13
sjokt hij door de sneeuw naar ons kwartier. Hij kijkt
niet om. En als Mientje, even later, door gewetens
wroeging gekweld, haar Jilles zoekt, is hij al ver
dwenen.
„Jilles is effe 'n straotje om," bericht Overstappie
haar.
„Was ie boos?" vraagt Mientje met 'n kleur.
„Kou.... boos," aarz:lt Ove stapp'e. „Nee,
bóós was ie niet. Hij waffalleenig een beetje woest.
Maor hij trekt wel weer bij."
Hm, dat is 'n erg schrale troost. Als Mientje ge
weten had, dat Jilles 't zóó zou opnemen
„Tja," zegt de facteur diepzinnig. „Jilles heb nou
eenmaol 'n harde Friesche kop, hè. Maor maok je
niet ongerust, Mien. Morregeavond komt je frijer
je haole.
„Gaan we dan wéér rijden?" vraagt Mientje met
'n zucht.
„Niks, hoor! Leg je baljurk maor fast klaor."
„Wat is er dan aan de hand?"
Maar dóarover wenscht Overstappie zich niet uit
te laten. Doch Mientje kan gerust zijn, 't komt weer
goed met Jilles. Daarvoor zal Overstappie persoonlijk
zorg dragen.
Van Veuren is m'n naem," zegt de lceurige Hagenaar.
onzen Hagenaar, wegens zijn charmante man'eren
door ons spontaan „Nellie" genaamd. Daar nadert
Neliie, volgens zijn gewoonte weer tot in de puntjes
verzorgd en met z'n fraaie buitenmodelkepi op.
Reeds van verre groet hij coquet.
„Even veurstellen," zegt hij en z'n Haagsch
accent klinkt deftiger dan ooit. „Van Veuren is m'n
naem. Mag ik 't genoegen hebben 'n baentje met u
te rijden?"
Kijk, dat is nu iets, dat Mientje van ons nooit heeft
meegemaakt. Want, hoewel we dat nimmer hebben
afgesproken, als Jilles met Mientje rijdt, vragen wij
haar niet. Is de Hagenaar onkundig van deze stil
zwijgende afspraak of wil hij handig profiteeren van
de tijdelijke moeilijkheden tusschen Jilles en Mientje?
Hoe dit zij, het tweetal stopt. Mientje, opgelucht
omdat de schaatsles thans een einde gaat nemen en
Jilles met zichtbaar gemengde gevoelens.
Gelijk zulks ook ten tooneele gebruikelijk is,
verschijnt de afgezant der destructieve machten op
een zeer fataal moment. Want juist opnieuw schiet
Mientje's schaats scheef en wil Jilles haar daarover
ernstig onderhouden. En dat néémt Mientje niet. Ze
heeft scho n genoeg van alle bedillerij en haar hart is,
evenals bij haar blonde naamgenoote in het liedje,
dat we thans allen kweelen, althans voor zoover dit
Jilles betreft, ruimschoots voorzien van „prikkel
draad".
Zoo staan de zaken, als de Hagenaar zijn opwach
ting maakt. We willen niet beweren dat zijn glimlach
Mientje meteen betoovert, maar als je 'n uur lang
niets anders dan op- en aanmerkingen van 'n steeds
strakker kijkenden cavalier hebt moeten verdragen,
is 't toch wel prettig, als er iemand weer eens tegen
je lacht. Wat doet dus Mientje? Ze maakt zich van
Jilles los en verklaart zich bereid om ook eens met
den keurigen Hagenaar te rijden. En wat doet Jilles?
Jilles is zoo verbouwereerd, dat hij bij 't afremmen
plotseling overstag gaat. Bons, daar ligt hijEn dat
is de eerste keer, dat we Jilles zien vallen
„Blijf maor thuis. prikkeldraod," citeert
Overstappie het hierboven vermelde lied.
Als Friesche Jilles overeind gekrabbeld is, zwiert
Mientje reeds met haar nieuwen geleider over de
baan. En 't gekke is, nu gaat het uitstekend!
