HET GEBOD zijns vaders GOEDE FUNDAHENTEN t«1f ALLES J[&e£...dio. rchatumqaknl c 20cl" PERTUBE 22 Grossmith's zuivere Lavendelzeep en Lavendelwater... de ideale combinatie voor elegante dames! Verrukkelijk is de frissche échte bloemengeur. Voor een schrammetje, een sneetje, Hebt U pleister, zalf, lysol; Voor een huishoud- ongelukje Is Uw toevlucht: FORTICOL. BIJ DEN KANTOORBOEKHANDEL EN HUISVLIJTZAKEN Sla een brug naar een goede be trekking. Degelijke theoretische kennis als fun dament voor Uw practische ervaring, laat daarop Uw brug naar vooruit gang rusten enU komt er! Studeer techniek thuis Burgerlijke bouwkunde. Architectuur, Meubel Schildertechniek, Water bouw. Werktuigbouwkunde, Auto niek, Electrotechniek, Radiotechniek, Chemische DOOR WILLEM VAN WAES BERGH E KORTE INHOUD VAN HET VOORGAANDE. Alexanderzoon van baron Willem van IIevaden en student te Parijs, krijgt van zijn vader een brief in ultimatumvorm, om dadelijk naar Holland terug te komen. Bij zijn thuiskomst wordt hij voor een dubbele taak gesteld: werken en trouwen binnen den koi tst mogelijken tijd met Charlotte Bunschoten, dochter van den vriend zijns vaders. Hij stemt noodgedwongen toe en de plechtigheid wordt voltrokken in het kleine kerkje te Heusden, maar na de ceremonie neemt Alexander van Heusden hals over kop de vlucht. Dank zij baron Haussmann, onderkeizer van Parijs, slaagt Alexander erin, financieel onafhankelijk te worden. Zijn ambitie is voldaan en toch voelt hij zich op 28 jarigen leeftijd een eenzaam man. In E ede land hebben zich ook een paar gebeurtenissen voorgedaan die voor Charlotte Bunschoten veel beteekenis hebben. Haar ouders zijn gestorven en de jonge vrouw voelt zich rerlatener dan ooit. Op dit moment wordt Alexander tijdelijk overgeplaatst naar Den Haag. Ook Charlotte, zijn jonge vrouw, is in Den Haag gaan wonen en wat onvermijdelijk is gebeurt. Altxander ontmoet, voor het eerst na drie jaren, zijn jonge vrouwdie tot een stralende schoonheid is uitgebloeid en hem behandelt als een vreemde. VERVOLG GEMOBILISEERDENPBNA verzorgt de technische cursussen voor milita" Wendt U om inl. tot de Com voor O. en O. in Uw kantonnement. 120 Leraren 5000 Cursisten ARNHEM COUPON Ma$r wat hij wel wist, wat reeds in die eerste seconde als een vloedgolf over zijn voelen en denken stroomde, was het besef,,ik heb haar lief". Hemel, wat was ze veranderd Het „schuchtere dorpsmeisje van Velp" stond tegenover hem als een koningin van zelfbeheersching, van fierheid en gratie: een koningin van schoonheid. Niet alleen uiterlijk. 0, stellig: hij had nooit in zijn leven mooiere vrouw ontmoet: niet in Den Haag, niet in Lon den, niet in Parijs. Een schoonheid, zoo puur en machtig, dat hij er van huiverde. Doch wat hem het meest ontroerde, was de schoonheid die in haar oogen lag. Zijn de oogen de j vensters van de NEGENDEziel, dan kon in de ziel van Char lotte slechts adel en goedheid hui zen daar was geen plaats voor 'n gedach te die niet volkomen smetteloos was. 0, ja; hij had haar lief. Een brandend verlangen naar de vrouw, die hij eens verstooten had, joeg hem van 's mor gens vroeg tot 's avonds laat voort. Hij zocht haar overal: in de enkele deftige koffiehuizen, op de wandelwegen van het Haagsche Bosch, waar de paden bedekt lagen met herfstbruine bladeren, op bals en