II 7 Marie-linbrièlle ureerf i 1 - Marie Adelaide met een goeden vertrouwde. geschonken hebben. Maar liet is meer in liet bijzonder nog 0111 dién medeburgers 'n weinig troost te schen ken. die, zonder dat zij het helpen konden, aan de armoede ten prooi vielen. De opbrengst is voor dezulken bestemd. Charlotte." Het behoeft geen betoog, dat «leze uitgave grif verkocht wordt. In de eerste, en zeker ook wel de voornaamste plaats, omdat het H.K. H. geweest is, die de honderd foto's zelf genomen heeft (waarbij overduidelijk blijkt, dat zij de kunst van goede opnamen maken volkomen machtig is). Voegt men hierbij het doel, waarvoor zij gemaakt werden en de aanhankelijkheid en verbondenheid van dit volk jegens een regeerend huis, dan is mede aangegeven het succes. De honderd foto's geven allerlei afbeel dingen van deze prinsenkinderen te zien: in den huiselijken kring, bij de studie, vroolijk en ernstig. Met bijzondere toestemming van H. K. H. de Groothertogin is ons blad gerechtigd enkele der hierbedoelde opnamen weer te geven. Een voorrecht, dat door ons op zeer hoogen prijs gesteld wordt en waarvoor wij in bijzondere mate erkentelijk zijn! .Men zal zich misschien verwonderen over de taal, welke gebruikt is: het Luxemburgsche dialect. De „officieele" taal is dit natuurlijk niet, doch evenmin mag het betiteld worden als „plat". Dit dialect is, evenals bij ons het Friesch, een taal. In Luxemburg wordt 't van hoog tot laag gesproken, zoowel door de lioog- geplaatsten in den lande, regeeringspersonen. als door den eenvoudigen man in stad en dorp. Wij waren verleden jaar, bij de her denking van het eeuwfeest der onafhankelijk heid, in April, persoonlijk getuige, hoe de eerste minister, staatsminister dr. P. Dupong, zich in een officieele toespraak mede van deze taal bediende. Het ligt voor de hand, dat de onderschriften van deze met veel zorg gekozen honderd afbeeldingen, ook in het „Lnxemburgseh" gesteld zijn. Hij het doorbladeren van dit boekske kwam ...Je moet er wat voor doen. om 't te krijgen.'": erf groothertog Jean met den lieveh'ngefutnd. De kleine Alix heeft plezier.' ons onwillekeurig een uitspraak der Oranjes in ge dachten: „Oranje kan nooit genoeg doen voor Neder land." Het is, alsof ook de groothertogelijke familie in Luxemburg deze woorden tot de hare heeft willen maken. Dat zij in 't bijzonder wel de beminnelijke persoon van de groothertogin daarin op buiten gewone wijze geslaagd is, zal iedere Nederlander, die wel eens in dit aan natuurschoon zoo rijke land vertoefd heeft, aanstonds onderschrijven Een gróót land, Waar het regeerend staatshoofd ook op deze wijze wil bijdragen, het schrijnende leed van een deel harer onderdanen, te verzachten! Een vorstin, van wie de zaakgelastigde van Luxem burg bij de Nederlandsche regeering. de heer Ang. 'ollart, in een juist een dezer dagen verschenen studie zoo volkomen juist opmerkt: „ürsprünglich das Symbol des Landes. ist Sie heute seine Starke." Kg.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 7