De schoenen worden eiken avond in een droogkamer opgehangen, na een geheelen dag voor tochten door de sneeuw gediend te hebben. Lappenschoenen van rendiervel, skischoenen en zelfs gummischoenen hangen er broederlijk door elkaar. een gewonen, dagelij kschen schoolgang geen sprake. Op verschillende centraal gelegen plaatsen in de Lapmarken heeft voor hen de Zweedsche regeering daarom de zoogenaamde Arhets-Stugor, een soort van pensionaten, opgericht, waarin de boeren- en kolonistenkinderen driekwart van het jaar: van Oc tober tot Juni, op staatskosten wonen om er de school te bezoeken. Wel moeten de oüders, die daar toe in staat zijn, een tegemoetkoming in de kosten daarvan bijdragen, maar de overigen worden er op volkomen gelijken voet opgenomen. Het verplichte onderwijs duurt van het zevende tot het veertiende levensjaar met nog een herhalings jaar, wanneer geen voldoende cijfers behaald zijn. Maar daartegenover staat ook, dat in den zomer volle drie maanden vacantie gegeven worden om de kinderen het tekort aan zonlicht van den winter te,laten inhalen, waaronder zij bij gebrek aan vita minen onvermijdelijk zouden kwijnen. Trouwens ook een zeer doelmatige voeding en een ruime mate van lichaamsoefening en hygiënische opvoeding komen tijdens de schoolmaanden zooveel mogelijk aan dit euvel van het klimaat tegemoet. En zoo ziet men in October, wanneer de noordsche winter reeds met vorst en sneeuw invalt, allerwegen Dadelijk den eersten avond wordt er in de arbets- stuga van Arjeplog begonnen met een lesje in hygiëne. De arbets-stuga dient alleen voor wonen, slapen en eten, en ook wordt daar het onderricht in hygiëne, geneeskunde en gymnastiek gegeven. Voor de overige lessen wordt dagelijks de gewone dorpsschool bezocht. grenzen. En met zoo'n sledetoeht zijn dan ook dagen gemoeid. Eu hetzelfde tafereel speelt zich in de Lapmarken af, wanneer in Juni de lange noordsche winter gaat wijken en de kinderen naar de verre, eenzame hoeven en blokhutten teruggehaald worden om er een zomer lang van zon, berglucht en vrijheid te genieten. En 0111 er in de uiterste uithoeken der beschaving de uitmuntende vruchten van het Zweedsche onderwijs en de Zweedsche hygiëne mee te brengen. de boeren en kolonisten met hun kinderen per slede de witte vlakten en hellingen overtrekken naar de hoofdplaatsen van de Lapmarken. De wegen, die overigens hier nog maar weinig te beteekenen hebben, zijn al niet meer terug te vinden ouder de sneeuw. Maar die worden vervangen door de sledesporen, die van hoeve tot hoeve en van dorp tot kerspel leiden, dwars over de bevroren groote meren heen, die nu tot geen omweg meer noodzaken. Afstanden van honderd, honderdvijftig kilometer ziju geen zeld zaamheid, vooral voor de bewoners van de Noorsche Daar gebrek aan licht en aan vitaminen de voornaamste oorzaak van ziekten is in de Lapmarken, wordt daarmede bij de voeding in de arbets-stuga terdege rekening gehouden. En daar de arbets-stuga, zooals haast alle huizen in de Lapmarken, uit hout is opge trokken, wordt er veiligheidshalve elke week een oefening met de brandladders gehouden.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 7