TOSCA
TOSCA
cie^amQ
...vowdm
DE GIDS VAN DEN
MONT BEANC
van
Blondona
RUNETTA
...WW
18
Poeder, doos0.60
Creme, tuben .0.50 en 0.90
potten1.25
Brillantine
flesch 0.75,1.10
tuben 0.50
door J. Laver
Zij stapten vóór den Rooden Kop
uit het treintje, want de laatste
tuimel werd nog geblokkeerd
door de sneeuw. Het was nog vroeg in 't
seizoener waren onder de weinige pas
sagiers maar twee ernstige klimmers. Ze
kwamen uit Bionassy aan den voet van
den Mont Blanc. Zij waren 's morgens
vroeg op weg gegaan, te voet de onderste
hellingen van den berg op, en bij den
Vosa-pas hadden ze het treintje geno
men. Zij waren allebei jong; de een,
met zijn glad-geschoren gezicht, was
blijkbaar een Engelse' man; de ander
had een zwart snorretje en droeg een
oude leeren broek. Hij was het. die
den grootsten rugzak droeg.
Zij zetten hun donkere brillen op,
want zij waren al over de sneeuwlinie en
de zon scheen verblindenden zwijgend,
zonder te kijken naar de toeristen, die
alweer plaatsen in het treintje kozen
om terug te gaan naar beneden, begon
nen zij den berg op te klimmen. Zij
uingen nog niet aan het touw, maar de
gids liep vóór, want het onzichtbare
pad was smal: en de jonge Engelsehman
volgde", behoedzaam zijn voeten zettend
in de voetsporen van den ander.
Hij voelde zich volkomen fit. Hij was
al veertien dagen in Bionassy en hij
had dien tijd gebruikt om zich te trai
nen; in zijn eentje had hij al verschil
lende lagere bergen beklommen.
't Had hem een beetje moeite ge
kost, onderdak te vinden. Achille, de
jongeman dien hij nu tot gids had, was
hem tegengekomen, toen hij 't dorp
ronddoolde, en met eenigen tegenzin
want hij vond 't eigenlijk niet prettig,
dat die vreemdelingen in zijn bergen
kwamen had hij hem naar 't huis van
een tante gebracht. Madame Paillade,
een vrijwel onbemiddelde weduwe, had
den onverwachten gast graag in huis
genomen.
De jonge Engelsehman had 't er best
naar zijn zin. 't Was er erg eenvoudig:
<le vloer van zijn kamer boven be
stond uit ruwe houtblokken, en de
meubels waren van ongeschilderd hout.
Het eten was zeer eenvoudig, maar
overvloedig en gezond, en 't werd hem
niet voorgediend, zooals hij verwacht
had, door madame Paillade zelf, maar
door een meisje; in de verte familie
van de vrouw des huizes, scheen 't;
duidelijk was de graad van verwant
schap niet. Zij heette Cósarine de
menschen in Opper-Sa vove houden
van klassieke namen; miss liien waart
<le geest er nog rond van de Romein-
sche legioenen, die eens hun vallei
binnenvielen en ze was, voor een
boerinnetje, een merkwaardig knap en
fijn meisje. Dien indruk had de jonge
Engelsehman in 't begin gekregen. Nu
echter was het een beeld van groote
warmte en zoetheid, dat zijn geest ver
vulde, terwijl hij werktuiglijk in de
Voetsporen van den gids trad want
er kan in veertien dagen heel wat
groeien tusschen een meisje en een
jongeman.
Ook Achille's gedachten waren m.et
Césarine bezig -maar dan zonder
warmte of zoetheid. Wat speet 't hem
bitter, dat hij dien vreemdeling bij zijn
tante in huis had gebracht dien
Engelsehman met zijn ruige, maar goed
gemaakte pak, zijn knappe gezicht en
zijn goed figuur, zijn beschaafd en wel
varend voorkomen! Hij had 't van 't
I begin af gemerkt, dat 't meisje hem aar
dig vondmaar Engelschen zijn koel
hij had gehoopt, dat 't niets zou worden.
