gastol
«B
BLANK.
prachtig blank!
#eneeëmttiöelcn
#eneeëtot^en
Het gebod zijns yaders....
Zoo'n handig, ovaal doosje
Pastol van 10 cent is een
beste schoonheids- èn ge
zondheidskuurvoor Uw gebit.
Blank, prachtig blank worden
de tanden en t leelijke
gevaarlijke tandsteen wordt
grondig, vlug en veilig ver
wijderd
In tuben van 15+ 25 en 40 et.
Boldoots
NEDERLANDSCH FABRIKAAT
Annonce.s lielreftemle
worden in dit l>lad slechts
opgenomen, indien zij voorat
voorzien zijn van liet stempel
„Geen bezwaar tegen de
plaatsing, afgegeven door de
Commissie van Controle op
de Aanprijzing van Genees
middelen en Geneeswijzen,
waarvan liet iSecretariaat is
gevestigd jSegbroeklaan 33,
s-Gravenliage.
Vervolg van blz. 23
„Sannie, met tweehonderdentwintig ontelbare jaren van de slavernij hadden
mille heb ik de zaak weer op pooten. geprofiteerd.
Binnen twee jaar levert het kapitaal De emigratie van Oost-Indisch werk-
vijftien procent. Wil je mij helpen!" volk naar de west werd een mislukking.
Het gaat niet, Willem." Voor velen beteekende het een groot
„Mijnheer Pierson," Van Hensden nadeel, voor een kleiner aantal men
ging kaarsrecht zitten, „mijnheer Pier- scheu beteekende het armoede, voor
son, als ik u een onderpand van minstens enkelen zelfs een catastrophe,
de dubbele waarde geef, wilt u me dan Voor Van Heusden beteekende bet, de
helpen!" ondergang.
„Wat? Wat zeg je?"
„Mijnheer Pierson, voor die tweehon- Hij hield het zoo lang mogelijk ver-
derdentwintigduizend gulden bied ik u zwegen voor zijn schoondochter. Char-
de; Heusekom als onderpand." lotte, zijn oogappel, mocht geen verdriet
„Willem, je bent gek!" riep Pierson hebben. En terwijl'n razende angst voor
woedend. „Je staat aan den rand van de toekomst hem de keel dicht snoerde,
den afgrond. Wil je nou ook nog het huis deed hij glimlachend het voorstel om
verkoopen waarin je vader en groot- naar Den Haag te verhuizen. Daar vond
vader geboren is? Het huis, waarin je het kind ten minste wat afleiding. En in
moeder je ter wereld heeft gebracht? Je Den Haag zat hij dichter bij Amsterdam
bent gek!" en Rotterdam. Hij kon zich vrijer
„Mijnheer Pierson," Willem van bewegenhij kon dagelijks contact heb-
Heusden bleef ijskoud, „wilt u mij het ben met mensehen die hem van dienst
geld leenen of niet?" konden zijn.
„Nee, nee en nog eens nee!" Uiterlijk was hij nog steeds de oude
„Mijnheer Pierson, moet ik door mijn Willem van Heusden, de man, die ruim
notaris een officieel verzoek laten dertig jaar geleden de residentie op
richten tot den raad van beheer van stelten had gezet met z'n overmoedige
Pierson's Bank!" streken. Onberispelijk gekleed, iederen
Sannie Pierson zat stil. Hij sloot heel dag een versche bloem in het knoops-
even de oogen,. ,,'t Is goed, Willem, gat, een glimlach op de lippen, z'n
Stuur je notaris hier naar toe. We zullen wandelstok met gouden knop zwierig
de zaak regelen. Jij krijgt het geld. onder den arm, maakte liij iederen
Wanneer heb je het noodig!" middag z'n wandeling naar het Plein,
„Zoo gauw mogelijk." bezocht de sociëteit, dronk een paar
„In orde, Willem. Tweehonderden- bittertjes en praatte met heeren van
twintig mille, zei je?" Pierson's stem gelijke standing over de politiek. Nie-
klonk vermoeid. „En als onderpand mand kon hem iets aanzien,
bied je de Heusekom?" Innerlijk was hij een wrak. Hij hield
„De Heusekom zooals ze reilt en vast aan de oude wapenspreuk der
zeilt." baronnen van Heusden: „Trou en Hou".