„Maer u rijdt fameus, juffrouw Mientje," zegt de
Hagenaar galant.
„Vindt u heusch?" vraagt Mientje ongeloovig.
„Op m'n weurd," verzekert Nellie. „Ik kan u haest
niet bijhouden." En dat is waar, want onze coquette
Hagenaar is een zeer slecht schaatsenrijder.
Wat doet intusschen de goede rijder, onze brave
Jilles uit Tietjerksteradeel? Hjj staat aan den kant
en in z'n hart voelt hij zooiets als een steek. Wat is
het, ijverzucht of gekwetste eigenliefde? Jilles weet
het niet, maar hij weet wél, dat hij hier voorloopig
te véél is. Zwijgend bindt hij z'n schaatsen af en dan
't Is dien avond feest op de Sectie,
want Charlie, onze altijd grinnikende
Rotterdammer, komt alwéér met een
eersten prijs naar huis. En 't mooie is,
hij heeft dien prijs g wonnen op 'n ijs-
feest van 'n onderdeel, waarbij hij heele-
maal niet thuis hoort! Toen Charlie 's
ochtends aan 't ijshakken was, ervoer
hij dat er om twaalf uur groote schaats
wedstrijden werden gehouden door een
heel regiment infanterie. Nu draagt
Charlie 'n embleem op z'n kraag, zoodat
hij dus nooit een infanterist kan zijn.
Doch Charlie was „link", hij trok het
verraderlijke veldjasje uit en liet zich
in z'n ijstrui inschrijven bij den vaan
drig, die de leiding had. Nu is 'n regi
ment zoo groot, dat één vaandrig on
mogelijk alle namen en gezichten kan
onthouden en dus slaagde Charlie's toe
leg. En wel zoo volkom ;n, dat hij in den
eindstrijd als eerste de finish bereikte.
Hij kreeg den prijs, zijnde 'n rookstel
van indrukwekkend formaat en eclip
seerde met bekwamen spoed, want per
slot van zake bestaat er bij onze kom-
pie toch ook nog zooiets als 'n middag
appèl. En terwijl wij thans Charlie hul
digen, heerscht er bij de infanteristen
groote verontwaardiging, want het ijs-
feest wordt besloten met 'n gezelligen
avond in de cantine en al§ daar de
prijswinnaar op het podium wordt ge
roepen, blijkt hij onvindbaar en komen
de verzamelde sectiecommandanten tot
de ontdekking, dat er in het heele
regiment geen Charlie bestaat!
En nu Jilles. Voorloopig is hjj ontroostbaar, maar
Overstappie weet raad. Hangt er op 't publicatie-
bord niet 'n groot papier van het „Frysk Selskip"?
En dat beteekent geenszins, zooals de Hollanders
gelooven, een zeilschip, doch een gezelschap. Dat
gezelschap nu houdt een tooneelavond met veel
Friesche voordrachten. „Efternei dounsje" staat er
veelbelovend onder. Dat beteekent dat er, na afloop,
gedanst zal worden.
Kan Jilles dansen? Welnu dan, Mientje is gek op
dansen en toen Jilles dezen middag om een of andere
reden zoo overhaast vertrok, heeft zij Overstappie
spociaal gevraagd of Jilles vooral niet vergat haar
naar dien feestavond mee te nemen. Hoe bestaat
het!
„Jou moe te goed begriepe. begint Jilles stug,
Maar Overstappie wil niets begriepe. Zélf zorgt hij
voor de kaarten en 't is 'n erg glundere Jilles, die dsn
volgenden avond naast Mientje in de feestzaal zit.
Drommels, wat is Mieutje weer lief en de „Skotse
trije" kan ze óók al dansen!
En Mientje? Die hoopt maar, dat het den heelen
winter verder dooiweer zal blijvenL.
Charlie's toeleg slaagde wel zoo volkomen, dat hij in den eindstrijd als eerste de finish passeerde
