BUISMAN
L—-
Tomatensap
m JL,
Hef gebod zijns vaders,
Hoe zelf een kwart liter
hoest-siroop te maken
Voordelig!
ANTON HUNINK
VITAMINEN
ZONDEN BON!
UW BRON VAN GEZONDHEID
26
suiker
'Om deze eenvoudige maar zeer
doelmatige lioest-siroop te maken
volstaat het een kwart liter water
te koken en een of twee eetlepels
suiker hierin op te lossen. Dan
voegt U hierbij den inhoud van
een 30 grams-flesclije Vervus (dub
bel geconcentreerd), dat verkrijg
baar is bij alle Apothekers en
Drogisten tegen den lagen vast-
gestelden prijs van drie kwartjes.
Na even goed roeren is het gereed
en heeft U meer dan een kwart
liter uitstekende hoestsiroop.
Dosis voor volwassenen: een eet
lepel - kinderen van 8 tot 12 jaar:
een dessertlepel - kinderen van
3 tot 8 jaar: een theelepel, telkens
na de drie voornaamste maaltijden
en voor het naar bed gaan. Knip
dit recept uit om den naam Vervus
en de dosis niet te vergeten.
Vervolg van bladz. 18
Anton Hunink's Gelderse Rook
worst is door de bijzondere kwa
liteit voordelig in het gebruik.
Want de man, die de kwaliteit
en de smaak er van kent, zal zeg
gen: „Geef me desnoods maar
een kleiner stukje, als het maar
van Anton Hunink is". Door
een bijzondere wijze van roken
een verrukkelijk zachte smaak.
Er zijn goede redenen voor, dat de
naam Anton Hunink op vleeswaren
algemeen wordt beschouwd als een
garantie voor kwaliteit.
ANTON HUNINK GELDERSE WORST
roept mannen aan tafel
HOFLEVERANCIER
waarin je vader en grootvader en over
grootvader geboren zijn.... het huis
waarin je moeder je ter wereld heeft
gebracht. wil je dat verkoopen?"
Ja, liet was hard voor hem: hard en
bitter. Liever had hij zich een hand
afgebeten. Maar wat kon hij anders
doen? Charlotte in armoede laten ver
welken tot ze een kniezerige oude vrij
ster was?
,,'t. Is allemaal mijn schuld," verweet
hij zich iu zijn wanhoop en eenzaamheid.
„Ik had nooit tot dat huwelijk mogen
dwingen. Nu ik Charlotte aan me gebon
den heb, hen ik verplicht, voor haar te
zorgen. Zonder dwang was alles mis
schien goed gegaan. Zonder dwang had
ik Alexander bij me gehouden. God,
God, geef me mijn jongen terug!"
Dat had Willem van Heusden. Hij
schaamde zich er voor. De woorden
kwamen niet over zijn lippen; hij durfde
ze alleen maar deuken.
Hij kon niet meer. De oude vechter
had lang stand gehouden; nu.was hij
gebroken door de overmacht. Een dof
gedreun ging hem door de hersens; zijn
armen vielen slap langs de stoelleunin
gen. De groene vlekken dansten weer
voor zijn oogen en tussclien die vlekken
zag hij een millioen vurige vlammetjes.
„Charlotte," mompelde hij, „Alex.
God help me...."
Hij gleed van zijn stoel, viel op den
vloer en bleef liggen.
Zoo werd hij gevonden door zijn
schoondochter, die terug kwam van
de wandeling in het Haagsche Bosch.
Charlotte kwam den salon binnen,
zag haar schoonvader op den vloer lig
gen en vloog naar liet schellekoord. De
huishoudster kwam binnen.
„Mina, de baron is niet goedHaal een
hak water! Wacht, we zullen hem eerst
op de sofa leggen!"
Mina vloog. Met vochtige doeken en
vlugzout brachten ze hem bij en toen hij
de oogen opende, zei Charlotte: ..Mina,
loop naar den dokter."
Willem van Heusden maakte een
afwerend gebaar.
„Niet doen, Minageen dokter.
Toe, alsjeblieft geen dokter. ik
voel me weer heelemaal beter."
„Vader," protesteerde Charlotte, „u
moet stil blijven. U ziet er heelemaal
niet goed uitwe zullen een dokter
laten halen.
„Lotte, lief kind. ik heb geen dokter
noodig. Ik heb jou noodig. Blijf bij me
zitten, kind; ik moet een paar dingen
met je bespreken."
Mina ging de kamer uit. Willem van
Heusden sprak met zijn schoondochter.
Dien middag, het begon al te donke
ren.werd voor Mina Rutgers de tijd tien
jaar terug gezet. Niet baronesse van
Heusden zat op haar kamer, ook niet
freule Bunschoten, maar de kleine
jongejuffrouw Lotte, die als twaalfjarig
meisje toevlucht zocht bij de vijftien
jarige Mina wanneer er onweer dreigde.
