Vrijdag 12 Januari
Den vierden dag in successie hebben Duitsche
vliegtuigen vandaag een raid gemaakt langs de
Britsche kust.
Volgens de ontvangen berichten verkende de
Duitsche luchtmacht boven de kusten van Surfolk,
Norfolk, Yorkshire en ook in het gebied van de
Theems-monding. In alle gevallen werden zij ver
dreven.
De Britsche koopvaardijvloot heeft, volgens het
Duitsche nieuwsbureau, van 9 tot 12 Januari zeer
zware verliezen geleden. Ongerekend de Britsche
schepen, die volgens het Duitsche legerbericht
vandaag tot zinken gebracht zijn, en waarvan de
tonnage nog niet vaststaat, hebben de Britten sedert
9 dezer zeven schepen verloren. Daartoe be-
hooren de „Dunbar Castle" van 10.200 ton, de
Rothesay Castle" van 7500 ton en de twee
groote tankschepen „British Liberty" van 8.485
ton en de ,,Eloso" van 7.267 ton. Het totale verlies
in drie dagen van de Engelsche koopvaardijvloot
bedraagt volgens het Duitsche nieuwsbureau ruim
37.000 ton.
Op een persconferentie heeft men van officieele
zijde verklaard, dat de Engelsche regeering binnen
kort de overdracht zal verlangen van buitenlandsche
effecten van Britsche. staatsburgers om den invoer
uit het buitenland, in het bijzonder der Vereenigde
Staten, te kunnen betalen. De houders van deze
buitenlandsche effecten krijgen daarvoor oorlogs-
leeningen of andere, staatsfondsen in de plaats.
De minister van binnenlandsche zaken heeft aan
de exploitanten van radiocentrales een rondschrij
ven gezonden betreffende het doorgeven van de
programma's van buitenlandsche radiozendstations
aan de aangesloten luisteraars.
De minister deelt in dit rondschrijven mede,
dat het in verband met de tegenwoordige tijdsom
standigheden voor de exploitanten van radio-
centrales verboden is het gesproken woord van
radiostations van belligeren-te staten in hun pro
gramma's op te nemen. Een uitzondering
wordt gemaakt voor redevoeringen van erkende
staatshoofden en minister-presidenten.
Onder het thans uitgevaardigde verbod vallen
uiteraard niet alleen causerieën en redevoeringen,
maar ook nieuwsberichten. Tevens
heeft de minister van binnenlandsche zaken be
paald, dat de microfoons, die in de meeste
radiocentrales staan opgesteld en met behulp
waarvan de aangesloten luisteraars kunnen wor
den toegesproken, uit de gebouwen, waarin de be
treffende centrales zijn gevestigd, moeten worden
verwijderd.
Het betreft hier uit den aard der zaak een veilig
heidsmaatregel, waardoor voorkomen wordt, dat
ongecontroleerde berichten of toespraken worden
gehouden.
IJS EK WATERLINIE
Nu de aanhoudende vorst de Nederlandsche water
vlakten bevroren heeft en reeds in eenige rivieren het
ijs vast is gaan zitten, bekruipt sommigen de vrees
dat hiermede de vriend van de Nederlandsche
defensie het water een geboeide bondgenoot is
geworden en weinig waarde meer heeft.
De vrees wordt door de deskundigen niet gedeeld.
Voorbeelden uit de jongste krijgsgeschiedenis laten
zien, dat de moderne bewapening dengene, die over
het ijs een aanval tracht te ondernemen, in het
nadeel stelt. De redenen zijn duidelijk. De aanval
lende troepen hebben op de gladde ijsvlakten niet
de minste dekking. Elke soldaat heeft de wetenschap,
dat hij, als hij gewond wordt, op het ijs zal blijven
liggen, omdat hij onbereikbaar zal zijn voor genees
kundige hulp. Gewond worden beteekent doodvrie-
zen. en dit vooruitzicht is fnuikend voor zijn moreel.
Aangezien de verdediger zich in stellingen ver
schanst zal hebben, van waaruit hij met zijn auto
matische wapenen eiken infanterie-aanval kan
smoren, is een aanval over het ijs wel ondenkbaar
zonder grondige voorbereiding en ondersteuning door
artillerie. Maar diezelfde artillerie vernielt het terrein,
waarlangs de eigen soldaten de stellingen van den
verdediger zullen moeten bereiken: zij vernielt het
ijs en speelt daardoor in de kaart van de verdediging,
welker artillerie op haar beurt ook niet zal nalaten
tot, vernieling van de ijsvelden bij te dragen.
