LOUIS DE VRIES
veelztfdig karakterspeler
EEN ACTEUR VAN DEN OUDEN STEMPEL HEENGEGAAN
Louis de Vries, die op 10 Maart te Nice. waar hij voor
herstel van zijn gezondheid vertoefde, op 6 3-jarigen leef
tijd is overleden.
Iemand van den ouden stempel. Dikwijls is
deze karakteristiek behalve een weemoedig com
pliment de aanduiding van iemand uit een periode,
die voorbij is, die weliswaar in zijn tijd groot geweest
is, maar die tot de vorige generatie behoorde, welke
heeft afgedaan.
Yoor de acteurs van den ouden stempel geldt
dit niet, want deze oude garde, die het tooneelspel
zoozeei' ,,in het bloed" had, wist zich aan te passen
zonder aan kracht te verliezen. Van deze veel-
zijdigen, die met hetzelfde gemak klassieke of natu
ralistische zoowel als romantische stukken speelden,
was Louis de Vries één der grootsten. Hij was één
der weinige acteurs, wiens naam tot ver over de
landsgrenzen bekend was, die in 1929 te Kopenhagen
werd uitgenoodigd om Sliyloek te spelen in het
Nederlandsch te midden van Deense he tegenspelers.
Louis de Vries in één zijner beroemdste rollen: Shyloek In de voorstelling van IS April 1936 vertolkte Louis
in ile Koopman van Venetië". de Vries voor de 1500ste maal de rol van Paneras Duif
in hel stuk van Heijermans „Schakels"
Louis de Vries was van eenvoudige
afkomst, de zoon van arme en doofstomme
ouders. En in een liefderijk, doch voor een
aankomend tooneelspeler eigenaardig mulieu,
ontwikkelde zich een talent van den aller-
eersten rang. Zelf was hij van meening, dat
hij zijn mimisch talent geërfd had van zijn
vader, die hem scènes uit de Bijbelsche Ge
schiedenis en uit Schiller iu gebaren voor
speelde en naar het. verrassende resultaat
te oordeelen, moet zijn „opleiding" in het
ouderlijk huis zeer goed geweest zijn.
„Die jonge man moet aan liet. tooneel,"
besliste Louis Bouwmeester, toen hij zijn
naamgenoot bij de rederijkerskamer „Adun-
do", waarvan hij regisseur was, zag spelen
en Louis de Vries kw&m aan het tooneel
en werd een waardig opvolger van den
„grooten Louis", een opvolger, géén
epigoon.
Het aantal stukken, waarin De Vries
speelde, is bijna niet te tellen, men schat
het aantal rollen, dat hij verlokte, op ruim
vierhonderd; Heijermans, Hauptmann,
Vondel, Shakespeare, l'irondello, Fabrieius,
Bernstein, de namen der schrijvers zijn
reeds voldoende om te toonen, hoezeer De
Vries in alle genres thuis was. In April 1930
vierde hij een merkwaardig jubileumhij
speelde voor de 500ste maal Paneras Duif
in Heijermans' „Schakels", wel'een bewijs,
dat hij op gelukkige wijze veelzijdigheid aan
eenzijdigheid paaide.
Louis de Vries in Hendrik IV van Shakespeare.
Louis de Vries in de „Familie Lehmann" van
Reivhenbarh
