed
ik het niet."
Willem van Heusden haalde spottend
de schouders op.
„Alexander, wees maar niet bang
dat ik je fijngevoeligheid zal aantasten.
Ik zal heusch niet verlangen, dat jij
naar Afrika gaat om nieuwe slaven te
Vervolg op bladz. 32
Tegen de onaangename gevolgen van
het genoegen dat een goed glas kan
schenken zijn de Spalttabletten een heil
zaam middel. Ze zijn vooral daardoor
zoo uitstekend, omdat ze ook de spastische
oorzaken der hoofdpijnen bestrijden. Wie,
zoodra hij 'n dof gevoel in het hoofd ge
waar wordt een Spalttaoiet neemt, zal
tot zijn groote vreugde bemerken, dat
hij dan heelemaal geen last van hoofd
pijn krijgt. Om het iedereen mogelijk te
maken altijd een paar Spalttabletten bij
zich te hebben, ontvangt U bij elke ver
pakking van 20 stuks een plat doosje, dat
in 't kleinste taschje een plaatsje vindt.
Prijs:
10 stuks f0.50, 20 stuks f0.90.
Verkrijgbaar in alle
apotheken en drogisterijen.
Dr. H. Nanning,
Den Haag. Korte Poten 7a.
l ettert
Wat sit er in? On of even?
'n Maaische naam voor millioenen ter
wereld
De macht van het oude Keizerrijk, de
glorie van Pausdom en Renaissance,
de talrijke musea met indrukwekkende
meesterwerken welke een religieus
karakter dragen, alles vindt in de schep
pingen van het nieuwe Rome een waar
dige, passende omlijsting, welke de
hoofdstad nog aantrekkelijker en in
teressanter maakt.
Faciliteiten voor de toeristen:
CHEQUES EN CREDIETBRIEVEN IN REISLIRES
SPOORWEGREDUCTIES VAN 50 TOT 70%
Inlichtingenbij deE.N.1 .TPassageS 2,
Den Haag en alle Reisbureaux
Gisteren een Glaasje gedronken
en vandaag Hoofdpijn?
HOFLEVERANCIER DEVENTER
U weet het niet! Evenmin weet U
wat er in zit, als U worst koopt
van onbekende herkomst. Vraagt
daarom altijd het merk Anton
Hunink. Een fabrikaat, dat een
reputatie heeft op te houden. U
hebt dan 100°,o zekerheid, dat U
heerlijke, geurige Gelderse Rook
worst ontvangt, gezond, voedzaam
en van de hoogste kwaliteit. Door
een bijzondere wijze van roken
een verrukkelijk zachte smaak.
Érrzijn goede redenen voor, dat de
naam Anton Hunink op vleeswaren
algemeen wordt beschouwd als een
garantie voor kwaliteit.
ANTON HUNINK GELDERSE WORST
roept mannen aan tafel
