Walcliersclie traditie herleeft Laity* ile besneeuwde Wnlehersehe wegen trekken de 31 iiUlellrurgxehe arresleden uit. .1 an een oude pleisterplaatsden Camp- veersehen toren te Veere. onze zelfs, bij ieder buiten behoorden, zijn een voor een verdwenen om plaats te maken voor den gestroomlijnden automobiel. En met de équipages verdween ook dat feestelijke win tertafereelde kleurige, sierlijke arreslede. De arreslede werd een euriositeitde kostbaarste exemplaren belandden in een museum, of werden te pronk gesteld in een der zalen van een buiten. Maar neen, nog is het niet heelemaal zoo ver. Wanneer de winter maar gul genoeg is met sneeuw, wanneer de pracht van het besneeuwde duin- en bosch landschap de bewonderaars naar buiten lokt, dan ontwaakt weer de lust om dit oud-Hollandsche tafereel te stof- feeren met 't eenig passende voertuig, de kleurige, blinkende arreslee met de bepluimde schellepaarden. Aarzelend verschijnt er een enkele, maar de na volgers laten zich niet lang wachten. En In heel ons gewest is er geen tweede landstreek, waarop een rijk verleden zoo onuitwischbaar zijn stempel gedrukt heeft als op de dorpen en dreven van Walcheren. Ook al gaat het moderne leven met zijn nieuwen stijl niet aan het Walchersehe land voorbij, de sfeer en het karakter van dit oudste en mooiste plekje Zeeland bleven, zooal niet onge rept, dan toch nog duidelijk herkenbaar behouden. En een belangrijke rol spelen daarin de talrijke oude buitens, die het geheele eiland, maar bijzonder de noordelijke boschstreek sieren. Hun vijvers en parken, hun lanen en gazons, hun statige behuizingen bergen nog een schat van romantiek uit de eeuwen van rus tige welvaart, die dit land genoten heeft. Alleen ook daar heeft de levensstijl zich met de tijden gewijzigd. De praal van de riddereeuwen, de verfijning van den pruikentijd hebben er, evenals elders, plaats gemaakt voor zakelijker, nuchterder leven. En zelfs dat laatste overblijfsel, de sjieke équi pages, die toch in de vorige eeuw, in het begin van de Als een ar de dorpsstraat passeert, komen de Wnlehersehe sehoonen in haar deuren slaan.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 24