Jongejuffrouw Lotte zat in Mina's ka
mertje en snikte zooals slechts schuwe,
kleine meisjes kunnen snikken.
„Mina, 't is ontzettendde baron
heeft de Heusekom verkocht
nog niet heelemaal, maar het gebeurt
gauw. in Amsterdam zijn menschen,
die geld van hem moesten hebben en
daarvoor gaf hij de Heusekom in pand.
En nu iaat hij de Heusekom verkoopen.
Mij kan het niet schelen, Mina, ten
minste: niet zoo heel erg. Maar voor den
baron is het ontzettend. De Heusekom
is zijn leven. Mina., ik heb zoo'n ver
driet.
Mina drukte de nagels in de hand
palmen.
„Het kwam zeker door dien naren man
die vanmorgen hier was, nietwaar,
juffrouw Lotte? Hoe heet die kerel
eigenlijk?"
..Zijn schuld is het niet. Mina: hij
kwam van een bank in Amsterdam; de
Piersons Bank."
„Piersons Bank," herhaalde Mina, die
het woord goed in de ooren knoopte. Ze
zwegen een poosje en toen hernam
Mina: „Juffrouw Lotte, u vindt het toch
ook heel erg. dat de Heusekom wordt
verkocht?"
Ze knikte. „Ja, Mina. Is de Heuse
kom verkocht, dan hebben we niets
meer. Niets wat van onszelf is. De
Heusekom hoort bij den naam Van
Heusden. Wordt het kasteel verkocht,
dan is het net alsof ik mijn naam kwijl
ben."
Het was maar goed, dat madame
Christine deNécamp reeds verscheidene
malen Mina bij het lamplicht had ge
zien ze zou het meisje anders niet
herkend hebben. „M'n hemel, juffrouw
Mina, wat ziet u er uit? Wat is er ge
beurd?"
„Niets," loog Mina met roodbebuilde
oogen. „Is de jonker thuis?"
„Nee, juffrouw Mina."
„En Henk?"
„Ja, meneer Carseboom is boven.
Maar komt u toch bij mij binnen. Ik
zal Carseboom even roepen.... het
dienstmeisje kan hem roepen."
„Dank u vriendelijk, mevrouw, maar
ik moet Henk alleen spreken."
Ze sprak hem alleen. Ze zaten bij
elkaar, hand in hand', en spraken uren
lang. Mina had haar vrijen avond; de
jonker zou niet voor middernacht thuis
kunnen komen. Geen mensch stoorde
hen.
Mina had haar verhaal gedaan en
staarde treurig naar den vloer. Hendrik
Carseboom keek opgewektooruit,
Mina, niet bang wezen; dat zaakje
knappen wij wel op."
„Kan hij dat?" vroeg Mina ongeloo-
vig. „Heeft hij zooveel geld?"
„Hij?" lachte Hendrik. „Die paar
Amsterdamsche schuldeischers steekt
hij in zijn zak hij kan wel tienmaal
zooveel betalen."
Mina kon het eerst niet goed vatten,
maar als Hendrik het zei, dan zou het
wel zoo wezen.
„Goed, Hendrik. Laten we nou 'ns
aannemen, dat hij zijn vader kan
helpen. Zou je denken, dat hij ook
wil helpen?"
Hendrik Carseboom stond op en
zette een borst alsof hij de baron zelf
was. „Wilhelmina Rutgers," begon
hij op den verwaanden toon, dien Mina
niet kon uitstaan, ,,wjj zijn een Van
Heusden! Versta je dat goed? Wij zijn
geen Rutgers of Carseboomwij zijn een
Van Heusden. En zou je denken, made
moiselle, dat wij het kasteel van onzen
vader laten verkoopen voor een paar
loinpige honderdduizend gulden? Ei
done, mademoiselle; je schijnt ons nog
niet te kennen!"
„Henk, doe niet zoo mal; vertel me
liever de waarheid."
„De waarheid, mademoiselle? Die
zul je hebbenMaar niet voor niets. Je
moet betalen. Bovendien verlang ik
voorschot."
„Voorschot?" Ze begreep al lang, waar
dat op uitdraaide, stond op en gaf hem
op iedere wang een zoen.
„En hier?" Hendrik Carseboom wees
naar z'n mond.
Er was eens een man in De Lier,
Die was van beroep herbergier.
Door Buisman's G.S.
Werd z'n zaak een succes
Men dronk liever z'n koffie.... dan bier.
Receptenboekje wordt op aanvraag gratis
I gezonden door de fabriek te Zwartsluis.
Het rijke vitamL
nengehalte van
Hero tomatensap
is'n noodzakelijke
aanvulling van
ons winter=menu.
Drinkt Hero
Tomatensap, het
houdt U slank en
fit, gezond en V| «H
krachtig! I
'rtN5AP ZONDER coKSL
Winkelprijs
14 ct.