soirées. Ze trok hem aan gelijk een magneet. Hij kon aan niets anders meer denken; zelfs niet meer werken. Hij stuurde een telegram naar baron Haussmann, „kan wegens bijzondere omstandigheden huidige functie niet langer waarnemen verzoeke onmiddel lijke ontheffing en plaatsvervanger Van Heusden." Hendrik Carseboom moest hem op de hoogte houden. „Carseboom, mijn vrouw.baronesse van Heusden woont in Den Haag; ik wil zoo gauw mogelijk haar adres weten." (En Hendrik hoedde zich wel om dadelijk te antwoorden: „Op den Bezuidenhout- schen\ eg, jonker".) „Carseboom, ik wil weten, met wie barones van Heusden omgaat." En Hendrik zei niet: alleen met uw vader, jonker, en een paar maal in de week komt ze bij haar oude vriendin Lueie Herringa, getrouwd met luitenant Bakels, op wien u zoo ongegrond ja- loersch bent. Carseboom was vreeselijk zuinig met de antwoorden. Twee en 'n half jaar had hij met Mina gebouwd aan de brug, die de klove tusschen Parijs en de Heuse- kom moest overspannen. De brug was bijna voltooid; er bleef nog slechts een kleine gaping. En zou hij nu den jonker, door haastige woorden, vooruit stuwen Niets daarvan! De jonker zou in het weliswaar kleine, maar nog steeds gapende gat kunnen vallen en dan was alles verloren. Eerst moest hij met Mina de brug voltooid hebbenwas alles stevig, dan konden de twee anderen, de jonker en juffrouw Charlotte, naar elkaar toe wandelen. „Jonker," berichtte Hendrik Carse boom drie dagen later, „ik heb het uit- gevischt: baronesse van Heusden woont aan den Bezuidenhoutscheweg." „Alleen? In een pension? Hotel?" „Nee, jonker, in een huurwoning. En in gezelschap vanh'rn „Nu?" „Baron van Heusden." „Mijn vader?" „Zoo is het, jonker." Alexander vroeg voorloopig niets meer. Naar den Bezuidenhoutscheweg durfde hy niet gaan. Maar wel kon hij met guldens en rijksdaalders goochelen en heel voorzichtig het personeel van bijna alle deftige families in de stad om- koopen. Hij bleef achter de schermen en liet Hendrik Carseboom optreden, maar vernam nog altijd vroeg genoeg, waar en wanneer baronesse van Heus den geïnviteerd werd. En dat was bijna steeds en overal het geval. De Haagsche société beleefde haar sensatie. Het werd een seizoen, waarover men nog lang zou s.reken. Het stille drama op het bal bij den Britsehen gezant was spoedig bekend geworden. Lady Wilhanke Huskinson voelde zich aanvankelijk wat nerveus; ze had, samen met sir John, de lijst dei- gasten opgesteld en, zooals wel meer gebeurt, niet al te nauwkeurig acht geslagen op de namen. Niemand wist dus, dat er een barones en een baron van Heusden waren; nog veel minder kon men vermoeden, dat het een echt paar was. Toen het drama bekend werd, begon de sensatie pas goed. „Ze moeten zelf maar weten, of ze elkaar willen ontloopen of niet," werd er geredeneerd. „Op Charlotte van Heusden is niet het geringste aan te merken; op haar man evenmin. We kunnen ze dus beiden inviteeren. Hun oneenigheid gaat ons niets aan." Men inviteerde hen beiden en beleef de een ademberoovend schouwspel. Charlotte verscheen, charmant en be- tooverend. Ze lachte met ieder, praatte met ieder en scheen niet te merken, dat in dezelfde zaal haar man stond te spreken met enkele andere heeren. Alexander van Heusden op zijn

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 22