Verrassende aanvallen onder bescherming van
het nachtelijk duister, zouden, gezien de kracht der
automatische vuurwapenen, tegen een zichtbaren
vijand, de eenig overblijvende mogelijkheid op
succes voor den aanvaller kunnen schijnen. Maar
ook dan waagt de aanvaller zich wat men noemt op
glad ijs. Het ijs biedt mogelijkheden tot verrader
lijke hinderlagen. Van ouds bekend zijn de ijs-
cunettes, ijsvrije sleuven, welke vooral bij nacht
voor oprukkende troepen gevaarlijke valkuilen
vormen. Meestal zijn ijscunettes versterkt door
versperringen, welke men uit ijsblokken, uit de
sleuven afkomstig, opbouwt. Reeds in 1672 wer
den deze cunettes op ruime schaal tegen de Fran-
schen gebezigd.
Ook op andere wijze kan het ijs tot hindernis wor
den gemaakt. Wanneer de verdediger den water
stand verandert, door het water onder het ijs te
laten wegloopen, zal boven de slooten en vooral
boven de kanalen het ijs breken en zullen de
schuin tegen de kanaalwanden omhoog stekende
schotsen vallen gaan vormen, welke, zoo niet
voor 's vijands infanterie, dan toch in ieder geval
voor zijn tanks onoverkomelijk zijn, terwijl het
ijs bulten de slooten en kanalen al die onaange
name eigenschappen gaat vertoonen, welke in het
woord bomijs begrepen liggen.
Ook onze rivieren zijn in den winter gevaarlijk
voor een aanvallend leger. Een tijdsverloop van enke
le dagen kan hoog water brengen, dat alle operatie
plannen in de war stuurt. Heeft men, zooals thans
het geval is, drijfijs op de rivieren, dan is elke over
gang onmogelijk. Indien wij in vredestijd onze zware
schipbruggen en veerponten moeten wegnemen,
wanneer het drijfijs zich op de rivier vertoont, dan
kan een vijand met zijn licht ponton materiaal er
zeker niets beginnen. Maar zelfs gesteld, dat de
rivieren geheel zouden dichtvriezen en een zoo sterk
ijsdek zouden vormen, dat het aanvallende leger er
met gemak met trein en al over zou kunnen oprukken,
dan blijft nog steeds het gevaar bestaan, dat eens
Luxembourg bedreigde: de dooi, en het daarop
volgende kruien van het ijs.
Dooi beteekent, dat de opgerukte vijand afge
sneden wordt van zijn basis, dat zijn aan- en afvoer
worden afgesneden gedurende langen tijd, wellicht
voor eenige weken. Zoolang de weersvoorspellingen
niet verder dan eenige dagen reiken en ook daarvoor
nog slechts zeer beperkte zekerheid bieden, zal een
verantwoordelijke legeraanvoerder zich wel driemaal
bedenken eer hij zijn troepen in dit wisselvallige
klimaat laat trekken over een zoo onbetrouwbare
brug als het ijs. Want, hoe onaangenaam de positie
is van een aanvaller, die achter zich een kruiende
rivier en vóór zich de dooiende inundaties van den
verdediger heeft, laat zich gemakkelijk denken.
Het-winterseizoen op zichzelf brengt ook reeds
groote nadeelen voor den aanvaller met zich mee.
Wel is waar kennen wij geen Finsclien winter, doch
ook bij ons zou de aanvaller te lijden hebben van
gladde wegen, van korte dagen, van koude, welke
Aan de vechtwagens ie het niet getukt over het he- Ook hij bevroren inundatiën gelukt t de vechtwagens
vroren inundatiegebied te trekken. Hoewel 't ijs sterk niet deze te passeeren als gevolg van de inderhaast
genoeg was,- geraakten de vechtwagens in de lange opgeworpen ijsbamères.
ijsvrije sleuven, waar ze zelfs na zeer veel moeite
niet meer uitkwamen.
Ook voor de ampnibie-terreinwagens
bleken de ijshindernissen te moeilijknoch. vooruitnoch achteruit gelukte 'I de gladde kanten te beklimmen.