„Afgesproken. De zaak komt in orde." Ja, hij wilde houwenhij wilde vechten
„Bonjour, Sannie." tot den laatsten ademtocht. Hij wilde
,,G'middag, Willem." ook trouw blijven en al zijn verplichtin-
Hij vertelde niets aan Charlotte en gen nakomen. Doch het scheen, dat
ging met nieuwen moed aan het werk. niemand meer vertrouwen had in het
Alles werd op haren en snaren gezethij beleid van den president-commissaris
wierp zijn laatste geldreserves in den der reeds verwaterde Coezewine Culture
strijd, vast overtuigd, dit keer te zullen Maatschappij. Wie maar iets van hem te
winnen. vorderen had eischte geld. Hij betaalde,
Een schip met een paar honderd glimlachend, met den dood in het hart.
emigranten aan boord voer van Java Charlotte mocht vooral niets merken,
naar Suriname om de braakliggende Verwachtte hij schuldeischers, dan
plantages opnieuw in cultuur te bren- heette het: „Lotte, lief kind, ik heb
ben. Doch de eerste poging liep uit op vanmiddag hier conferentie. Zou je
een mislukking; de inlanders van Java niet een beetje wandelen of naar je
en Sumatra konden zich in de west niet vriendin Lucie gaan?" En Charlotte, die
acclimatiseerenze stierven in het verre de belangrijke conferenties niet wilde
land of vluchtten de bossclien in. storen, ging gehoorzaam wandelen. Zelfs
Een tweede en derde poging werd Johan, de huisknecht, werd onder een
gewaagdal wat in Nederland gein teres- of ander voorwepdsel weggestuurd. En
seerd was bij West-Indische cultures de daghit was te onnoozel om iets te
sloeg angstig den wanhopigen strijd ga- begrijpen. Eén moest echter blijven
de. De strijd werd hopeloos. om de bezoekers hoffelijk te ontvangen,
Men zou bijna zeggen, dat het land, iemand, op wiens discretie hij vertrou-
welks bewoners eeuwenlang menschont- wen kon, Mina Rutgers, de huishoud,
eerend waren behandeld, wraak wilde ster,
nemenonder den geesel der slavernij Mina bleef eu bet de bezoekers binnen,
hadden de West-Indische negers meer De heeren waren weliswaar deftig in
dan honderd jaar mpeten zwoegen voor hun manieren. Sommigen spraken zelfs
een paar enkelingen, die in Nederland zeer luid. En Mina, die in den tuin bezig
tonnen gouds opstapeldennu de sla- was, hoorde door het openstaande ven-
vernij was afgeschaft, weigerde het ster menig bevreemdend woord,
land langer vruchtbaar te zijn. (Het was in dien tijd dat Mina Rut-
1863, 1864, 1865 en 1866 waren voor gers naar Parijs een brief schreef, welks
vele Nederlanders rampjaren. Oude inhoud de wenkbrauwen van Hendrik
familiekapitalen, die onaantastbaar Carseboom deed fronsen),
schenen, gingen in enkele maanden tijds Ze eischten geld, die bezoekers. Wil-
verloren. Niet alleen de West-Indische lem van Heusden betaalde. Tot er niets
cultures werden vernietigdin hun vaart meer om te betalen was. In drie en 'n half
naar den afgrond sleepten ze veel jaar tijds, sinds Februari 1863, hadden
bankiershuizen mee. de Surinaamsche plantages geen cent
De slavernij op Suriname en Curasao opgeleverd en alleen maar kapitalen
was een smaad en een ramp geweest verslonden. En Willem van Heusden,
voor de menschheid; de fout kon die liever doodarm wilde wezen dan
slechts uitgedelgd worden door een iemand iets schuldig blijven, pleegde
zware boete.- de armoede der families, die fin ancieel zelfmoord
Slecht weer?
Hindert niets!
De barometer staat op storm, de
thermometer op 10. Het is slecht
weer, maar de tribunes van het
sportpark loopen vol, want
Vandaag worden de kampioens
wedstrijden gehouden.' In de
pauze strekt iedereen zijn stijve,
verkleumde beenen.
Wie zal eerder kouvatten, de be-
zweete elftallen of de duizenden
toeschouwers, die hun kelen schor
schreeuwen in den kouden wind.
Géén van allen hoeven ze kou te
vatten, als ze maar Wybertjes bij
zich hebben! W ybert - tabletten
beschermen tegen hoest en
keelpijn.
Alleen in origineele blauwe
doozen a 25, 35 en 60 cent.
