leerde dorpen
Op verschillende punten moesten we zelfs een gedeelte van
den weg sneeuwvrij maken om onze reis te kunnen voortzetten.
len ran ilea auto in ile rulle sneeuw
er aan te pas komen
waartoe we door beroepsijver gedreven waren. De
eenigen. die eigenlijk in hun vuistje lachten, waren
onze fotografen, die misschien zelfs met eenig leed
vermaak danig hebben geprofiteerd van de benarde
situatie, waarin we zoo nu en dan verzeild waren
geraakt. Ren selectie van hun foto's drukken we
hierbij af.
Ze zullen een herinnering blijven aan een winter,
dien we in dezen vorm nog nimmer meemaakten en
waarvan we hopen hem ook nooit meer te zullen
beleven. En wat dit laatste betreft, durven we gerust
zeggen, dat slechts weinigen het niet rnet. ons eens
zullen zijn!
,,Hoe koud het was en dichtbij." Op slechts kortere afstand van Jtansdorp
waren we definitief gestrand. Ons voornemen om het plaatsje trots alles toch
te bereiken kon niet worden uitgevoerd. We zaten in de sneeuw gevangen
en hebben den weg terug moeten aanvaarden. Een opname van den zwaar
besneeuwde11 weg met op den achtergrond den kerktoren van 't geïsoleerde plaatsje.
Hansdorp en andere gemeenten in Waterland waren alleen
te voet of per slede te bereiken. Benzine en levensmiddelen
werden dan ook aan het laatste gedeelte van den begaan-
baren weg van auto op slede overgeladen en op deze
ongerrone wijze verder getransporteerd.
Ben tafereeltje, zoords we op onze route herhaaldelijk
tegenkwamen.