Maar. toen op een avond, een dag of vier
geleden, had hij zoo'n eigenaardigen
klank in de stem van den jongeman be
trapt, toen hij op de bank naast de deur
van liet huisje zat. Hij had iets vrij on
belangrijks gezegd: dat 't heerlijk weer
was, dat hjj zijn koffie maar buiten op
zou blijven drinken. Achille had dat ge
hoord, toen hij door de halfdonkere
dorpsstraat liep. Maar 't zat in de ma
nier, waaróp hij 't gezegd had; veront
schuldigend, liefkoozend bijna.; zoodat 't
hoofd van hom, die de woorden opving,
zwaar werd van ellende en zijn hoofd
ging gloeien van toorn. „Césarine!" En
Césarine had geantwoord: „Ja, meneer
- met een kleintje cognact" Zooals
iedere goede kellnerin zegt, als een heer
koffie na zijn eten drinkt en maar een
woordje noodig heeft, om er cognac bij
te bestellen. Maar ook in haar stem had
iets anders geklonken dan het verlangen,
de rekening liooger te maken; iets gre
tigs, een streven, om het gesprekje te
rekken. „Ja, grr.a?, Césarine!"
Dat was al, wat hij hoorde, toen hij de
straat door liep naar zijn eigen huis,
maar 't was genoeg, om hem twee nach
ten achtereen wakker te houdenen nu
nog schroeide 't als een brandplek en
klopte 't als een wond. Die twee waren
verliefd op elkaar; en als hij dien gast
niet wegkreeg. wie weet wat er ge
beuren kon, zelfs met zoo'n koelbloedi-
gen Engelsehman! Hij moest zien, dat
h j dien jongeman wegkreeg.
Dus hij was blij geweest, toen hij in 't
dorp hoorde, dat de Engelsehman den
Mont Blanc wenschte te beklimmen en
naar een gids uitkeek. Hij bood zich
zelf onmiddellijk aan, en aangezien hij
de beste gids was in heel Bionassy,
poogde niemand te concurreeren. Gister
avond had hij op de bank voor zijn
tantes huis gezeten, en had hij alles met
den jongeman besproken. Hij had zelfs
twee cognacjes aangenomen, want dat
gaf hem de kans, Césarine en den
Engelsehman bij elkaar te zien, en zich
zelf te martelen door geheime verstand
houding te zoeken achter al wat ze zei
den. Eindelijk was hij naar huis gegaan,
met looden schoenen, want hij twijfelde
niet meer, of ze waren 't met. elkaar eens
en wachtten slechts, tot hij weg was, om
met hun teederheden te beginnen.
Vanochtend had hij Césarine ook nog
gezien, want zij was om vijf uur opge
staan, om koffie te zetten voor de berg
beklimmers. Hij had aangeklopt, en
toen hij binnenkwam zat de Engelseh
man al koffie te drinken in 't zitkamer
tje, en Césarine stond over hem heen
gebogen, met een lachje om haar mond.
zooals hij van haar nog nooit had gezien.
Toen dronk hjj zelf ook de gloeiend heete
koffie, blij dat hij op stap ging; en dit
niet. alleen, omdat hij den jongeman
wegbracht.
Zonder te spreken klommen zij ver
der, tot, het tijd was de pakjes boter
hammen open te maken. Toen gingen ze
allebei een half uur in de zon liggen
dutten, vóór zij aan 't touw gingen, en
de lange moeilijke beklimming van
de groote naald begonnen. Toen zij
weer onderweg waren, hingen er wol
ken aan den hemel, en begonnen wind
vlaagjes de losse sneeuw op te jagen
uit de rotsspleten. Opeens kwam er,
Vervolg op btadz. 35
m
Vereenig elegance en
economie. Laat Uw kousen
onzichtbaar repareeren met
onze VITOS machines.
Depots in alle vooraanstaande zaken
BREIMACHINEH ANDEL
D. A. DE KNEGT,
NASSAUKADE 80 - AMSTERDAM
«Sfei
Het schoolbestuur vindt de keus niet
moeilijk: Liesbet Borg zal de nieuwe
onderwijzeres zijn! Geen van de andere
sollicitanten maakte zo'n zonnige indruk
als zij. Beschaafd, vlot en goed verzorgd,
was zij het type, dat zij zochten
Liesbet Borgs grootste charme is haar
gezond, glanzend haar, dat zij altijd ver
zorgt met Blondona, het moderne,
alkalivrije haarwasmiddel.
Blondona en Ërunetta zijn beide volkomen
alkalivrij. Daar Blondona Kamilloflor
bevat, het extract van bergkamillen, en
Brunetta het preparaat Hequil, krijgt het
haar een bijzondere schoonheid. Boven
dien droogt het na het wassen met Blon
dona of Brunetta verrassend snel.
VOOR BLOND HAAR
VOOR DONKER HAAR
DE MOOERNE ALKALI-VRUE HAARWASMIDOÊLEN
